Sunday, 2 May 2010

අපූරු මෛක්‍රෝ බ්ලොග් එකක් - A wonderful MICRO blog!


සති දෙකක පමණ කාළෙකට පස්සේ සුපුරුදු පරිසරයේ සිට බ්ලොග් කියවන්නට අද මට ඉඩ ලැබුණා.

වැඩිය නොකළ දෙයක් කරන්නයි අද සැරසෙන්නේ.

ඒ ඉතා කෙටි සටහනක් - එනම් මෛක්‍රෝ බ්ලොග් පොස්ට් එකක් - දැමීමටයි.

මේ සටහනත් මෛක්‍රෝ බ්ලොග් එකක් ගැනයි.

නමඃ සතුටු මනස ගැන. ලියන්නේ: පුබුදු සිරි නිවාස.

URL: http://siriwansa.wordpress.com/

මේකෙ තියෙන්නේ ඉතාම කෙටි සටහන්. පොඩියි. හොඳයි.

කියවලම බලන්නකෝ.

අද දාල තියෙන පෝස්ට් එකත් මරේ මරු. වසර 2040 දී පලවෙන දේශපාලකයෙකු පිළිබඳ ගුණ වැනුමක්!

කතන්දරකාරයා
ප/ලිඃ
හිතේ දුක දරාගෙන මං ගෙදර ආවා. තාත්තා තවමත් ලෙඩ ඇඳේ. සුව වීමේ ප්‍රගතිය හොඳ නෑ. තව මාසෙකින් පමණ තත්වය ගැන වෛද්‍ය නිගමනය දැන ගත හැකි වේවි.

දැං ඉතිං සති දෙකක විරාමයකට පසුව නැවතත් රැට් රේස් එක පටන්ගන්න වෙලා තියෙනවා හෙට ඉඳලා.

11 comments:

  1. කෙටි සටහනක් උනත් වැදගත් වැඩක් නොවැ කරලා තියෙන්නේ...
    තාත්තට ඉක්මනින්ම සුවවෙන්නයි කියලා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා....

    ReplyDelete
  2. තාත්තා ගැන නම් මොනව කියන්නද කියල හිතා ගන්න බැහැ. ජීවිතේ ඔහොම තමයි කතන්දර. ඔයා දැන් දිග කතන්දර ලියන්නෙ නැති එක නම් කතන්දර කියවන අපිට ​හරි පාලුවක්...
    ඉදල හිටල හරි මෙහෙම ලියන එක හොදයි

    කතන්දර එනවද කවි මඩුවට කවි කියන්නත පුලුවන් නම් එන්න ...

    ReplyDelete
  3. තාත්තාට ඉක්මන් සුවය ප්‍රාර්ථනා කරනවා

    ReplyDelete
  4. තාත්තට ඉක්මනටම සුවය ලැබේවා....!

    ReplyDelete
  5. තාත්තට ඉක්මනින්ම සුවවෙන්නයි කියලා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා

    ReplyDelete
  6. තාත්තට ඉක්මනින්ම සුව වෙයි. ඒක මට විස්වාසයි.

    ReplyDelete
  7. සහතික ඇත්ත, කොහොමද අප්ප එච්චර කෙටි කරන්නෙ...
    මට නම් ලියවෙන්නෙම හෑලී.. මාගල් වගේ...
    මේ කවිය අහල තියෙනවද?

    "බර නැද්ද? ඔබට ඔය වෙස් මුහුණ".... එච්චරයි

    ReplyDelete
  8. තාත්තට ඉක්මනටම සුවය ලැබේවා . . . .. !!!

    ReplyDelete
  9. ඇයි කෙටිම කවිය මේක නොවේද?

    අ ............. ..නේ
    ප ...................නේ
    පෙ.................නේ
    ත ...................නේ

    ReplyDelete
  10. තාත්තල දරුවන්ට කොයිතරම් ආදරේද කියල දැනෙන්නෙ උම්බත් කවද හරි තාත්ත කෙනෙක් උන දාට තමයි කියල අපේ තාත්ත කියපු කතාව කොයිතරම් ඇත්තද කියල අද මම දන්නව. ඒත් දරුවො තාත්තට කොයි තරම් ආදරේ කරාද, කරනවද කියල ඒ ගොල්ලොන්ට කවදාවත් දැනගන්න ලැබෙන්නෙත් නෑ, ඒගොල්ලො ඒක හොයන්නෙත් නෑ, ඒක තමයි දෙමව්පියන්ගෙ හැටි (මන් මේ කියන්නෙ තාත්තලට මඩු වලිගෙන් ගහන පුත්තුන්ගෙ ආදරේ ගැන එහෙම නම් නෙමේ )
    ඒත් කතන්දරගෙ මේ පහුගිය දවස්වල post ටිකයි ඒවට ආපු comments බහුතරයක් නුයි තාත්ත අද හෙට සනීප උනාම කියවන්න හරි අහන්න හරි ලැබුනොතින්, එයාට හිතෙයි මන් මොනතරන් වාසනාවන්ත තාත්ත කෙනෙක්ද කියල.

    ReplyDelete
  11. සියළු දෙනාටම ස්තුතියි.

    ReplyDelete

මා ලියූ කතන්දරයට අදාල නැති කරුණු ඔබේ ප්‍රතිචාරවල ඇතළත් නොකරන මෙන් ඉතා කරුණාවෙන් ඉල්ලා සිටිමි.

අදහස් වාරණයක් නොකෙරේ. කුණුහරුප සහ තුන්වන පාර්ශවයන්ට නින්දා කෙරෙන ප්‍රතිචාර ඉවත් කෙරෙනු ඇත.