නිරුවත් රූමතියෝ - Naked Beauties

ඉංගිරිසියෙන් ටීනේජ් (teenage) යැයි පොදුවේ හැඳින්වෙන ගැටවරවිය යනු අප ළමාවියෙන් තරුණ වැඩිහිටි වියට යන ගමනේ දී ගතකරන එක්තරා ආකාරයක සංක්‍රාන්ති සමයක් ලෙසින් හැඳින්විය හැකිය.

ගැටවර වියේ මුල් අඩවියේ දී අපේ හැසිරීම් ළමා කාලයට වඩාත් සමීපවද, ගැටවර වියේ අවසාන අඩවියේ දී අපේ හැසිරීම් තරුණ වැඩිහිටි කාලයට වඩාත් සමීපවද ක්‍රියාත්මක වෙන බව අපි අත්දැකීමෙන් ම දනිමු.

උසස් පෙළ හදාරන කාලයේදී මේ ගැටවර හෝමෝන උතුරා යන්නට පටන් ගත් විට, සිරුරේ ඇතිවන වෙනස්කම් සමගම සිතේ ද අමුතු සිතුවිලි හට ගන්නට පටන් ගනී. සාමාන්‍ය පෙළ සෞඛ්‍ය පාඩමේදී කියා දුන් පොඩි පොඩි ලිංගික කරුණු වලට අමතරව වෙනත් ක්‍රමවත් අධ්‍යාපනික පැහැදිලි කිරීමක් අපට කිසි විටක පාසලෙන් හෝ නිවසෙන් හෝ නොලැබුණු නිසා ඒ බෝට්ටුවේම සිටින සම වයසේ මිතුරන්ගෙන් ලැබෙන අනිසි අදහස් සහ උපදෙස් මත අපේ සිත් තරමක් දුරට හෝ හැඩ ගැසීම වැලැක්විය නොහැකිය. අප හැදුණු වැඩුණු සමාජය මේ සම්බන්ධයෙන් අපේක්ෂා කළේ ද එය විය හැකිය.

කෙල්ලන් පිළිබඳ ආදර සිතුවිලි මෙන්ම සෘංගාරාත්මක සහ රාගාධික සිතුවිලි ද අපේ සිත්වලට මේ ගැටවරවියේ අග කාලයේදී කෙමෙන් කෙමෙන් කාන්දු වේ. "වැඩිහිටියන්ට පමණයි" යනුවෙන් වර්ගීකරණය කරන ලද සිනමාපටවල අඩංගු විවිධ දේ ගැන පන්ති කාමර වල නිරතුරු කතා බහ කෙරේ. එදා අප "වැඩිහිටියන්ට පමණයි" ලේබලය ලද චිත්‍රපටයක ප්‍රචාරක පුවරුවක ඇඳ තිබූ චිත්‍රයක් බලා වින්දනයක් ලැබුවෙමු. අපේ පන්තියේ සිටි උස්-මහත් සිරුරෙන් වැඩී සිටි සමහර ළමෝ කෙසේ හෝ චිත්‍රපට ශාලාවලට රිංගා මේ සිනමා සිත්තම් සමහරක් නරඹා තිබුණහ. මේ චිත්‍රපට වනාහී නීතියෙන් තහනම් අශ්ලීල නිල් වර්ගයේ ඒවා නොව, නිරුවත් දර්ශන නිසා පෙරකී "වැඩිහිටියන්ට පමණයි" ලේබලය ලද ඒවා විය.

තාක්ෂණයේ දියුණුවත් සමගම අද වන විට මේ සම්බන්ධ තත්වය එදාට වඩා වඩා අති මහත් දියුණු තත්වයට පත් වී අන්තර්ජාලය, ඩී.වී.ඩී, ජංගම දුරකතන යනාදිය හරහා තහනම් අශ්ලීල දේ දක්වා විහිදී යමින් ඇති බව ද මෙහිදී කිව යුතුය.

එවැනි චිත්‍රපට වලට අමතරව නිරුවත් රූමතියන් ගේ ඡයාරූප අඩංගු පොත්-පත් තිබෙන බව අප අසා තිබුණෙමු. නමුත් එවැන්නක් අහම්බයකින් මෙන් මා නෙත ගැටුණේ මිතුරන් ගේ මාර්ගයකින් නොව මා හොඳින් දන්නා හඳුනන නිවසක පැරණි පුවත්පත් ගොඩක් අතර තිබී ය.

කුඩා කළ සිටම පුවත්පත්, පොත් කියවීමට ඇබ්බැහි වී සිටි මා, කොතැනක වුවද පොත් අල්මාරියක් හෝ පරණ පත්තර ගොන්නක් තිබෙනු දුටුව හොත් එතැනට ඇදී යන්නේ වන "මලකට ඇදෙන බඹරෙකු" ලෙසිනි. මේ කියන දිනයේ දී මා එකී පරණ පත්තර ගොන්න අවුස්සන්නට ඇදී යාම විස්තර කිරීමට නම්, වඩාත් නිවරදි උපහැරණක් වන්නේ, "ගිනි සිළුවකට ඇදී යන පළගැටියෙක්" ලෙසින් යන්න හෝ එසේ නැතිනම්, "පැණි හැලියකට ඇදී යන ඇඹලයෙක්" ලෙසින් යන්න හෝ වඩාත් නිවරද බව අද මට අපරදෘෂ්ටියෙන් යුතුව පැවසිය හැක.

එදා මගේ හිත ඇදී ගිය පරණ පත්තර ගොන්න "දවස" ප්‍රකාශනයක් වූ "රසකතා" ද, "ලේක්හවුස්" ප්‍රකාශනයක් වූ "යොවුන් ජනතා" ද එසේ නොමැති නම්, "විජය" ප්‍රකාශනයක් වූ "තරුණයා" ද යන්න මට මතක නැත. එසේ වුවද, ඒ පත්තර ගොන්න අතරේ සැඟවී මුත් දිදුලමින් තිබී මා නෙත ගැටුණු මනරම් වරණයෙන් ඔප කඩදාසියේ මුද්‍රිත සඟරාව නම් මගේ මතකයේ සදා රැඳී ඇත.

මේ සඟරාවේ බැලූ විටම කැපී පෙනෙන වෙනස් කම් රාශියක් තිබුණි. එහි මුද්‍රණය කෙතරම් හොඳින් කර තිබුණේද යත්, මා එවැනි නිමාවකින් යුතු සඟරාවක් ඉන් පෙර දැක තිබුණේ නැත. සඟරාවේ නම ඉංගිරිසි නමක් නොවිණි. එය ජර්මන් භාෂාව යැයි පසුව මට සිතුණි. පිට කවරයේ මුද්‍රිත ඡායාරූපයේ සිටි රූමතිය සිටියේ ද මා පෙර දැක නොතිබුණු අමුතුම ආකාරයේ විලාසයක් මවමිණි.

මම සඟරාවේ මුල් පිටු කිහිපය පෙරලූවෙමි. තේරුම් ගත නොහැකි භාෂාවකින් කතුවැකියක් වැනි යමක්, වෙළඳ දැන්වීම් වැනි පිටු කිහිපයක් එහි විය. මා ඒ නීරස සඟරාව පසෙකට ලා පත්තර ගොන්නේ තිබූ ඊළඟ පුවත්පත කියවිය යුතු යැයි සිතන අසුරු සැණින් මා අතින් පෙරලූනේ සඟරාවේ අපූරු පින්තූර කිහිපයකින් යුතු පිටුවකි.

එහි සිටියේ මා ජීවිතයේ මුලින්ම දුටු "නිරුවත් රූමතියන්" ය.

ඒ මොහොතේ සිට ඇසි පිය නොහෙලා සඟරාවේ එතැන් සිට මුද්‍රණය කර තිබූ "නිරුවත් රූමතියන්" ගේ ඡායාරූප "කියවන්නට" පටන්ගත් මා එය නිම කළේ වරක් දෙවරක් නොව කිහිප වරක්ම ඒවා කියවීමෙන් පසුවයි.

කොටින්ම, ඒ ඡායාරූප සමග මුද්‍රණය කර තිබූ ජර්මන් අකුරු පවා තේරෙන තරමට පරිචයක් අවසානයේ මට ලැබී තිබුණි.

අපේ කැමැත්ත ඇතිවෙන ඕනැම දෙයක් පිළිබඳව අපේ හිත තුළ පැන නගින ආසාවත් සමගම අපට ඇතිවෙන්නේ ඒ දෙය අයිති කර ගැනීමේ අවශ්‍යතාවයකි. මෙය සිත දමනය නොකළ වැඩිහිටියෙකුට පවා බොහෝ විට සත්‍යයක් වෙන සඳ, වයස දාහතක ගැටවරයෙකු ගැන කුමන කතාද?

මා ඊළඟට කළේ අද පවා මා කණගාටුවට පත්වන ආකාරයේ ක්‍ර්‍රියාවකි.

හිමින් සීරුවේ සඟරාව අමුණා තිබූ ස්ටේපල්ස් කටු ඇතුළතින් බුරුල් කළ මම, සඟරාව මධ්‍යයේ හරස් අතට මුද්‍රණය කර තිබූ ඡුායාරූපය මග හැර ඉන් ඇතුළු පිටුවල තිබූ නිරුවත් රූමතියන් ගේ ඡුායාරූප පොදියක් ම අහුවන සේ පිටු කිහිපයක් ගලවා ගතිමි. ඉන්පසු නැවත මැද පිටුව එකතු කර, ස්ටේපල්ස් කටු වසා හොඳින් වසා දැමුවෙමි. දැන් පිටු අංක පිරිසන්නෙකුට මිස මා ගැලවූ කොළවල අඩුව නොතේරේ.

ඒ මහානාර්ඝ වස්තුව නිවසට ගෙන ආ මා, "නිරුවත් රූමතියන්" මගේ පොත් ගොඩක් අතරේ සඟවා තබා ගෙන විටින් විට බලා රස වින්දෙමි.

එහෙත් එසේ ගතවූයේ දින දෙක තුනක් පමණි. පොත හිමි ඈයෝ පිටුවල අඩුව සොයාගත්හ.

"පුහුල් හොරා කරෙන් දැනේ"!

පරණ පත්තර අවුස්සන්නේ මා හැර වෙන කවරෙක්ද? මම කර මුලටම සැකකරුවා වීමි.

නමුත් මගේ වාසියට සිටියේ වෙනත් උපහැරණයකි. එය නම් ”කුඩු කෑ කතාවයි”.

මා කළ වරද ප්‍රසිද්ධියේ පැවසිය හැක්කක් නොවේ. එවිට සොර බඩු ද හෙළිවේ. මේ නිසා, මගේ දෙමව්පියන් මේ හොරකම පිළිබඳව තව දුරටත් අඳුරේම තබා ගනිමින්, හොර බඩු බාර දී අත් හිටවූ සිර දඬුවමක් පමණක් ලබා ගැලවෙන්නට මට ඉඩකඩ ලැබුණි.

"නිරුවත් රූමතියෝ" මා අතහැර යළි තම නිවසට ම ගියහ.

(image: )