සකලදේශවාසී සියළු පුරුෂයිනි එක් වෙයව්! නෑසී යන පුරුෂභාවයේ හඬ : Calling all men - Get up, stand up!

ඇත්තටම කියනවානම්, "කාන්තාවන්ට මේ කතන්දරේ කියවන්න තහනම්!" කියලා දාන්න හිතුනත් පස්සේ හිතුණා කමක් නෑ ඕ.පු. කියවනවානම් කියවපුවාවේ කියලා.

ලංකාවේ ජනප්‍රිය වෙච්ච නාට්‍ය අතරින් දෙකක් තමයි ලුෂන් බුලත්සිංහල ගේ "තාරාවෝ ඉගිළෙති" සහ සෝමරත්න දිසානායක ගේ "මී පුර වැසියෝ".

"තාරාවෝ ඉගිළෙති" එකේ සින්දු ටික ඉතාම ජනප්‍රියයි. ඒ වගේම තමයි "මී පුර වැසියෝ" සින්දුත්. මේ නාට්‍ය දෙකෙන් එකක් වත් මං නරඹලා නෑ. හැබැයි ඉතිං නැරඹුවා වගේ තමයි. ඒකට හේතුව තමයි අයිටීඑන් සහ ජාතික රූපවාහිනී නාලිකා දෙක.

මේ නාට්‍යයන් දෙක මුලින්ම පෙන්නපු කාලේ, ඒවායේ දර්ශන සංවිධානය කරලා තිබුණා මේ රූපවාහිනී නාලිකාවල සේවක සුභ සාධක සංගම්වලට ආධාර පිණිස. මේ ලේබල් එක නිසා ඒ දවස්වල හැම දවසකටම දෙතුන් පාරක් නාට්‍යයේ සින්දු, දෙබස් කෑලි අඩංගු වෙළඳ දැන්වීම් ප්‍රචාරය වුණා.

මං හිතන්නේ සල්ලි ගෙවලා දැම්මා නම් ඒ දැන්වීම්වල වටිනාකම නාට්‍යයේ එක දර්ශනයක ගාස්තුව වගේ දා පාලොස් ගුණයක් විතර වෙන්න තිබුණා.

ඒ තරමට ඇට්ටි හැලෙන පබ්ලිසිටියක් නේ දුන්නේ.

"තාරාවෝ ඉගිලෙති" නාට්‍යයේ සින්දු ටික තමයි වැඩියෙන්ම ප්‍රසිද්ධ වුනේ.

ඒවායිනුත් නැගලාම ගියේ "සෝබාව දේ" කියන සින්දුවයි. මට මතක හැටියට මුලින්ම ඔය සින්දුව කිව්වේ යූ ආරියවිමල් සහ ගාමිණී සමරනායක සමරකෝන් කියන නළුවෝ දෙන්නා. මුලින් හිටිය නළුවෝ සමහර දෙනා අස්වුණාට පස්සේ තමයි ඔය ජැක්සන් ලා ට චාන්ස් එක ආවේ. දැන් නම් හුඟ දෙනෙකුට මතක තියෙනවා ඇත්තේ සෝබාව දේ එකේ ජැකායි, රොඩ්නි වර්ණකුලයි කියන වර්ෂන් එකයි.

ඊට අමතරව "තාරාවෝ ඉගිළෙති" එකේ සින්දුවලින් අපි අහලා තියෙන සින්දු මෙන්න.

1. මඩේ ලගින තාරාවන් නාවන්නද මං? - ගායනය මර්සි එදිරිසිංහ
2. කඩේට පලයං චෑං චූං - ගායනය රොඩ්නි වර්ණකුල
3. තට්ටු කරන්න සෙමින් - අනුලා බුලත්සිංහල
4. ඉගිලී පල කළු තාරාවා - අනුලා සහ ලූෂන් බුලත්සිංහල

ඉතිං ඒ ආකාරය ඔය කඩේ යන තාරාවෙන්ට තට්ටුවෙන අතරේ කවදාවත් රූපවාහිනියේ පෙන්නලා නැති හින්දද කොහෙද අපේ මතකයට එන්නෙම නැති සින්දුවක් ගැන කියන්නයි මේ කතාව ලිව්වේ.

මෙන්න සින්දුවේ පද මාලාව.
රචනය සහ ගායනය ලුෂන් බුලත්සිංහල
සංගීතය ගුණදාස කපුගේ (විය යුතුයි)

සූර විරුවනේ අසව්!
ගෘහ මූලිකයිනේ අසව්!!

පුරුෂ භාවයයි අපේ ආයුදේ
ඔබ නිදා වැටුණොතින් හොරු ගනී ආයුදේ
පිබිදියව් පුරුෂයින් මිහිතලේ

පුරුෂ භාවයයි අපේ ආයුදේ
ඔබ නිදා වැටුණොතින් හොරු ගනී ආයුදේ
පිබිදියව් පුරුෂයින් මිහිතලේ

පුරුෂ ශක්තියෙන් සුගන්ධ
පුෂ්පයෙන් ලොවක් තතන්න
වීදුරු නල වල සිරවී බැරි වෙතේ

පුරුෂ ශක්තියෙන් සුගන්ධ
පුෂ්පයෙන් ලොවක් තතන්න
වීදුරු නල වල සිරවී බැරි වෙතේ

නව ආරක තටු මැවෙන්න
ඉපැරණි තටු හලව් බිමට
කුරුළු වේශයෙන් නැගී යමව් අම්බරේ

නව ආරක තටු මැවෙන්න
ඉපැරණි තටු හලව් බිමට
කුරුළු වේශයෙන් නැගී යමව් අම්බරේ

ජන්මයෙන්ම ස්ත්‍රි චිත්තයේ
පුරුෂ ප්‍රතිබිම්භය පුංචි වී තියේ

ජන්මයෙන්ම ස්ත්‍රි චිත්තයේ
පුරුෂ ප්‍රතිබිම්භය පුංචි වී තියේ

මෙහෙම ඩිංග ඩිංග පුංචි වී ගියොත් අපේ බලේ
පුරුෂ ප්‍රාණියා පොළෝ තලේ නැතේ අනාගතේ

මෙහෙම ඩිංග ඩිංග පුංචි වී ගියොත් අපේ බලේ
පුරුෂ ප්‍රාණියා පොළෝ තලේ නැතේ අනාගතේ

මෙතනින් අහන්න.
http://www.infolanka.com/miyuru_gee/eee/e158.ram

මේ සින්දුව අද දවසේ දෙතුන්පාරක්ම අහපු මට හිතුනේ මේක රූපවාහිනියේ නොගියේ ස්ත්‍රීන් ගේ කුමන්ත්‍රණයක් නිසාදෝ කියලායි!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
තාරාවෝ ඉගිළෙති බලපු පින්වතෙක් ඉන්නව නං කියන්නකෝ මේ සින්දුව තියෙන ජවනිකාව ගැන විස්තරයක්. ඒ කන්ටෙස්ට් එක දැන ගත්තනම් මේ වචනවල අදහස හොඳින් තේරුම් ගන්න පුළුවන් වේවි!

නාට්‍යකාරයෙක් වෙන ආනන්දවර්ධන නම් මේ සරල ජනප්‍රිය නාට්‍ය ගැන උනන්දුවක් නැතුව ඇති.

(image: http://www.dailynews.lk/2010/04/28/art22.asp)

රමණී නෝනා මහත්තයා ගේ ආගන්තුක සත්කාරය - A few quick recepies from Ramani Ratnayake

මේ දවස්වල පොඩි පහේ 'කලේ පැන් නැත!' කේස් එකක් නිසා මායි පුතු පැටියායි නිකං කරකෝලා අත ඇරලා වගේ තමයි ජීවිතේ ගෙවන්නේ.

මුල දවස් දෙක යාන්තං ගෙදර උයලා ෆ්‍රිජ්කරණය කරලා තිබුණු ඒවායින් ජාම් බේරා ගත්තා. තුන්වෙනි දවසේ, ඒ කියන්නේ සෙනසුරාදා, දවල් ට ඔන්න ඔය අධිවේගී පාර හරිනේ අයිල කඩේකින් රොටි දෙකකුයි, අල වගේකුයි බඩට දාගෙන ෂේප් වුණා.

එදා හවස් වරුවේ කෑම බීම තියෙන උත්සවයක් යෙදිලා තිබුණු හින්දා 'දෙඤ්ඤං බත්!' කියලා තමයි මං හිටියේ.

ඒකට සෙට් වෙන්න පැය දෙකක් විතර තිබුණ හින්දා මොකද කරන්නේ කිය කියා හිතන වෙලේ පූරුවේ වාසනාවකට වගේ මතක් වුණා බොලේ රත්නායක මහත්තයා ලා ගේ ගෙදර පැත්තෙන් ගියොත් නරකද කියලා.

අපිට කොයින්ද ඉතිං "උපහාර" ෆෝන්? මා ලඟ තිබුණු "අපහාස" ෆෝන් එකෙන් දුන්නා කෝල් එකක්. ජෝඩුවම ගෙදර එවෙලේ හොඳ වෙලාවට.

ඉතිං බලෙන් ම වගේ අපි දෙන්නා එහෙට කඩාගෙන වැදුණා හිස් අතින් ම. අපි යනකොට රමණී සහ රත්නායක ජෝඩුව කඩි-බිඩියේ, දඩි-මුඩියේ උයනවා.

මොකද මේ කියලා අහලා බැලින්නම්, ඒ ලඟ ගෙදරක ඉන්න වයසක ජෝඩුවක් අසනීප වෙලා. මාත් හොඳට දන්නවා ඒ ඇන්ටියි, අංකල්වයි දෙන්නාවම. ඉතිං ඒ කෂ්ටියට දෙන්නයි මේ උයන්නේ.

ඔය අතරේ මගේ කටෙන් නිකමට වගේ පිටවුණා, "අනේ හාමිනේත් දුරු රට වැඩියා නේ!" කියලා. ඒක අහපු රමණී නෝනා මහත්තයාගේ හිත නිකං වෙඬරු පිඩක් වගේ උණු වෙලා ගියා.

සාධු කියන්න පින්වතුණි!

දන්නවනේ සර්වලෝක නියාමයක් තියෙනවා හිස් අතින් ගියොත් අත් දෙකම පුරවන් එන්න ලැබෙනවා කියලා? ඉතිං පුතු පැටියයි මායි එහෙන් පිටවුනේ බරටම කෑම මල්ලක් ම අරගෙනයි.

ඒ ආනුභාවයෙන් ඉරිදා දවල් අපි නිකං රජ ගෙදර වගේ තමයි කෑවේ.

කාලා බීලා රාමතෙල් ඇර ඇර මාතරේ ගෙයි, මල්යා කෲස් ගේයි හරඹය කියවමින් ඉන්න අතරේ තමයි මට හිතුනේ මේ රසවත් ආහාර වේල ගැන ලියලා දාන්න.

මෙන්න තියෙනවා බඩු!

---

බණ්ඩක්කා
ලූණූ, කරපිංච තෙම්පරාදු කර, උම්බලකඩ, කුරුඳුපොතු කැලි මිරිස්, කහ මිශ්‍ර කර කපාගත් බණ්ඩක්කා දමා උයාගන්න. අවශ්‍ය පමණට ලුනු දමන්න.

---

මාළු
මිරිස් කුඩු, ගම්බිරිස් කුඩු, බැඳපු තුනපහ, කහ, උළුහාල්, කරදමුංගු, එනසාල්, කුරුඳු, සුදු ලූණු, ලූණූ, ඉඟුරු, ඇඹරූ ගොරක, කරපිංච, රම්පේ, අමුමිරිස් දමා හොඳින් අතගා යාන්තං වතුර දමා ඉදෙන්නට අරින්න. අවශ්‍ය පමණට ලුනු දමන්න.

---

කුකුළු මස්
ලූණූ, මිරිස්, බැඳපු තුනපහ, සුදු ලූණූ, කරපිංච, කරදමුංගු, කරාබුනැටි, උළුහාල් තෙම්පරාදු කර, මිරිස්, ගම්බිරිස්, තක්කාලි සහ විකන් කෑලි එකතු කර වතුර දමා උයා ගන්න. අවශ්‍ය පමණට ලුනු දමන්න.

---

කජු
පැය දෙකතුනක් පමණ පොඟවන්න. ලූණූ, කරපිංච තෙම්පරාදුකර, මිරිස්, තුනපහ සහ පොල්කිරි දමා ප්‍රෙෂර් කුකරයේ උයාගන්න. අවශ්‍ය පමණට ලුනු දමන්න.

---

බෝංචි
කපාගත් ලූණූ, කරපිංච, සුදු ලූණූ, අමු තුනපහ, සූදුරු කුඩු, උළුහාල් දමා තෙම්පරාදු කර පොල්කිරි ස්වල්පයක් එකතු කර උයන්න. අවශ්‍ය පමණට ලුනු දමන්න.

---

සබ්බේ සත්ථා ආහාරට්ඨිකා

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
රමණී නෝනා මහත්තයා ආගන්තුක සත්කාරයට බර කෙනෙක් බව දැන් තේරෙනවානේ?

අපරාදේ කියන්න බෑ රත්නායක මහත්තයාත් ඒ වගේම තමයි. මං ගිය ගමන් ෆ්‍රිජ් එකෙන් කාල්ස්බර්ග් ම තමයි එලියට ගන්නේ.

අර යාළුවෙක් ජපානේ ඉඳන් ගෙනත් දුන්නු "සාකේ" බෝතලේයි, තව කෙනෙක් ඩියුටි ෆ්‍රී එකෙන් ගෙනත් දුන්නු "ෂිවාස් රීගල්" එකයි ඉතිං කබඩ් එකේ දාගෙන හිර කරං ඉන්නේ.

අපිට කොයින්ද ඉතිං ඒ හයි ෆයි? අපි ගෙනිච්චොත් ඉතිං ඔය "සිංහ වංසේ" දෙකක් තුනක් තමයි!

(image: http://massagetherapyworks.businesscatalyst.com/_blog/Boston_Healing_Blog/page/3/)

අයියා මල්ලී වාගේ (පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලයේ උන්ට පමණයි) - Comradery or Decadency?

ඔය පේරා උන්ට විතරයි කියලා දාලා තියෙන්නේ අහිතකින් නෙමේ. දිගටම කිවගෙන ගියොත් තේරෙයි!

මංතුමා පොඩි කාලේ ගියේ කොයි යුනිවසිටි එකටද කියලා මේ කතන්දර බ්ලොග් එක කියවන කවුරු කවුරුත් දන්නවානේ?

බ්ලොග් එක පටන්ගත් මුල් කාලේ ඒ හා අදාල සිද්ධීන් ගැන ලියන කොට මං පාවිච්චි කලේ නුවර පැත්තේ තිප්පොලක් කියන උපහාසාත්මක පදයයි. ඉස්කෝලවලට ඉන්නවා වගේ විශ්ව විද්‍යාලවලට අයිතිකාරයෝ නැති නිසා කවුරුත් මා එක්ක වලියට ආවේ නෑ.

හැබැයි ඊට පස්සේ, විශේෂයෙන්ම මේ ලඟදී මං සැප්තැම්බර් සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් මං පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉංජිනේරු පීඨයේ ගතකළ අවුරුදු හතරයි මාස දෙකයි දවස් පහේ කාලයේ ලියලා අපේ කලා කවයේ බිත්ති පුවරුවේ පලකරපු කවි වලින් කොටසක් කයි-කතන්දර විදියට දාන්න පටන් ගත්තට පස්සේ නම්, ඒ තිප්පොල කියන වචනේ අත හැරලා කෙලින්ම සෑබෑ නම් භාවිතා කළා.

මං ඒ කයි-කතන්දර පලකරන කාලේ නිතරම කමෙන්ට් දාපු බ්ලොග්කරුවෙක් තමයි චතු කියන්නේ. මගේ කතන්දර ගැන චතු ගේ උනන්දුව වැඩිවෙන්න එක හේතුවක් තමයි පොරත් පේරාදෙනියේ ඉංජිනේරු පීඨයට තේරී තිබීම. (ඕනයා ගේ සහ තවත් ඇනෝ කෙනෙකු ගේ ප්‍රශ්ණයට උත්තර ඔන්න ඒ වාක්‍යයේ තියෙනවා).

කම්මලට ගිය ගමන් චතු අතුරුදහන් වුණා වගේ පෙණුනත් ටික දවසකින්ම ඔන්න ලව් ස්ටෝරියක් ලියන්න පටන් ගත්තා. ඇත්තටම කියනවා නම් බූට් ස්ටෝරියක්. (ඒකත් පොරත්වයේ අනිවා ලක්‍ෂණයක් මගේ හිතේ!)

ඒ නවකතාව කොටස් වශයෙන් කියාගෙන ඇවිත් එක පාරටම නවත්තලා දාපු කෑල්ල බලන කොට මට නෝට් වුණා, මං කලිනුත් නිරීක්‍ෂණය කරලා, කීප දෙනෙකුගෙන් ම අහපු එක්තරා කාරණයක් නැවතත්.

ඒක තමයි දැන් පේරාදෙනිය යුනිවසිටියේ කොල්ලෝ එකිනෙකාට කතාකරන්නේ "අයියා-මල්ලී" කියලයි!

දැන් මං ඔය කම්මලෙන් අවුට්වෙලා කල්පයක් ගතවෙලා. ලෝකේ වෙනස් වෙනවා තමයි.

නමුත් අපේ කාලේ නං ඔය "අයියා-මල්ලී" කෑලි තිබුනේ නෑ. හැමෝම එක්කෝ "මචං" කියලා නැත්තම් දෙමව්පියෝ දුන්නු නමින් නැත්නම් වාසගමින් තමයි එකිනෙකා ආමන්ත්‍රණය කළේ. බැචා ලා - බැචා ලා ට, ජූනියර්ස් ලා - සීනියර්ස් ලා ට, සීනියර්ස් ලා - ජූනියර්ස් ලා ට!

මල්ලී, අයියා කියන වචන දෙක ඔය කම්මලේ තියෙන අග්නිදිග ආසියාවේ දිගම කොරිඩෝරය ඇතුලේදීවත්, අක්බාර්, නෙල්, නිව් වින්ග් ඇතුළු නේවාසිකාගාරවලවත් ඇහුණු වචන දෙකක් නෙමේ, එකම පවුලක දෙන්නෙක් ගැන ඇරුණහම!

මට මේ උදේ පාන්දර ඇතිවුණු බරපතල ප්‍රශ්ණ තමයි මෙන්න මේවා.

1. මේ වෙනස සිදුවුනේ කවදාද?
2. මේක ප්‍රගතියක්ද?
3. ආපස්සට යෑමක්ද?

මේ මුල්ම සැටඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රා එක ලියලා දාන්න හිතුනේ ඒ නිසයි. එහෙම නැතුව මේක මං ඒ දවස්වල ලියපු මෙන්න මේ පෝස්ට් එකේ තියෙන දෙවෙනි කවියට අදාලයි කියලා කියන්න නම් නෙමේ!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
උඩ මාතෘකාවේ පේරා උන්ට විතරයි කියලා දැම්මේ අහිතකින් නෙමෙයි, මේක පොඩි සමීක්‍ෂණයක් වගේ එකක් නිසයි.

ඒ එක්කම මේක හොඳ අවස්ථාවක් බ්ලොග් ලියන-කියවන, පේරා ඉන්න-හිටපු, ඉගෙන ගන්න-වැඩ කරන කෂ්ටිය අඳුණා ගන්න.
මෙන්න කීප දෙනෙක්. ලයිස්තුව සම්පූර්න කරන්න කරුණාකර උදව් දෙන්න.

Engineering
මකරා
මධුරංග
ගීතක
මරුමුස්
චමිත
චතු
මකුළුදැල
පිටුව සොයාගන්නට නැත
බූඩිගේ තීරුව
බැලීම සහ දැකීම
රූ සිරිනි
බිඟු නද
කස්සා

Science
ප්‍රියන්ත
පිසාචයා
රත්ගමයා
BleedingPencil
ජීවිතේ මල්

Arts/Other
ඩීප්ස්
නිහාල්
අකීකරු හිත
කළු කුමාර ලියමන
බුමුතුරුණු

Medical
ගෝඩොනියා සිලනිකා

Veterinary Medicine and Animal Science
හා පැටික්කි


(image: http://www.mbapdn.lk/mbapera/mbapera.html)

සංගීතයක් බලන්න ගිහින්..... At a musical show....

ලඟදි නැද්ද සංගීතයක් හෙම බලන්න ගියේ?

ඉස්සර මං හරි කැමතියි සංගීත සන්දර්ශන බලන්න යන්න. මේ කියන්නේ නොමිලේ තියෙන ඒවා. දාහේ පටි ඕනෑ කරන ඒවා නෙමේ.

මේ සංගීත සන්දර්ශන තිබුනේ මහ රූට. ගෙදරින් කාලා හෙම තමයි අපි යන්නේ. ඒ ගිහින් සංගීතේ ඉවර වෙන කල්ම ඉන්නවා වතුරවත් නැතුව. සමහර විට කඩල ගොට්ටක් කනවා. ෂෝ එක ඉවර වෙන වෙලාව වෙන කොට ගෙදර යන්න බස් නෑ. ඉතිං, හැතැප්ම ගාණක් පයින්ම කොටනවා.

පුදුමෙකට වගේ අපේ තාත්තා මං ඒ වගේ සංගීත සංදර්ශන බලන්න යන එකට කිසිම තහනමක් දැම්මේ නෑ. තාත්තා කොල්ල කාලේ නං කවි මඩු මිසක අපේ කාලේ වගේ සංගීත සංදර්ශන තියෙන්න නැතුව ඇති.

දැන් නං ඉඳලා හිටලා වගේ ගියත් යන්නේ ඒ වගේ එළිමහන් සංදර්ශන හිටගෙන බලන්න නෙමේ. ශාලාවල තියෙන ඒවා පුටුවල ඉඳගෙන බලන්නයි.

ලඟදී දවසක එහෙම ගිය වෙලාවකදී මගේ නිරීක්‍ෂණයට අහුවුණු කාරණා කීපයක් ලියන්නයි මේ හදන්නේ. මේක පොඩි කතා කෑලි දෙකක් විතරයි, ඊට වඩා ඇති දෙයක් නෑ!

මේක එක්තරා ආධුනික ගී ප්‍රසංගයක්. හැමෝම කිව්වේ ඉතිං සුරෙන්ද්‍ර ලා ගේ, මලිත් ලා ගේ, මිහිරංග ලා ගේ මාලිනී ලා ගේ, දමිතා ලා ගේ සින්දු තමයි. හැබැයි ගායක ගායිකාවෝ සැට් එක නං කබ්බොම නෙමෙයි.

අර පොත් එළි දැක්වීමේ උත්සවයේ ඒකාකාරීත්වය මකන්න කතා අතරට සින්දු කෑලි ඔබපු කතාව මතකයි නේද?

මෙතනදීත් වුනේ ඒ වගේ වැඩක්. සින්දුවල ඒකාකාරීත්වය මකන්න හිතිලද කොහෙද අපේ නිවේදක බූවා මහතා සින්දු අතරට තමන්ගේ කතා කෑලි ඔබන්න ගත්තා.

ඔන්න මැදි වියේ පොරක් ආවා. කිව්වා නියම නැගලා යන අපේ බාප්පලා ගේ කාලේ සින්දුවක්.

"ඇල දොල ගංගා යාවි ගලා,
දිය රැලි හංගා මූද සොයා
රන්වන් සමනලු රන් තටු සලලා
යයි පියඹාලා මල් සොයලා
ලල් ලල් ලල් ලා ලා....."

බාප්පලා ගේ කාලේ කිව්වේ, ඉස්සර අපි පොඩි කාලේ මට මතකයි අපේ බාප්පා එල්පී තැටි වාදක යන්ත්‍රයක් ගෙනල්ලා ඔය සින්දුව වීක්එන්ඩ් එකේ උදේ ඉඳන් රෑ වෙනකං දානවා. රෙකෝඩ් ප්ලේයර් එකක් ගෙනාවාට එක තැටියයි නේ පොර ගෙනවිත් තිබුනේ. අන්තිමේදී අපිට එපා ම වුණා ඒක. හොඳ වෙලාවට පොර ඒක කාටදෝ විකුණලා දැම්මා සතියකින් දෙකකින්.

ඒ වැඩිහිටි ගායකයා සින්දුවෙන් පස්සේ ස්ටේජ් එකෙන් බැහැල යනවත් ඒ එක්කම ඔන්න ආවා නිවේදකයා.

"ඔව්, ප්‍රිය රසික රසිකාවියනි, මද සිසිල් සුලං දෙරණ තලය පිසගෙන හමායන මේ සුන්දර සන්ධ්‍යාවේ ඔබ ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාවට රැගෙන යමින් ඒ මියුරු ගීතය ගායනා කළේ අපේ හිතාදර ගායක දයාසිරි ගුණවර්ධන.

දැන් ඔබේත් අපේත් ගී සා පවස නිවන්නට මා වේදිකාවට කැඳවන්නේ තරුණ ගායකයෙක්.

ඔව් සහෘද රසික රසිකාවියනි, තාරුණ්‍යයේ මධුර රාවය අප අතරට ගෙනෙන මේ ගායකයා ගේ තියෙන සුවිශේෂීත්වය තමයි ඔහු ගායක පරපුරක එක් පුරුකක් වීම.

මීට කලින් ඔබ සිත සනසා ඇළ දොළ ගංගා ගීතය ගායනා කළ ඒ අපේ හිතාදර ගායක දයාසිරි ගුණවර්ධන ගේ කණිටු පුත්‍ර රත්නයටයි මේ ආරාධනය!

වේගවත් අත් පොළසන් නාදයකින් පිළිගන්න තාරුණ්‍යයේ මධුර මනෝහර රාවය, දයාන් ගුණරත්න....."

"මළ කෙලියයි කෙලිය නේද මහරජ තාප්පෙටම!" කිව්වලු

ඇල දොල ගංගා ගීතයෙන් අපිව කොහොමද ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාවට අරං ගියේ කියන එක වෙනනම ප්‍රශ්ණයක්.

කොහොමද බං ගුණවර්ධන ගේ පුතා ගුණරත්න වෙන්නේ?

කොහොම හරි ඉතිං ඔන්න වරද නිවරදි කරලා ඔන්න දයාන් ගුණවර්ධන වේදිකාට ඇවිත් සින්දුව කියන්න පටන් ගත්තා.

පොර කිව්වේ ජෝතිපාල යි ග්‍රේෂන් ආනන්ද යි එක ගෙයි කාපු සින්දුව.

දන්නවනේ අර "නීල අහසේ වසන්තේ" කියන සින්දු කෑල්ල?

එක ගෙයි කෑව කියන්නේ මේ එකම සින්දුව ගායකයෝ දෙන්නම ප්ලේ කරපු නිසයි.

දැන් ඔය විවිධ ගායකයෝ වේදිකාවලදී හැසිරෙන විදි විවිධාකාරයි නේ.

සමහරු මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි වගේ මෝල් ගස් ගිලපු ඉරියව්වෙන් සින්දුව කියනවා.

සමහරු නිහාල් නෙල්සන් වගේ මයික් එක එහාට මෙහාට විසිකර කර සින්දුව කියනවා.

සමහරු ඉරාජ් වගේ ස්ටේජ් එක දිගේ එහාටයි මෙහාටයි දුවනවා.

අපේ අබේවර්ධන ගේ පුතා අබේරත්න වේදිකාවේ සින්දුව කිව්වෙ නිකං මිල්ටන් මල්ලවාරච්චි වගේ මොල්ගස් ගිලලා. හැබැයි නිහාල් නෙල්සන් ගේ නාදින් දිනක නදින් සුවඳ පොට්ටු නළලෙ තියන් නටන්නේ කාවඩි බයිලා වගේ කකුල් දෙක සැරෙන් සැරේට මැන්ඩලීන් ගැහෙව්වා.

ඊටත් වඩා ජොලි වැඩේ තමයි, පොර කියපු සින්දුවේ එන මා හදේ තරුත් ඔබයි, මා හදේ සඳුත් ඔබයි කියන හැම වෙලාවෙම මිෂෙල් ඔබාමා ලා, අරුණි ෂපීරෝ ලා ජාතික ගීතය කියනවා වාගේ පපුවේ වම් පැත්තෙට දකුණු අත තියනවා.

හැබැයි එච්චරයි. සින්දුවේ අනිත් පදවලට එහෙම නර්තන විලාශ දක්වන්නේ නෑ.

උදාහරණයක් විදියට නීල අහසේ කියන කොට අත උඩට දික්කරලා අහස පෙන්නන්න තිබුණා.

තාරුකා මල් කියන කොට ඇඟිලිවලින් තරු හදලා පෙන්නන්න තිබුණා.

කුරුල්ලෝ කොහේ පියඹා ගියාදෝ කියන කොට ඔන්නම් අත් දෙකෙන්ම පියාපත් ගහන්න තිබුණා!

එහෙම නොකර පොර කෙරුවේ තමන්ට ම සම්බන්ධ දේවල් පෙන්නීම විතරයි.

මට හිතුනේ හොඳ වෙලාවට අබේවර්ධන ගේ පුතා අබේරත්න පිබිදෙන ගායකයා අමරදේවගේ කුමරියක පා සළඹ සැලුණා සින්දුව නොකිව්වේ කියලයි.

එහෙම කිව්වා නම් මොන මොන අවයවවලට අත නොතියයිද?

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
නිකම්ම නිකං චොකා බයිලා සින්දුවලට වගේම මං ශාස්ත්‍රීය සංගීතෙටත් කැමතියි.

මං කැමතිම රාගය තමයි ගූපාලී. ඒකේ ආලප් ද මොකක්ද එක ගැයෙන්නේ මෙන්න මෙහෙමයි.

"සා..රී..මගධමධමා..
මා..රී..රිරී..පාගපාගා..නිධාගනී.."

ප/ප/ලි
ඔය උඩ තියෙන ෆොටෝ එක කොහොමද හොය ගත්තේ කියලා දන්නවාද?
මං "සංගීත සන්දර්ශනය" කියලා කොටලා ගූගල් ඉමේජ් සර්ච් එකක් කළාම අග හරියේ ඕක තිබුණා!

(image: http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSg95hyQMkFwLdUMr1ynfjTZc74GTJ8cXMjjQy7tVGCqPY59WFba_nA4TM0)

කවද කාපු ටකරන්ද? - Martin Wickram's Dumb Heart

මතකද රත්නායක මහත්තයා ගැන ලියපු පොඩි විස්තරයක මං ලිව්වා පොර ට මං කුලසේන ෆොන්සේකා ගේ "උඩු බිරුම" පොත කියවන්න ගිහින් දුන්නට අවුරුද්දක් ගියත් එක පිටුවක්වත් කියවලා නොතිබුණු බව.

මං හිතුවේ පොතේ අන්තර්ගතය ගැන පොඩි සඳහනක් මං කරපු නිසා පොර ඒක වහාම කියවයි කියලායි.

නමුත් අර කූඩැල්ලන් ව කොට්ටේ තියන්න බෑ වගේ පොඩි කාලේ ඉඳලා පොත් කියවලා නැති අය ලොකු බැඳපු මිනිස්සු වුණාට පස්සේ පොත් කියවන කෙනෙක් වෙන්නේ හරිම කලාතුරකින් විතරයි.

රත්නායක මහත්තයා ඉන්නේ හොඳ ක්ලබ් එකක!

අර ෂේන් වෝන් කියන ක්‍රිකටරයා පොර ගේ "බයෝග්‍රැෆි" එක එළි දක්වන දවසේ කියලා තිබුණා ජීවිතේ කිසි දාක නවල් එකක් කියෝලා නෑ ය කියලා. කියවලා නැති අයට සාමාන්‍යයෙන් ලියන්නත් බෑ. වෝනා ගේ පොත ලියලා තිබුණේ වෙන එකෙක්.

ඒ එලීට් ක්ලබ් එකටම අයිති නෝනා කෙනෙක් ගැනයි අද කතන්දරේ.

නෝනා ගේ නම සාමා.

ඔව්, ඔව්, අර හෝඩි පොතේ අමර එක්ක සල් මල් කඩ කඩ හිටපු පොඩි කෙල්ල තමයි. දැන් ඉතිං ලොකුයි නේ.

පොඩි කාලේ ඉඳලා පොත්වලින් බොහෝ දුරට දුරස්තව හැදුණාට සාමා හොඳට පොත්-පත් වගේ ඒවා ගැන කරුණු කාරණා දන්නවා. ඇත්තටම කියනවා නම් තමන් දන්නවා කියලයි හිතාගෙන හිටියේ මේ කතන්දරේ වෙනකල්ම.

දවසක් සාමා කැම්පස් යෙහෙලියෝ කණ්ඩායමක් ටික කාලෙකට පස්සේ හමුවෙලා ඔහේ නිකං ඕපීඩී කතාවක් දාගෙන ඉන්න වෙලේ එතන හිටපු කවුදෝ කිව්වා, ළමයාව සෙනසුරාදා උදේ ටියුෂන් එක්කං ගිහිල්ලා, පන්තිය ඉවර වෙනකං පැය තුනක්ම පොත් කියවන එක තමයි කරන්නේ, ඒ හින්දා මේ දවස්වල සතියකට එක ගානේ විතර නවකතා කියවනවාය කියලා.

ඔය කතාව අහලා සාමා ගේ හිත යට තිබුණු කියවීමේ රුචිය නිකං සෝඩා බෝතලයක් වගේ බුබුළු දාගෙන උඩට නැගලා ආවා.

පහුවදාම ගියා වීරවරියක් වගේ පොත් සාප්පුවට.

බුදු අම්මෝ! පොත් පුරෝලා එතන. නවකතා ද, කෙටිකතා ද, අරවද, මේවද?

මේ වෙන කොට සාමා හිතෙන් හදාගෙනයි හිටියේ මුලින්ම කියවන්න ඕනෑ නවකතාකාරයෝ සහ නවකතා ලයිස්තුව. නමුත් ඒවා හොයා ගන්නේ කොහොමද ඒ ගොඩේ? වැඩි හරියක් තිබුණේ අහලා නැති නවකතාකාරයින් ගේ අළුත් පොත්.

හොඳම වැඩේ තමයි එතන වැඩ කරන කෙනෙකුගෙන් අහන එක!

"මොනවද මිස් හොයන පොත්?" සාමා හිටපු තැනට ආපු අර පොත් කඩවල්වල සාරි ඇඳලා ඉන්න කෙට්ටු සේල්ස් කෙල්ලෙක් ඇහැව්වා.

"මට ඕනෑ නවකතා පොත් දෙක තුනක් ගන්න."

"මොනවද මිස් ඒවායේ නම්?"

ඕගොල්ලෝ ගාව තියෙනවාද මේ.. අර.. මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ ගේ "ගොළු හදවත"?

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
ඔච්චර මහ ලොකු පොත් සාප්පුවක් වෙලත් ඒ පොත තිබිලා නෑ එතන.

පස්සේ කරුණාසේන ජයලත් ගේ "රතු රෝස", කුලසේන ෆොන්සේකා ගේ "රෝහිණී", කුමාර කරුණාරත්න ගේ "පාළම යට" වගේ පොත් තුන හතරක් අරං ගෙදර ඇවිත්.

මහින්ද රාජපක්‍ෂ ට හොඳ පාඩමක් ඉගැන්විය යුතුය - Its my turn to teach Mahinda Rajapaksha a good lesson

ඉස්සර මහින්ද රාජපක්‍ෂ කියන්නේ පොඩ්ඩක් විතර මගේ වීරයෙක්.

ඒ කාලේ තිබුණු ආණ්ඩුවේ අනුදැනුම ඇතුව පාරවල් අයිනේ මරල දාල, ටයර් සෑයේ බාගෙට පුච්චල දාල, බෙලි කපල ලයිට් කණුවල එල්ලල දාල තිබුණු කොල්ලන් ගේ ෆොටෝ එකතු කරගෙන, ලංකාවේ මානව හිමිකම් උල්ලංඝණය ගැන මානව හිමිකම් කොමිසමට කරුණු කියන්න, මහින්දයි වාසුදේවයි ගිය කතාව අපි සිහි කළේ පොඩි කාලේ සමාජ අධ්‍යයනය පොතෙන් කියවපු ඊ.ඩබ්ලිව්. පෙරේරා ගේ කතාව වගේ හරිම ජාතිමාමකත්වයෙනුයි.

ඒ සමාජ අධ්‍යයන පාඩම මතක නැති අයගේ ප්‍රයෝජනය පිණිස කියනවා නම්, ඊ.ඩබ්ලිව් පෙරේරා තමයි 1915 සිංහල මුස්ලිම් කෝලාහලය කාලේ ඒ පිටින් දාලා ඉංගිරිසි ආණ්ඩුව දේශීය නායකයෝ මර්ධනය කරපු හැටි ගැන කරුණු සහිත පෙත්සමක් සපත්තුව අස්සේ හංගාගෙන එංගලන්තෙට ගිය පොර ගේ නම.

ඒ වෙනුවෙන් එයාට පස්සේ කාළෙක රීලීස් කරපු ජාතික වීරයෝ කියන සීරීස් එකේ මුද්දරයක් වෙන්න වාසනාව ලැබුණා.

මහින්ද ගේ වීරත්වය තවත් වැඩියෙන් පෙණුනේ ප්‍රේමදාස ආණ්ඩුවට විරුද්ධව උදෙඝෝෂණ පා ගමනක් කොළඹ ඉඳලා කතරගමට ඕගනයිස් කරපු වෙලාවෙයි.

ඉතිං දාහත් වසරක දූෂණය සහ භීෂණය නැති කරන්න චන්ද්‍රිකා ගේ ආණ්ඩුව පිහිටුවෝලා මහින්දට කම්කරු ඇමතිකම ලැබිලා, කම්කරු ප්‍රඥප්තියක් ද මොකක්ද මහා විප්ලවීය දෙයක් කරනවාය කියලා ඇහුවාම අපි හිතුවේ වැඩේ හරි කියලායි. නමුත් වැඩි කාලයක් යන්න කලින් පොරව මාරු කළා ධීවර ඇමතිකමට.

මට මතක හැටිය ඔය ඇමති වෙන්න කලින් විපස්ස කාලේ තමයි මහින්ද ටෙලි නාට්‍යයක (ජයන්ත සිල්වා අධ්‍යක්ෂණය කළ "උදාගිර") පොඩි චරිතයක් රඟපෑවේ. වැඩේ කියන්නේ පොර ඒකේ ඉල්ලාගෙන තිබුණේ ඇමති කෙනෙකුගේ චරිතයක්.

මේ ටෙලි නාට්‍ය ඇමති මාර වීර ක්‍රියාවක් කරනවා. ඒක තමයි, තමන් දැන් ඇමති කමේ හිටියා ඇති, තරුණයින් ට තැන දෙන්න ඕනෑ කියලා, ඇමතිකමෙන් අස්වෙලා ඒ වෙනුවට තරුණ මන්ත්‍රී කෙනෙකුව පත් කර ගන්නවා. මතක තියාගන්න මේ චරිතය අවුරුදු 75 පන්නපු ජ්‍යෙෂ්ඨ හෙම ඇමතියෙක් නෙමේ. මේ කාලේ (1993 විතර) මහින්ද අවුරුදු හතලිස් ගාණක කොල්ලෙක්!

ටෙලි නාට්‍යයේ රචකයා මවාපු ඒ අති ප්‍රභන්ධිත ඇමති චරිතයෙන් අපිට ලැබුණේ හොඳම ආදර්ශයක්.

අද කතන්දරය තමයි ඒ නාට්‍යය බලපු මංතුමා, ඒක හරහා මහින්දතුමා ගෙන් ඒ උගත් පාඩම ක්‍රියාවට නංවපු හැටි ගැනයි.

ඔන්න මං අර පස්තාච්චි කාලෙන් පස්සේ ලංකාවට ඇවිල්ලා කලින් කරපු මැවිසුරු සේවයටම ගියත් ටික කළකින්ම එතනින් චුත වෙලා පොඩ්ඩක් විතර අධ්‍යාපනයට බර තැනක ජොබ් කට්ටක් හොයා ගත්තා. මේ සම්බන්ධයෙන් තමයි මං අර කැරැක්ටර් සර්ටිෆිකේට් එක ගත්තේ. (දාං ඇදලා ගත්තු ඒවා වැඩක් නෑනේ මේ කාලේ වෙන කොට!)

මං මේ තිප්පොලේ වැඩ අරඹලා ටික කාලෙකින් ම එතන තිබුණ කොමිටි දෙකකදී ම අපේ අංශය නියෝජනය කරන්න මට අවස්ථාව ලැබුණා.

මෙයින් පළමුවැන්න තමයි කම්පියුටර් යූසර් කමිටි. කම්පියුටර් සෙන්ටර් එකේ ප්‍රධානියා ගේ සභාපතිත්වයෙන් තිබුණු මේ කමිටුවේ අපේ ආයතනයේ කම්පියුටර් පාවිච්චි කරන අංශවල නියෝජිතයෝ හිටියා. මේ කොමටියෙන් තමයි පොඩි පොඩි පුහුණු වැඩ සටහන් සැලසුම් කරළා ක්‍රියාත්මක කළේ.

දෙවෙනි කොමිටිය ඊට වඩා බරපතල එකක්. ඒකේ සභාපති තමයි අපේ මුළු ආයතනයේම ලොක්කා. මුළු ආයතනයේම පරිගනක ගැන ප්‍රතිපත්තිමය තීරණ ගත්තේ ඒ කොමිටියෙන්. අපේ අංශයටත් ඒකේ නියෝජිතත්වයක් ලැබිලා තිබුණා අපි සෑහෙන කොම්පියුටර්කාරයෝ නිසා.

ඔහොම අවුරුදු දෙකාමාරක් විතර යන කොට, අපේ අංශයේ ඉඳලා නිවාඩු අරගෙන පීඑච්ඩී එකක් කරන්න එංගලන්තේ ගිය කොලුවෙක් ආපහු ඇවිත් වැඩ බාර ගත්තා.

පොර මට වැඩිය අවුරුදු තුනක් විතර බාලයි මයෙ හිතේ. ඒ වුණාට මං වගේ යැ, දැන් පොර පීඑච්ඩී කාරයෙක් නේ!

ඉතිං මං මොකක්ද දන්නවාද කළේ. ගිහින් පොරට කිව්වා මෙන්න මෙහෙම.

"ජයන්ත, මං හිතන්නේ අර අහවල් කොමිටි දෙකේ දී අපේ අංශය නියෝජනය කරන්න මට වඩා සුදුස්සා ඔහේ තමයි. ඒ නිසා, ඔහේ ඒ තනතුරු දෙක බාරගන්න!"

අන්න බලන්න එදා මා උගත් පාඩම් වල අගේ! වඩා සුදුස්සා ට තැන ලැබුණා.

දැන් ඔය කියන කොමිටි තනතුරු දෙක ස්වේච්ඡා ඒවා මිස අමතර ගෙවීමක් ලැබෙන ඒවා නොවෙන හින්දා මං දීලා දැම්මා කියලා කවුරු හරි කියනවා නම් ඒ අයට කියන්න තියෙන්නේ දීමනා කෙසේ වෙතත් මේ වගේ තනතුරු උසස්වීම් වල දී ඉතා වැදගත්වෙන බවයි.

මෙන්න ඊටත් වඩා හොඳ කාරණයක්.

මං මේ කියන කාලේ සෙනසුරාදා හවස් වරුවේ වෙනත් තැනක බාහිර දේශකයෙක් විදියට වැඩ කළා. ඒ ජොබ් එකේ ඉතුරු ටික කරගෙන යන්න මං ජයන්තයාට ම බාර දුන්නා! අඩු වශයෙන් පොර ගේ වෑන් කට්ටට ඩීසල් ගහන්නවත් ගාන හම්බ වෙන්න ඇති.

එක පඩියකින් වාහනයක් නඩත්තුව අමාරුයි අපිට ඒ දවස්වල. මට නං කාර් එකට පෙට්‍රෝල් ගහන්න හාමිනේගෙන් ගාණක් ඉල්ලා ගන්න පුළුවනි.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මහින්ද රාජපක්‍ෂගෙන් මා උගත් පාඩම පිළිබඳ කතා වස්තුව එසේය.

ප්‍රතිඋපකාර ලෙස මංතුමා එතුමාට කවර නම් පාඩමක් උගන්වන්නෙම්දැයි සිතමින් සිටිමි.

(image: http://www.silumina.lk/2010/11/14/_art.asp?fn=av10111410)

අපේ අයියලා ගේ ලෙස්බියන් භීතිකාව නොහොත් සිංහල බෞද්ධ ලේබල්කරුවන් ගේ ප්‍රලාප - What's wrong with being Gay or Lesbian?

මං සිංහල. ඒ කියන්නේ මං මූලිකවම කතා කරන්නේ, ලියන්නේ සිංහලෙන්. මගේ දෙමව්පියෝ, ඒ අයගේ දෙමව්පියෝත් සිංහල.

මං හැර තවත් සිංහල අය ඉන්නවා. අපිව එක කණ්ඩායමක් විදියට පොදුවේ සිංහල කියලා හඳුන්වනවා නම් ඒ අපේ පොදු චාරිත්‍ර රටාවක්, භාෂාවක් තියෙන නිසාය කියලා කියන්න පුළුවන්.

මං හැකි විදියෙන් බුදු දහම අනුව ජීවත්වෙන කෙනෙක්. මගේ දෙමව්පියෝ, ඒ අයගේ දෙමව්පියෝත් එහෙම තමයි ජීවත් වුනේ.

මං හැර තවත් බුදු දහම අනුව ජීවත්වෙන්න බලන අය ඉන්නවා. අපිව එක කණ්ඩායමක් විදියට පොදුවේ බෞද්ධයෝ කියලා හඳුන්වනවා නම් ඒ අපේ සිතුවිලි රටාවේ තියෙන සමානකම් නිසාය කියලා කියන්න පුළුවන්.

එතකොට, මම සිංහල බෞද්ධයෙක්. මං වගේ තව අය ඉන්නවා. ඒ එක්කම බෞද්ධ නොවන සිංහල අයත්, සිංහල නොවෙන බෞද්ධ අයත් ඉන්නවා.

හරකා මේ වටෙන් වටෙන් එන්නේ මෙන්න මේ පොල් පැලේටයි.

මට තේරුණු විදියට ඕස්ට්‍රේලියාවේ මෙල්බරන් නගරයේ වගේ තැනක තිබුණු ලෙස්බියන් (ස්ත්‍රී සමලිංගික) විවාහ උත්සවයක් ගැන කස්සා කියන බ්ලොග්කරුවා ලිපියක් ලියලා තිබුණා. ඊට කලිනුත් මේ වගේ ලිපි දෙකතුනක් බථලොග් අවකාශයේ පලවුනා. මේ ලඟදී තවත් ලිපියක් තිබුණා කොඃඟ කොන්ඩම් වගයක් බෙදුවාය සහ ඒ ගැන සර්වෝදය ලොක්කා ආරියරත්න කියපු කතා ටිකක් හෙම එක්ක. ඒ ලිපි කෙසේ වෙතත් මේ ගේ-ලෙස්බියන් කතා ගැන යන ලිපිවලට එන ප්‍රතිචාරවලින් සමහර ඒවායින් යම් කිසි භීතිකාවක් ඉස්මතුවෙනවාය කියලා මට පෙණුනා.

ඒ තමයි අපේ සිංහල බෞද්ධ රටේ අගතියට මේ ගේ-ලෙස්බියන් ලිංගිකත්වය හේතුවෙනවාය වගේ භීතියක්! ෆෝබියාවක්!

ඒ ගැනයි මේ ලියන්නේ. මෙතන මගේ පඬිවදන් මිස කාමාශාව ඇතිකරවන ජූසි කතන්දරයක් නම් නැහැ.

කස්සා ගේ ලිපිය හෝ ඒ වගේ වෙනත් ලිපි කියවන වෙලේ සිංහල බෞද්ධ මට නම් කිසිම ලේ කෝප වීමක්, සාංකාවක්, අරකක් මේකක් ඇති වුනේ නෑ.

මගේ සිහියට ආවේ එකම දෙයයි. අර අප්‍රසිද්ධ සිංහල ලෙස්බියන් සින්දුව විතරයි.

කාලෙකට කලින් මං පරිවර්තනය කරලා පෝස්ට් කරපු ලිපියක, ඩොක්ටර් ග්‍රැන්විල් ධර්මවර්දන උත්සාහ කරලා තිබුණා සමලිංගික සබඳතා ස්වභාවිකයි කියලා ඔප්පු කරන්න. පොර ඒ සඳහා පාවිච්චි කරලා තිබුණු නීරීක්‍ෂණවල වලංගුභාවය කෙසේ වෙතත්, මගේ අදහස නම් සමලිංගික සබඳතා, විරුද්ධ ලිංගික සබඳතා තරමටම ස්වභාවිකයි කියන එකයි.

ස්වභාවිකය කියන්නේ නිරුත්සාහීව සිදුවෙන, ඉර නැගීම, බැසීම, මල් පිපීම වගේ කරුණුනේ. සමලිංගිකත්වය අස්වාභාවිකයි කියනවානම් ඒකෙන් කියන්නේ සමලිංගිකත්වය බලෙන් ඇතිකරගත් එකක් ය කියන එකයි. එතනයි වැරදීමේ මුල!

එහෙම බැලුවාම ඇත්තටම අවශ්‍ය වෙන්නේ සමලිංගිකත්වය අස්වාභාවිකය කියලා ඔප්පු කරන එක මිසක් සමලිංගිකත්වය ස්වාභාවිකය කියලා ඔප්පු කරන්න නෙමෙයි.

සමලිංගිකත්වය අස්වාභාවිකය කියලා සාධක ඇතිව ඔප්පු කරන කං, ඒක ස්වාභාවිකයි මට පේන විදියට.

ලෙස්බියන්ස් ලා ට හරි සමලිංගික පිරිමින්ට හරි ආදර සම්බන්ධකම් තියාගන්නයි, විවාහ ජීවිත ගෙවන්නයි තියෙන අයිතිය අහුරන්න අපි කවුද? මගේ සිංහලකමයි, බෞද්ධකමයි මගේ. ඒවා වෙනත් අයගේ විරුද්ධ ලිංගිකත්වය එක්ක ගැටුමක් තියෙන බවක් මට නම් පේන්නේ නෑ.

සිංහලකමටයි, බෞද්ධකමටයි එරෙහිව යන්නේ සමලිංගිකත්වය නෙමෙයි, බෞද්ධ භික්‍ෂුන් අතර තියෙන කෞමාරකාමය නොහොත් පිඩොෆිලියාවයි!

ලෝකයේ විවිධ රටවල කාලයක් තිස්සේ කතෝලික සහ ක්‍රිස්තියානි නිකායවල පූජකයින්ගේ පිඩොෆිලියා වැඩ මේ වෙනකොට එළිදරව් වෙලා එක පුලියේ තියෙන්නේ.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
මෙය කතන්දරයක් නොවේ. ඉරිදා දවසේ පලකෙරෙන සන්ඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රා එකකි!

අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවුනත්, පෙර කී ලිපි දැමූ අය සමග හෝ එහි කමෙන්ට් කළ අය සමග මගේ කිසිදු අවුලක් නැත.

ඇත්තටම ප/ලි:
මගේ අදහස විමසූ ට සහ එයට ප්‍රතිචාර දැක්වූ අයට,

යම් පුද්ගලයෙකුගේ ලිංගික රැචිය ඔහුගේ හෝ ඇයගේ අයිතිවාසිකමකි.

මගේ ලිංගික රුචිය හෝ හැසිරීම ගැන මගේ දෙමව්පියන් මොනවා කරන්නද?

එලෙසම මගේ දරුවන් වැඩි වියට පැමිණි පසු ඔවුන් ගෙවන ලිංගික ජීවිතයට ඇඟිලි ගැසීමට මට ඇති අයිතිය කුමක්ද?

අපි අපේ දරුවන් විවාහ වී දරුවන් සෑදීම ගැන සතුටුවෙන්නේ එමගින් අපේ ජාන ඉදිරියට යෑම ගැන ඇති තන්හාව නිසාය. දරුවන් බිහිවීමේදී දෙමව්පිය ජාන හරස්-මාරු (cross-over) වෙන අතර සමහර ජාන නිශ්ශබ්ද (mute) වීම, ඉස්මතුවීම ස්වාභාවිකවම සිදුවේ. සෑබෑ සමලිංගික එකතුවීමකදී දරුවන් නොලැබෙන නිසා ඒ ජාන ස්වාභාවික තේරීම් පටිපාටියෙන් ඉවත් වේ.

සංමලිංගිකත්වය මානසික රෝගයක් බවත්, එය මානසික ප්‍රතිකාර මගින් සුව කළ හැකි බවත් සිතන්නෝ සිටින්නේ අඳුරේය.

වමතෙන් ලිවීම අසුභ දෙයක් බව සිතූ කාලයක් ද තිබුණු බව අමතක කරන්න එපා.

මේකත් බලන්න: Homophobia

(iamge: http://allieiswired.com/archives/2009/02/ellen-and-portia-have-baby-plans/)

හව් ඊස් යුවර් ප්‍රොබ්ලම් නව් සිවකුමාර්? - How's your problem now Sivakumar?

(බ්ලොග් එකේ ටෙම්ප්ලේට් අවුලකි. කමෙන්ට් බලන්න සහ කමෙන්ට් කරන්න කතන්දර මාතෘකාව උඩ ක්ලික් කරන්න).

---

සමහර කතන්දර තියෙනවා නේද, අහල ඉවර වුණාම හිතෙනවා දැන් හිනාවෙන්නද? අඬන්නද කියලා? මෙන්න මේ මං කියන්න යන කතාව අන්න ඒ ජාතියේ එකක්!

සිද්ධිය වුනේ මං කාලයකට ඉස්සර රජයේ සංස්ථාවක මැවිසුරුවෙක් විදියට සේවය අරඹපු කාලේයි.

මාත් එක්ක අළුත කැම්පස්වලින් අවුට් වුණු කොල්ලෝ කෙල්ලෝ තවත් හත් අට දෙනෙක්ව ම බඳවා ගත්තා සංස්ථාවට. පේරා පොරවල්, කට්ටෝ විතරක් නෙමේ රුස්සෝත් දෙන්නෙක් විතර හිටියා මේ කණ්ඩායමේ.

වැඩ පටන් අරන් මුල් සති දෙකේ අපිට තිබුණේ පොඩි ඉන්ඩක්ෂන් එකක්. සංස්ථාවේ එක එක අංශවල මැනේජර්ස් ලා ඇවිත් තමන් ගේ අංශවල වැඩ කටයුතු ගැන විස්තර කරනවා, අපි අහගෙන ඉන්නවා. ඒ උදේ වරුවේ. හවස කෑමෙන් පස්සේ, ෆැක්ටරියේ ඒ ඒ අංශ බලන්න යනවා.

මේ කාලයේ අපේ කණ්ඩායම බාර වුනේ, සංස්ථාවේ පුහුණු කළමණාකරු ක.කු.ල. මහතාටයි. එතුමා ගේ වාසගම ම තියෙන තවත් මහතෙක් හිටිය නිසා තමයි ඒ විදියට ඒ දෙන්නවම ඔවුන් ගේ මුලකුරුවලින් හැඳින්වුනේ.

'කකුල' මහතා හරිම හොඳයි. පරණ උපාධිධාරියෙක්. ප්‍රියමනාප පුද්ගලයෙක්. වැඩි වැඩකුත් නැති හින්දා පොර මේ කියන දවස්වල වැඩිපුර ගත කළේ අපේ ශුභසාධන සහ පුහුණු කටයුතුවලටයි. ඉතිං, පුහුණු වැඩසටහනේ තියෙන හිඩැස් වෙලාවලදී කකුල මහත්තයා අපිත් එක්ක නොයෙකුත් කරුණු ගැන කයිය ගහමින් ඉන්නවා.

අපේ කණ්ඩායමේ හිටිය එක පොරක් තමයි සිවකුමාර්. කොළඹ පොරක් හින්දා හොඳට සිංහල පුළුවනි. ඒත් ඉතිං අපි මැවිසුරවන් වශයෙන් ඉංගිරිසියෙන් තමයි කතා බහ කළේ.

දවසක් 'කකුල' මහත්තයා අපි කට්ටිය එක්ක කයියයක් ගහමින් ඉන්නවා. බෝඩිං ගැන, බස් ගැන, කාලගුණේ ගැන වගේ සරල කරුණු ගැන.

මේ කතාව යන අතරේ, මෙන්න 'කකුල' මහත්තයා සිවකුමාර්ගෙන් ගහෙන් ගෙඩි එන්නාවාගේ ඇහැව්වා මෙහෙම.

"සෝ සිවකුමාර්, හව් ඉස් යුවර් ප්‍රොබ්ලම් නව්?" (ඉතිං සිවකුමාර් කොහොමද ඔයා ගේ ප්‍රශ්ණය දැන්?)

මං හිතුවේ සිවා මොකක් හරි තමන් ගේ ප්‍රශ්ණයක් ගැන 'කකුල' මහත්තයාට කියලා වෙන්න ඇති, ඒක ගැන තමයි මේ අහන්නේ කියලා.

මොකද, වැඩට ගිහිල්ලා තවම සති දෙකක්වත් නොගියාට අපි මේ වෙනකොට, සංස්ථාවේ ක්වාටර්ස්වල නවතින්න, සංස්ථා වාහනවලින් වැඩට යන්න එන්න වගේ දහසකුත් එකක් ඉල්ලීම් දාලයි තිබුණේ.

ඒත් සිවාට නං මේ 'කකුල' මහත්තයා ගේ ප්‍රශ්ණයේ අගක් මුලක් තේරිලා තිබුණු බවක් පෙනුණේ නෑ.

"වට් ප්‍රොබ්ලම් මිස්ට 'කකුල'?" සිවා ඇහැව්වා. (මොන ප්‍රශ්ණය ද කකුල මහත්තයා?)

"අයි හර්ඩ් ඔන් ද නිවුස් ලාස්ට් නයිට් දැට් ද ගවර්න්මන්ට් ඉස් විලින් ටු නිගෝෂියේට් විත් ද එල්ටීටීඊ!" 'කකුල' කිව්වා.
(මට ඇහුණා ඊයේ නිවුස්වල කියනවා ආණ්ඩුව ඇල්ටීටීය එක්ක සාකච්ඡා කරන්න යනවාය කියලා)

මල්ලේ පොල් උත්තරයක් වගේ මුලින් පෙණුනට පස්සේ තමයි අපේ ටියුබ් ලයිට් වැඩ කළේ.

මේ කාලේ ලංකාවේ වර්ගවාදී යුද්දේ නැගලා යන කාලේ. 'කකුල' මහත්තයා මේ "හව් ඉස් යුවර් ප්‍රොබ්ලම් සිවකුමාර්?" කියලා තියෙන්නේ උතුරේ යුද්ධය ගැන කතාව පටන් ගන්න ආරම්භයක් ලෙසටයි!

මුලින්ම කිව්වා වගේ, හිනාවෙන්නද, අඬන්නද කියලා මට හිතාගන්න බැරිවුණා.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
සිවකුමාර් ට මොනවා හිතුණද මන්දා?

ප/ප/ලි
මේ කතාවේ තේරුම කාට හරි (ස්ටාටර් ගහල ගිය) ටියුබ් ලයිට් වුනොත් නම් ඉතිං අඬන්න තමයි වෙන්නේ.

BlogThis!