දෙකේ පන්තියේ දී විතර ඇතිවෙන මනමාල බය - Was that love or what?

මුලින්ම කියන්නං, මේ මනමාල බය කියන කෑල්ල මගේ එකක් නෙමේ. මං මේක අහුලා ගත්තේ ලියනගේ අමරකීර්ති ලියපු "අටවක පුත්තු" නවකතාවෙන්.

දැන් ඔය ගෑල්ළමයෙක් ගැන කොල්ලෙක් ගේ හිතේ ආදරබර මියුරු කල්පනාවක් ඇතිවෙන්නේ හරියටම කොයි කාලෙද කියන එකට නීතියක් නෑ නේ.

මේක එක්කෝ ඒ ලෙවල්ස් කරන කාලේ එන්න පුළුවන්.

නැතිනං, ඊට කලින් ඕ ලෙවල් කරන කාලේ එන්න පුළුවන්.

නැත්තං, ඊටත් කලින් ප්‍රාථමික පාසලේ ඉගෙන ගන්න කාලේ එන්නත් පුළුවන්.

මොන්ටිසෝරියේ දී වෙන්නත් පුළුවන්.

මට මතකයි මං දෙකේ පන්තියේ ඉන්න කාලේ, ඒ කියන්නේ මගේ වයස හරියටම අවුරුදු හයයි මාස හයක් කාලේ, අපේ පන්තියේ හිටපු ශානිකා කියන ගෑල්ළමයා මට වෙසක් කාඩ් එකක් දුන්නා.

ඒක දෙකට නවපු, අරක වරෙක දාන ජාතියේ හොඳවායින් එකක්. ඒ දවස්වල තැපැල් පත් වගේ, එහෙමත් නැත්තං පික්චර් පොස්ට්කාඩ් වගේ ලාබ වෙසක් කාඩ් තිබුණා!

පිට කවරේ බුදු සාදු හිනාවෙලා ඉන්න ලස්සන ෂෝක් චිත්‍රයක්.

ඇතුල පෙරළලා බැලුවාම උඩින් කවියක් තියෙනවා. ඊට යටින් තිත් ඉර උඩ මෙන්න මෙහෙම ලියලා තිබුණා.

කතන්දරකුමාර.......ට
ශානිකා...............ගෙන්
වෙසක් සුභ පැතුම්!

මේ වෙසක් කාඩ් එක ශානිකා මට දුන්නු වෙලේ මං ගත්තා වුනාට මට ඒ ගැන ඇති වුනේ මහා ලැජ්ජාවක්.

නිකං විලිලැජ්ජාවක් වගේ එකක්.

මං දැන් මොකක් කරන්න ඕනෑද කියලා මට හිතා ගන්න බැරුව ගියා මුලින්ම.

දැන් කවුරු හරි අපිට වෙසක් කාඩ් එකක් එව්වාම අපි කරන්න ඕනෑ, එයාටත් වෙසක් කාඩ් එකක් යවන එකනේ.

මට මේක කරන්න එකම විදියයි තිබුණේ.

ගෙදර ගිහින් අම්මට කියනවා මට ශානිකා වෙසක් කාඩ් එකක් දුන්නා ය කියලා.

ඊට පස්සේ අම්මාගෙන් ඉල්ලනවා ශානිකාට දෙන්න මට වෙසක් කාඩ් එකක් අරගෙන දෙන්නය කියලා.

වැඩේ කෙරෙන්න ඕනෑ විදිය නං අති සරලයි.

ඒත් කොහොමද මං ඒක කරන්නේ, මේ විලිලැජ්ජාව එක්ක?

ඉතිං මං මොකක්ද දන්නවාද කෙරුවේ?

ශානිකා දුන්නු වෙසක් කාඩ් එකේ අපි දෙන්නාගේ නම් දෙක උඩින් ඉරක් ඇඳලා ඊට උඩින් දෙන්නා ගේ නම් දෙක මාරු කරලා ලිව්වා.

ශානිකා..................ට
කතන්දරකුමාර..........ගෙන්
වෙසක් සුභ පැතුම්!

ඊට පස්සේ වෙසක් කාඩ් එක ශානිකාට දුන්නා.

කතන්දරේ එච්චරයි!

මොකද, ශානිකා නොවෙයි මට ඊට පස්සේ වෙසක් කාඩ් එකක් හෝ නත්තල් කාඩ් එකක් හෝ දුන්නේ!

මගේ විලිලැජ්ජාව එක්ක මං ජීවත්වුණා ටික දවසක්. පස්සේ ඒක ඇරිලා ගියා.

දැන් මේකයි කේස් එක.

එදා මට ඒ වෙසක් කාඩ් කේස් එකේදී ඇතිවුණු හැඟිම මොකක්ද?

ඒක ආදරයක මූලික අවස්ථාවක්ද?

මං හිතන් හිටියේ එහෙමයි.

නමුත් ලියනගේ අමරකීර්ති ගේ "අටවක පුත්තු" නවකතාව කියවපු දවසේ ඉඳලා මට හිතෙන්නේ එදා මට ඇතිවුනේ මේ පොර කියන මනමාල බය බවයි.

අටවක පුත්තු ගැන ලියවුණු ලිපි කිහිපයක් මෙන්න.
1. අටවක පුත්තු එකේ ‘අඩ හදයා’ කොටස

2. අටවක පුත්තු- නූතන සිංහල ප්‍රබන්ධකතාවේ පෙරටුගාමී සලකුණ

3. අටවක පුත්තු, නිර්මානකරනය, වියරනය සහ භාශා මූලධර්මවාදයේ වත්මන් තත්වය

4. හෙටට පෙර අටවක පුත්තු

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මනමාල බය හෙම හැදිලා තියෙනවාද?

(image: http://pincel3d.deviantart.com/art/First-love-Honey-79346733)