මැද්දෙන් ඔබන කෑල්ලේ ඒකාකාරීත්වය...!

කාලයක් තිබුණා මං ඡන්ද රැස්වීම් බලන්න යන්න හරිම කැමති. ඒ මට සර්වජන ඡන්ද බලේ හම්බ වුණු මුල් කාලේ. ඒ දවස්වල පටන් ගෙන තිබුණා ජනාධිපතිවරණයකුත් පක්‍ෂ කීපයක් ම තරඟ කරන. වැඩේ කියන්නේ, මං ගිය ගිය රැස්වීමේදී කතා අහපුවාම මට ඒ පැත්තට ඡන්දේ දෙන්න හිතෙනවා.

අන්තිමේදී මට හිතුණා, අපේක්‍ෂකයෝ තුන් දෙනෙකුටම, එක, දෙක, තුන කියලා කැමැත්ත දෙන්න. ඒත් ඉතිං, ඒ මං දෙන ඡන්දෙන් දෙවෙනියා සහ තුන්වෙනියාට වැඩක් නැති නිසා අන්තිමේදී එක විතරයි ගැහැව්වේ. ඒත්, ඒකත් අපතේ ගියා!

දැන් සුමාන දෙක තුනකට කලිනුත් ගෙවල් ලඟ ඉස්කෝලෙට ගිහින් ඡන්දෙ අපතෙ යවල ආව වුණාට, මං නං දැන් ඡන්ද රැස්වීමක් බලන්න ගිය කාලයක් මතක නෑ.

කොහොමටත් ඕවට යන්නේ ඒ ඒ පාක්‍ෂිකයෝ විතරනේ. රැස්වීමක කතාවක් අහල තමන් ඡන්දේ දෙන විදිය වෙනස් කරන අය තව දුරටත් ඉන්නව කියල මං හිතන්නේ නෑ. ඒක තමයි කියන්නේ ඔය ඡන්ද රැස්වීම්වල කරන කතා නිකං ප්‍රීචින් ෆෝ ද කන්වර්ටඩ් ආකාරයේ එවාය කියලා.

ඔය හින්දමද කොහෙද, ඡන්ද රැස්වීම් වල පොලිටික්කලා කරන කතා අහන් ඉන්න උන්ට බෝරිං වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒක හින්ද තමයි පොරවල් ඔය දෙපැත්ත කැපෙන කුණුහරපයක් දෙකක් හෙම කියල දාන්නේ. එතකොට තමයි නිදා වැටෙන පොදු ජනතාව අවදි කරගන්න පුළුවන් වෙන්නේ.

මිනිස්සු බෝරින් වෙන එක නවත්තන්න කුණුහරුප කියනවා වගේම තවත් භාවිතා වෙන උපක්‍රමයක් තමයි කතා මැද්දේ ගායක පොරක් ව දාලා සින්දු කීම. නැගලා යන සින්දු නං වඩාත් හොඳයි.

මෙකෙන් අපේක්‍ෂක තුමා ගේ දෑත ශක්තිමත් වෙනවා. ගායක පඩයා ගේ අනාගතය සුභ වෙනවා.

මං හිතන්නේ මේ කතා අතරට සින්දු දාන උපක්‍රමය නැගලා ගියේ අසූ ගනං වල ගම් උදාව වගේ වැඩ කිඩ තිබුණු කාලෙයි.

මේ සේරම මට මතක් වුනේ ලඟදී පොතක් දොරට වැඩීමේ උත්සවයකට සහභාගී වෙන්න ගිය වෙලෙයි.

පොත ලියලා තිබුනේ මගේ හිතවතෙක් හින්දා සතියේ දවසක හවස් වරුවේ තිබුනත් කලින් ඔෆිස් එකෙන් පැනලා ඔන්න පැයක් විතර පරක්කු වෙලා හෝල් එකට ගියා.

මට මිස් වෙලා තිබුනේ මුලින් තිබිල තියෙන රස්තියාදුවයි, චාරිත්‍රාණුකූල තෙල් පහන් දැල්වීමේ සීන් එකයි විතරයි. මුල්ම දේශකයා කතාවේ මැද හරියේ හිටියේ.

ඔන්න පොර ගේ කතාව ඉවර වුණු හැටියේ මයික් එක ගත්තා සභාව මෙහෙයවන බූවා.

"විචාරක කතාවල ඒකාකාරීත්වය මැකීමට දැන් අප ඉදිරිපත් කරන්නේ රසවත් ගීතයක්!" පොර කියපි. "කතා අසා විඩාබර ඔබ සැනසීමට මෙන්න මගේ ආරාධනය අහවලාට".

ඔන්න අහවලා ගේ සින්දුව ඉවර වුණාම දෙවන දේශකයා ගේ කතාව පටන් ගත්තා.

ඒක ඉවර වුණාම තව සින්දු කෑලි දෙකක් ම තිබුණා එක දිගට. එකක් නං මේ පොත ලියපු කවිකාර බූවා ගේ ම කවියක් සින්දුවක් කරපු එකක්.

ඒ දෙකම අපේ නිවේදක බූවා ඉදිරිපත් කලේ දේශණ වල ඒකාකාරීත්වය මැකීමට මෙන්න රසවත් ගීතයක් කියන මන්තරය එක්කයි.

ඒ සින්දු දෙකෙන් පස්සේ ඔන්න ආයෙ කතාවක් තිබුණා.

ඊට පස්සේ කපල් එකක් කවි පොතේ කවි පන්තියක් කියවන්න පටන් ගත්තා. ඒකත් මේ කතාවල ඒකාකාරීත්වය නැතිකරන්න මැද්දට ඔබපු ඒවාලු.

එතනින් පස්සේ ආයේ කතාවක්.

සේරම කතා පහකුයි, ඒව අස්සට ඔබ්බපු සින්දු කවි කරන, කවි සින්දු කරන අංග හත අටකුයි තිබුණා මයෙ හිතේ.

හැම සින්දුවක්ම දාලා තිබුනේ කතාවල ඒකාකාරීත්වය මකන්නලු.

හැබැයි මට නම් ඇත්තටම හිතුනේ, "එතන තිබුණු කතාවලින් අර කියපු සින්දුවල ඒකාකාරීත්වය මැකුණා නේද?" කියලයි!

අපි පොතක් එලි දැක්වීමකට යන්නේ කතා අහන්න බලාගෙන නැතුව වෙන මොනව තියෙයි කියල හිතාගෙනද?

ඔන්න සංගීත සන්දර්ශණයකට ගිහින් කතා අහන්න වුනොත් නං ඉතිං වලි තමා!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
පොතක් ගැන තව කතන්දරයක් මෙන්න : කයි කතන්දර - කවි පොතක කතන්දරයක්.

මේ තව එකක්: දේශප්‍රිය රට පනී.

ඇයි මේවා?
පොත් දොරට වැඩුමක් ගැන ලියන්න ගිහින් මං කාපු හැටි සහ පස්සේ ඒ පොත ගැන ලියන්න ගිහිං වෙච්ච දේ!
1. W3Lanka ට පොඩි ප්ලග් එකක්

2. W3Lanka ගේ පිහිටෙන් ඇනෝනිමස් නැති ආතල් එකක් ගැනීම හෙවත් ටැබූ කාරයා ට වැරදුණ (තවත්) තැනක් හෙවත් ඉන්ද්‍රනාම නමැති හිටපු ජෙප්පා ගේ වැඩ කිඩ හෙවත් ශාස්තෲ

3. අසව්! අසව්!! ශාස්තෲ ආතල් කතන්දරේ පිළිබඳ පැහැදිලි කිරීමයි