බ්ලොග් ලෝකයේ දී මා උගත් හොඳ හොඳ පාඩම් - Lessons learnt in the Sinhala Blogsphere

දැන් ඉතිං කතන්දර 500 ක් ලියලා දාලා, පොර සේ, විවේකෙන් ඉන්න නිසා, මට හිතුනා පොඩි පොර ටෝක්ස් ටිකක් දෙන්න.

මුලින්ම එකක් කියන්න ඕනෑ. කතන්දර 500 ක් දැම්මාය කියල අමුතුවෙන් පොරක් වෙන්න දෙයක් මගේ තිබුණේ නෑ.

මං පොඩි කාලේ ඉඳලාම පොරක්!

දැන් මෙන්න 2009 ජූලි 11 දින ඇරඹුණු මගේ අවුරුදු දෙකයි මාස තුනයි සති දෙකක් වයසැති බ්ලොග් ජීවිතයේ දී මං ඉගෙන ගත්තු හොඳ හොඳ පාඩම් කීපයක්.

1. අනුන් ගේ දුකේ දී හිත උණුවෙන හොඳ මිනිස්සු මේ බ්ලොග් ලෝකේ ඉන්නවා-I

මගේ තාත්තා ගේ අසනීප වුණු වෙලේ, මට ලෝකේ හැම පැත්තෙන්ම පණිවිඩ ගලාගෙන ආවා තාත්තාට ඉක්මන් සුවය ප්‍රාර්තනා කරලා.

ඒවායෙන් මට අමතක නොවෙන එක තමයි තිස්ස දොඩංගොඩ කියන හිත හොඳ මනුස්සයා ගෙන් ලැබුණු මේ පණිවිඩය.

http://kathandara.blogspot.com/2010/04/blog-post_18.html?showComment=1271847607676#c8543242532756802621

කිසිදාක දැකලා, මුණ ගැහලා කතා කරළා නැති, ආරූඪ නමකින් විතරක් දන්න කෙනෙකුට උදව් කරන්න මෙහෙම හිතෙන්නේ (පුණ්‍ය කටයුතුවලට වෙන් කරන්න) සල්ලි තියෙන හින්දම විතරක් නෙමේ. පින්බර හිතකුත් තියෙන හින්දයි.

ඊලඟට මගේ තාත්තා ගේ මරණය සිදුවෙච්ච වෙලාවේ, ශෝකය පල කරලා මට එවපු පණිවිඩ සිය ගණනත් මට කිසිදා අමතක වෙන්නේ නෑ. අහල පහල හිටපු කීප දෙනෙක් මළ ගෙදරටත් ආවා.

තාත්තා මැරෙනවා කියන්නේ මට විතරක් නෙමේ, මගේ දුවටයි පුතාටයි මුහුණ දෙන්න වෙන සිදුවීමක් බව කොච්චර දන්නවා වුනත්, හිතේ ඇතිවුනු දුක නිවා ගන්න ඒ සේරම දේවල් උපකාරී වුණා.


2. අනුන් ගේ දුකේ දී හිත උණුවෙන හොඳ මිනිස්සු මේ බ්ලොග් ලෝකේ ඉන්නවා-II

ඉලන්දාරියා ගේ සිද්ධියේ දී බ්ලොග් ලියන කියවන අති බහුතරය, ඒ කොල්ලා ගේ කේස් එක ගොඩ දාන්න සල්ලි හොයන්න දායක වෙච්ච හැටිත් ආශ්චර්යජනකයි!

එතනින් නතර නොවී ඒ එකතු කරපු සල්ලි, ඒ වගේම පුණ්‍යකර්මයකට යොදා ගන්න බවත් ලඟදී ආරංචි වුණා.


3. සිංහල බ්ලොග් අවකාශය සමාජයේ නිවරදි හරස් කඩක්

බ්ලොග් අවකාශයේ සැරිසරන්නේ සාමාන්‍ය සාක්‍ෂරතාවය සහ පරිගණක සාක්‍ෂරතාවය තියෙන අය බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෑ නෑනේ. එහෙම වුණාට, අපි පොදු සමාජයට වඩා උසස් මනසකින් යුතු සුවිශේෂී පිරිසක් කියලා හඳුන්වාගන්න නම් බෑ මේ කපේට.

විභාග පාස් කරලා විශ්ව විද්‍යාලෙට ගියා කියලා, එතන ඉන්න උං හරි විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටවෙන උං හරි අමුතු බුද්ධිමතුන් වෙන්නේ නෑනේ.

ඒ වගේම තමයි බ්ලොග් අවකාශයේ සැරිසරණ පිරිසත්. බුද්ධිමතුන් මෙන්ම මන්දබුද්ධිකලාත්, ඥාණවන්තයින් මෙන්ම මහදැණමුත්තලාත්, බොහෝ ඇසූ පිරූ තැන් ඇත්තන් මෙන්ම සියල්ල දත්තෝත්, සිංහයෝ මෙන්ම සිංහවෙස් ගත් සිඟාලයෝත් ඔය සේරම කෂ්ටිය අඩු වැඩි වශයෙන් මෙතන ඉන්නවා.

ඒ කියන්නේ සිංහල බ්ලොග් අවකාශයත්, බාහිර සමාජයේ නිවරදි හරස්කඩක් කියන එකයි!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
ඊයේ ට යෙදුනු කතන්දර බ්ලොග් එක ලියන මනුස්සයා ගේ උපන් දිනය සහ 500 වෙනි කතන්දරේ වෙනුවෙන් සුභ පැතූ සැමට මගේ ස්තුතිය!