මල් නම් ජයරත්න, ජයරත්න නම් මල් - Such is life!

උපන් දිනෙන්, උපන් දිනේ ගෙවිල ගිහිං, අපිත් ටික ටික නාකි වෙනව. දෙමව්පියන් ගේ මරණයේ දුක අත්විඳින්න වෙනව. තව ටික කාලෙකින් අපේ දරුවන්ටත් ඔය දුක එන එකත් වලක්වන්න බෑ.

පහුගිය දවස්වල යාළුවෝ දෙතුන් දෙනෙකු ගේ ම අම්මල තාත්තල නැතිවුණා.ඒ වගේ වෙලාවලදී මළ ගෙදරට මල්වඩමක් ගෙනියන වැඩේ සෙට් කළේ අපේ යාළුවෙක්. පොර ගේ නම ජයරත්න.

දෙතුන් පාරක් ඔය සිද්ධිය වුණාට පස්සේ තමයි අපේ කෙනෙකුට මතක් වුනේ ඔය මාතෘකාවට දාලා තියෙන "මල් නම් ජයරත්න, ජයරත්න නම් මල්!" කියන අතීත ආවර්ජනා පාඨය.

ඒක ඉස්සර රේඩියෝ ඇඩ්වර්ටීස්මන්ට් එකක ගිය එකක්. මං දන්න දන්න තරමින් ඒක "දීලීප පොඩි පුතු" ගේ තාත්තා ගේ නිර්මාණයක්. පොර ඒ දවස්වල හිටිය ගීත රචකයෙක් වගේම ගුවන් විදුලි වෙළඳ සේවා වැඩ සටහන්වල නිවේදකයෙක්.

මෙතන ජයරත්න කියන්නේ ජයරත්න මල් ශාලාවටයි. පහුගයි කාලේ දශක දෙකක් විතර නැගලා ගිය බිස්නස් එකක්. හැබැයි, දැන් අවුරුදු දෙකක විතර කාලේ ඉඳලා ඒ ගොල්ලන් ගේ බිස්නස් බැහැලා මගෙ හිතේ. චන්දෙ කාලෙට විතරයි පොඩි බෝනස් එකක් වත් හම්බ වෙන්නේ.

ඔය වෙළඳ දැන්වීමේ එහෙම කිව්වට, අපිට නං ඉස්සර පොඩි කාලේ ඉඳලාම මල් කිව්වාම මතක් වෙන්නේ පන්සල් යෑමයි.

මෙන්න මගේ බෑයා පොඩි කාලේ කියපු ඇම්ඇස් ප්‍රනාන්දු ගේ "රස ආහර කවලා.." සින්දුවේ කොටසක්.

".....වත්තෙ මල් පිපෙන්නේ නෑ
ගෙදර සිරියාවක් නෑ
පන්සල් යන්නට බෑ....."

ඒ දවස්වල අපේ ගෙදර වටේ වත්තේ පොල් ගස් යට නිකං ඔහේ හැදෙනවා සපත්තු මල් කියලා ජාතියක්. හරිම ලස්සනයි. ඒවා ඉගුල්ලුවාම පේනවා ලූණු ගෙඩිවගේ ජාතියක් කියලා.

අපේ එක ක්‍රීඩාවක් තමයි ඒ දවස් වල ගල් කැටවලින් ඈත ඉඳල ඒ මල්වලට ඔට්ටුවට ගහන එන.

දැන් නං එහෙම නෑ. මල්වලට හරිම ආදරෙයි!

අද මේ සන්ඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රා එක දාන්නෙත් අපේ වත්තේ කැලේට වගේ වැවිලා තියෙන මල් ජාති ටිකක් පෙන්නන්නයි.

මෙන්න එහෙනම් ඒ මල් ජාති.





















-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
එක කහ පාට මලක් තියෙනවා. තරමක් ලස්සනයි.


ටික දවසකට පස්සේ මෙන්න මෙහෙමයි ඒකේ ස්වරූපය. වේළිලා, පරඬැල් වෙලා ගිහින්.


ඉන් පස්සේ පොඩි සුළඟකට අහුවුනත් මෙන්න මේකයි වෙන්නේ.


මල් නම් ජයරත්න, ජයරත්න නම් මල්!