හන්දියෙන් හැරිලා හරියටම කිලෝමීටරයක් එන්න - I am always right!

ඕනෑම ප්‍රශ්ණයක පැති දෙකක් ඇත, එකක් මගේ පැත්තය, අනික වැරදි පැත්තය.

ඒ වගේ තමන්ගේ මතය සහ තමන් ගේ මතය විතරක්ම හරිය කියලා හිතන අය අපිට විටින් විට හමු වෙනවා. මං පේරාදෙනියේ ඉගෙන ගන්න කාලේ වෙච්ච කතන්දරයක් මේ ඊයේ පෙරේදා පල කළා මතකයි නේද?

ඒ වගේ අවූරුදු විස්සේ කොල්ලෙක් ගේ කතාවක් නෙමේ මේ අද කියන්න යන්නේ. ඒ වගේ දෙගුණයක් වයස කාන්තාවක ගේ එකක්.

ඔන්න දවසක් අපිට ආරාධනාවක් ලැබුණා හිතවතියක ගේ ගෙදරට රාත්‍රී භෝහනය සඳහා. අපි මේ ගොල්ලන් ගේ මේ අළුත් ගෙදරට ගිගින් තිබුනේ නෑ ඊට කලින්. ඒ හින්දා මං හොඳට මාර්ග විස්තරේ අහගත්තා.

"හරි ලේසියි අපේ ගෙදර හොයා ගන්න. ඕ ගොල්ලෝ මහරගම පැත්තේ ඉඳලා නේ එන්නේ. තලවතුගොඩ හන්දියේ ඉඳලා හරියට කිලෝ මීටරයයි. හන්දියෙන් වමට දාලා කොට්ටාව පැත්තට කිලෝමීටරයක් ආවාම වෙළක් තියෙනවා. වෙල පහු කරපු ගමන් දකුණු අත පැත්තට තියෙන ගුරුපාරේ එන්න. ඒ පාරේ මුල් වංගුවේ තමයි අපේ ගෙදර. නොම්මරේ 122/475 A කියලා ලොකුවට ගහලා තියෙන හින්දා හොයා ගන්න හරි ලේසියි!"

අපේ මිතුරිය විස්තර සහිතව කිව්වා.

ඔන්න ඉතිං දරු දෙන්නයි, අපි දෙන්නයි හවස හයාමාරට විතර ගෙදරින් පිටත් වෙලා, අතරමග කඩේකින් කේක් ගෙඩියකුත් අරගෙන හතයි කාල විතර වෙන කොට තලවතුගොඩ හන්දියට සේන්දු වුණා. එතනින් කොට්ටාව පැත්තට දාන කොටම මං කාර් එකේ ට්‍රිප් මීටර් එක බින්දුවට සෙට් කළා.

ඔහොම හිමින් හිමින් කිලෝ මිටරයක් ම ගියාය කියමුකෝ. කෝ වෙළක් පැත්ත පළාතක නෑ. මං කලේ තව මීටර් දෙතුන් සීයක් විතර ඉස්සරහට යන එකයි. වැඩේ හරියන පාටක් නැති හින්දා, කාර් එක පාර අයිනේ නවත්තලා මිතුරියට කතා කළා.

"අපි හන්දියේ ඉඳලා කිලෝමීටරයකටත් වඩා ආවා දැන් කොට්ටාව පැත්තට. ඒත් තාම වෙළ නං හම්බ වුනේ නෑ. අපිට පාර වැරදිලාවත්ද කියලා හිතුන නිසයි මේ කෝල් කරන්නේ." මං මිතුරියට කිව්වා.

"අපොයි, කිලෝමීටර් එක හමාරක් ගියා නං අපේ ගෙවල් පාස් කරලා ගිහින්නේ. යන්න ආපහු. හන්දියේ ඉඳලා අපේ ගෙදරට හැරෙන පාරට කලින් තියෙන කුඹුරු යාය ලඟට තියෙන්නේ හරියටම කිලෝමීටරයයි." මිතුරිය ගෙන් පිළිතුර ලැබුණා.

ඔන්න ඉතිං මං කාරෙක ආපහු හරවගෙන හෙමින් හෙමින් තලවතුගොඩ හන්දිය පැත්තට ගියා.

අනේ කුඹුරු යායක් තියා එක ළියදි කෑල්ලක්වත් පාර දෙපැත්තේ දැක්කේ නං නෑ.

තලවතුගොඩ හන්දිය පාස් කරනවාත් එක්කම මට තේරුණා අපිට වැරදිච්ච තැන.

මේ වැරදි හන්දයේ ඉඳලානේ මං කිලෝමීටරයක් දුර මැනලා තියෙන්නේ!

මං කෙරුවේ කෙලින්ම බත්තරමුල්ල පැත්තට යන එකයි. එතන හන්දියේ ඉඳලා කිලෝමිටරයක් ඇවිත් බැලුවා කුඹුරක් තිබුනේ නෑ. දිගටම එන කොට කුඹුරු වගේ තැන් තිබුණත්, ඒ අද්දරින් යන ගුරුපාරවල් තිබුනේ නෑ.

මං කෙරුවේ ආයේත් කාර් එක පාර අයිනේ නවත්තලා මිතුරියට කෝල් එකක් දීපු එකයි.

"අපෝ නෑ. ඇයි අනේ බත්තරමුල්ලේ ගියේ. මං කිව්වේ තලවතුගොඩ හන්දිය කියලානේ. අපරාදේ. දැන් ඉතිං ආපහු තවලතුගොඩ හන්දියට ගිහින් එතන ඉඳලා කිලෝමීටරයක් එන්න කොට්ටාව පැත්තට" මිතුරිය කීවා.

කෝකටත් කියලා මං අහ ගත්තා, ඔය කියන කුඹුරට කලින්, කුඹුරට පස්සේ මුණ ගැහෙන වෙනිං මග සලකුණු ගැන හෙම විස්තර ටිකක්. ලොකු දැන්වීම් පුවරුවක්, ඉඩම් විකුණන තැනක බැනර් එකක් යනාදී විස්තර රැසක් ඒකෙන් ලැබුණා.

ඊලඟට මං කලේ පාර අයිනේ තිබුණු කඩේකින් මාර්ග විස්තර තව ටිකක් අහගන්න එකයි.

අන්තිමේදී තලවතුගොඩ හන්දියේ ඉඳලා කොට්ටාව පැත්තට ගියා අර අනෙකුත් මඟ සලකුණු සේරම බලාගෙන.

මෙන්න බොලේ මීටර් එක්දාස් අටසීයක් ගියාම (corrected @ 6:21 am) මේ තියෙන්නේ කිරි කිරි කුඹුරු රාජයා බැබලි, බැබලී!

අර කියාපු විදියටම කුඹුර පාස් කරපු ගමන් ගුරු පාර, ගුරු පාරේ වංගුවේ මිතුරු නිවස.

හතහමාරට එන්න හිටපු ගෙදරට, අට හමාරට ගොඩ වෙන ගමන් මං අනිවාර්යෙන්ම කළ යුතු පැමිණිල්ක කළා.

"මොකක්ද හලෝ, අපිව ආපහුත් හරෝලා යැව්වානේ මේ කිලෝ මීටරයක කතාවක් කියලා මෙතනට හන්දයේ ඉඳලා හරියටම මීටර් එක්දාස් අටසීයක් (corrected @ 7:27 am) තියෙනවා නේ."

"නෑ, නෑ, නෑ, ඒක නං වෙන්නම බෑ. මං මේ හැමදාම වැඩට යන එන එකනේ. හන්දියේ ඉදලා මේ ගුරු පාර ලඟට තියෙන්නේ හරියටම කිලෝ මීටරයයි!"

ආපහු හරෝලා යවලා අපිව රස්තියාදු කළාට සමාව ඉල්ලයි කියල මං හිතුවත්, ඒව කොහෙද? මගේ මතය හරි මතය නේ!

මං ඉතිං කට පියා ගත්තා.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
හිතන්න එපා මෙතන කිලෝමීටර් සහ හැතැප්ම අතර ටැපලීමක් කියලා.

දිව්‍යලෝක වල කිරුම් මිණුම් සේරම වෙනස් නේ. මං හිතන්නේ මේක මෙලොව සියක් අවුරුදු එහි එක දවස වගේ කේස් එකක්.

ඇත්තටම පසුව ලියමි
මේ කතන්දරේ ලියාල දැම්මේ සති ගණනාවකට කලින්.

අමතර උත්තර ලියන්න සිදුවුණු නිසා මේක එඩිට් කරලා ලින්ක්ස් දාලා, ෆොටෝ එකක් දාන්න අමතක වුනා. මීටර් කිලෝ මීටර් විදියට වැරදිලා තිබුනේ ඒ නිසයි.

දැන් ඒ වැඩ හරි. වැරැද්ද පෙන්නා දුන් Manu, මරුමුස්, Buwa, Podi Kumarihami සහ Weni ට මගේ ස්තුතිය.