ඇඩල්ට්ස් ඔන්ලි කතන්දරයක් - For Adults Only (MA18+)

මේක ඇඩල්ට්ස් ඔන්ලි කතන්දරයක්.

කරුණාකරල පොඩි ළමයි යන්න ආපහු. ඔව්, මං මේ කියන්නෙ, සුදාරක ල, බුධාජීව ල, හා පැටික්කි ල වගෙ දහ අටෙන් අඩු කට්ටියටයි.

අනිත් අය දිගටම කියවයි කියල මං හිතනව.

ඔන්න ගිය සුමානෙ මං ඔෆීසියෙ රිපෝට් එකක් හද හද ඉන්න වෙලේ එතනට ආව අපේ ඔෆීසියෙම වෙන සෙක්ෂන් එකක වැඩ කරන ලේඩි කෙනෙක්. නම "අමා" කියල කියමුකෝ ලේසියට.

අමා ආවෙ මගෙ අල්ලපු මේසෙ ඉන්න එක්කෙනා, එයත් සුන්දර වනිතාවක් - නම "රසිකා", එක්ක කතාකරන්නයි. ඔෆීෂියල් වැඩේ කතාකරල ඉවර වෙලා දෙන්න පොඩි කයියක පැටළුනා. දන්නවනෙ, ඔය නිකං "ඕ.පී.ඩී." කතා.

ඔය අතරේ අමා දැක්ක මගෙ මේසෙ උඩ තියෙන පොඩි ෆොටෝ ඇල්බම් එක.

මේ ෆොටෝ ඇල්බම් එකේ තමයි තියෙන්නෙ මං තායිලන්තෙ ඉන්න කාලෙ ගත්තු ෆොටෝ. මං මේක ඔෆිස් එකට ගෙනාවෙ අර කතන්දරකාරයා මහණ වෙලා හිටිය විස්තරේ ලියන කාලෙ අවශ්‍ය ෆොටෝ ස්කෑන් කරන්නයි. ගෙදර ස්කෑනර් එකේ පොඩි අවුලක්.

"ආනේ, ෆොටෝ නේද? මං හරිම ආසයි ෆොටෝ බලන්න." අමා කිව්වා.

"බලන්න! බලන්න!!" මං ඇල්බම් එකේ පිටු පෙරලුවා.

"මේ කොහෙද? කෝ ඔයා මේ ෆොටෝ එකේ?" ආදී ප්‍රශ්ණ වැලක් ආව ඉන් පස්සෙ, විශේෂයෙන්ම මං අර නුවර පැත්තෙ තිප්පොලේ ඉන්න කාලෙ ගත්තු ෆොටෝ දැකල.

මෙන්න මේ ෆොටෝ එක බලන්න.



මං ඕක අමා ට පෙන්නල "මේ ෆොටෝ එක ගත්තෙ මං බැඳපු දාට පස්සෙ දවසෙ" කියල කිව්ව.

"ආනේ! කතන්දර ඉන්නෙ හරියට හීනෙන් බය වෙලා වගෙනේ මෙතන ඉන්නේ." අමා කියවන්න ගත්ත.

"වෙඩින් එකට පස්සෙ දවසෙ කිව්ව නේද? අනේ මං මේ වැටුණු අමාරුවක හැටි කියල හිත හිත නේද ඉන්නේ? අනේ පව් කතන්දර නේද රසිකා?"

රසිකා නං කතාවක් නෑ. එයා ඉතිං මගෙ අල්ලපු මේසෙ ඉන්න අසල්වැසියනේ කොහොමටත්.

"නෑ, අමා ඒක නෙමේ ඇත්ත, මෙන්න මේකයි." මං කිව්ව.

"මේ ෆොටෝ එක ගත්තෙ මං බැඳපු දාට පහුවෙනිදා උදේ නේ. ඉතිං කලින් දා රෑ නිදිමරල මං හිටියෙ හොඳටම නිදිමතේ!"

රසිකා බ්ලෂ් වෙලා යනව මං දැක්ක.

"මං යනව අනේ, පරක්කු වුණා!" කියන්න විතරයි අමා ගෙ කට ඇරුනෙ.

කතන්දරකාරයා
ප/ලිඃ මං ඉන්න ෆොටෝ එක කොතන ඉඳන් ගත්තු එකක්ද කියල හොයන්න පුළුවන්ද?

ප/ලිඃ ඕ.පී.ඩී. (OPD) කතා කියන්නේ ඕපාදූප කතාවලටයි.