Saturday 24 April 2010

කිරි ඉබ්බෝ සහ ගල් ඉබ්බෝ


අවුරුදු බර ගාණකට ඉස්සර කාලෙක.

"තාත්තේ!"

"හ්ම්."

"තාත්තේ, කතන්දරයක් කියන්නකෝ!"

"හ්ම්."

"අනේ තාත්තේ කියන්නකෝ!"

"ඔන්න එකමත් එක රටක හිටිය මහ කිරි ඉබ්බෙකුයි, මහ කිරි ඉබ්බියෙකුයි. මේ දෙන්නට හිටියා පොඩි කිරි ඉබ්බො පැටවු තුන් දෙනෙක්."

"අනේ තාත්තේ, ඔය කතාව අපි දන්නවා, වෙන එකක් කියන්නකෝ."

"හ්ම්."

"අනේ තාත්තේ කියන්නකෝ!"

"ඔන්න එකමත් එක රටක හිටිය මහ ගල් ඉබ්බෙකුයි, මහ ගල් ඉබ්බියෙකුයි. මේ දෙන්නට හිටියා පොඩි ගල් ඉබ්බො පැටවු තුන් දෙනෙක්."

"අනේ තාත්තෙ, අපිට එපා ඔය ඉබි කතා. තාත්ත හැමදාම කියන්නේ ඔය ඉබි පැටව් තුන්දෙනාගෙ කතාවමයි නේ."

"හ්ම්."

"අනේ තාත්තෙ, වෙන කතාවක් කියන්නකෝ, ඉබ්බො පැටවු නැති එකක්."

"හ්ම්."

"අනේ තාත්තේ කියන්නකෝ!"

* * * *

පසුගිය අඟහරුවාදා පාන්දරඃ

"තාත්තේ!"

"හ්ම්."

"තාත්තේ, මාව අඳුනන්න පුළුවන්ද?"

"හ්ම්."

"තාත්තේ, මං තමයි අර කිරි ඉබ්බො පැටවු තුන් දෙනාගෙන් ලොක්කා."

"හ්ම්."

"තාත්තේ"

හ්ම්.

කතන්දරකාරයා
ප/ලිඃ මගේ තාත්තාට ඉක්මන් සුව පැතූ සියළු දෙනාටම "තෑන්ක් යූ" කියමි.

18 comments:

  1. ඉබි තාත්තා සුවපත් වී ඇතැයි සිතමි.
    ඉබි පැටියා නැවතත් ලියනවනේ නේද..?

    ReplyDelete
  2. දැන් තාත්තට සුවයිද?

    ReplyDelete
  3. ඔව් අපිට කියන්නෙ නැද්ද ඉබි තාත්තට දැන් සුවයිද කියල

    ReplyDelete
  4. තාත්තාට සුවවී ඇතැයි හිතනවා... කතාව කියවලා අමුතුම දුකකුත් දැනුනා

    ReplyDelete
  5. කතාව කෙටියි... ඒත් මහමෙරක් දේවල් හිතන්න ඉතුරු වුනා..පැය ගානක් හිතන්න තරම්... සංවේදී වැඩිදෝ මන්දා කතාව..ගොඩක් බරට දැනුනා.... පියාණන් සුවෙන් යයි සිතමු... ඉක්මන් සුවයම පතමු....

    ReplyDelete
  6. කියන්න මේ ගල් ඉබ්බගෙ තාත්තාට දැන් සනීපද කියල....

    ReplyDelete
  7. තාත්තාට දැ සනීපද . . .?

    ReplyDelete
  8. තාත්තා සුවපත් වී ඇතැයි සිතනවා.

    තාත්තලා නිහඬවම අපේ ජීවිත වලට කතන්දර සහ පාඩම් බොහොමයක් කියලා දෙනවා. අදටත් මම ඒ පාඩම් කියවමින් ඉන්නෙ.

    ReplyDelete
  9. machan.. thaththata kohomada? saneepada?

    ReplyDelete
  10. ඔබතුමාගේ පියාණන් සුවපත් වී ඇතැයි සිතමි

    ReplyDelete
  11. අයියාගේ තත්තාට නීරෝගි සුව පතනවා...

    ReplyDelete
  12. තාත්තා සුවපත් වුනා නම් නිරෝගීව ඉන්නට ලැබේවා!

    ReplyDelete
  13. අනේ අර ඉබි පැටවු තුන්දෙනාගෙ කතන්දරේ ලියන්නකො. ඒක මම අහලම නෑ

    ReplyDelete
  14. කෙලින්ම ඇහැට කඳුළක් ආවා....... කොහොමද මහත්තය මෙහෙම ලියන්නෙ

    ReplyDelete
  15. මේක සිරාවටම මාරයි....

    ReplyDelete
  16. තාත්තා නැවත කිසි දිනක මාව නිවරැදිව හඳුනා ගත්තේ නෑ. මේ කතන්දරය ලියා හත් මසකින් (දෙසැම්බර් දෙවෙනිදා) තාත්තා අප අතහැර ගියා.

    ReplyDelete
  17. බොක්කටම දැනුණා මචං!

    ReplyDelete
  18. බොක්කටම දැනුණා මචං!

    ReplyDelete

මා ලියූ කතන්දරයට අදාල නැති කරුණු ඔබේ ප්‍රතිචාරවල ඇතළත් නොකරන මෙන් ඉතා කරුණාවෙන් ඉල්ලා සිටිමි.

අදහස් වාරණයක් නොකෙරේ. කුණුහරුප සහ තුන්වන පාර්ශවයන්ට නින්දා කෙරෙන ප්‍රතිචාර ඉවත් කෙරෙනු ඇත.