කතන්දර - ගුණරත්න සර් ගෙ ටියුෂන් පන්තිය

මේක මං අටේ පන්තියෙ ඉගෙන ගන්න කාලෙ ගැන කියවෙන පරණ කතාවක්.

අපිට ගණිතය ඉගැන්නුවෙ ගුණරත්න සර්. පොර තමයි හයේ පන්තියෙ ලොකු ඉස්කෝලෙට ගිය දා ඉඳල අපේ පන්තිබාර ගුරුතුමා උනෙත්. හොඳ මනුස්සය.

අපේ පන්තියෙ හිටිය රෝහණ කියල කොල්ලෙක්. රෝහණ ගෙ අක්ක හිටිය අපිට ඉහල පන්තියෙ. ඒ දෙන්නම ගුණරත්න සර්ගෙ ටියුෂන් පන්තියට යනව කියල මිනිහ මට දවසක් කිව්ව. ගණිතය සහ ඉංග්‍රීසි.

එතෙනට ගොඩක් ළමයි එනවළු. එක එක පන්ති වල. ඇත්තටම කියනව නං ඒක ටියුෂන් ඉස්කෝලයක්. හය, හත, අට, නමය හැම පන්තියක්ම තියෙනව. සතියෙ දවස් පහේම. හැබැයි එකම ගුරුවරය තමයි ගුණරත්න සර්.

රෝහණ කිව්ව මට හැම දාම කොල්ලො ටික එකතු වෙලා ක්‍රිකට් ගහනව කියල. මට මාර උනන්දුවක් ඇතිවුනා ඒක අහල. ඒත් ඉතිං මට එච්චර ටියුෂන් යන්න අවශ්‍යතාවයක් තිබුනෙ නෑ. ගණිතය මට අවුලක් තිබුනෙ නෑ. මතකනෙ අල්ලපු පන්තියෙ පබසරා ට ත් ඕනැ වුනු හැටි මගෙන් ගණං අහගන්න. ඉංග්‍රීසි නං ඕනි වුනොත් ගෙදර තාත්ත හිටියනෙ.

ඉතිං මාස දෙක තුනක් ඔහොම ගතවෙලා ගියා. එක දවසක් මට ඉස්කෝලෙදි පන්තියෙන් පිටත දි කතා කරපු ගුණරත්න සර්, එයා හවස පන්තියක් දාල තියෙන බවත්, ළමයි ගොඩක් එන බවත් කියල මටත් කැමති නං එන්නැයි කිව්ව. ගාස්තුව සුළු ගාණක්.

මං ගෙදර ගිහිං කිව්ව මේ කතාව. අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම කැමති වුනා, කිසිම ප්‍රශ්ණයක් නැතුව. පහුවදා ඉඳලම මං හවස පන්තියට යන්න පටන් ගත්ත. අපේ ඉස්කෝලෙ එක හමාරට ඇරිල මං ගෙදතර එන කොට එකයි හතලිස් පහ විතර එනවා. කාපු ගමං මං කරන්නේ විනාඩි පහලොවක් විතර ඇවිදගෙන යන දුරින් තියෙන ගුණරත්න සර් ගෙ පන්තියට යනව. රෝහණ ල හෙම බස් එකෙන් යන දුර ඉන්න අයනෙ. උං, ගෙදරින් ගේන කෑම ඉස්කෝලෙදි කාල හෙමින් සීරුවෙන පන්තියට සෙට් වෙනව.

පන්තියක් කිව්වට මේක නිකං ටකරං මඩුවක්. ඒ වත්ත අයිති ගුණරත්න සර් ට වගෙයි පෙනුනෙ. මිනිහ පවුල එක්කම හිටියෙ ලඟ ගෙයක කුලියට. මේ වත්තෙ තමයි පොර ගෙයක් හදමින් හිටියෙ. ඒ වෙන කොට තිබුනෙ පරණ වෙච්ච අත්තිවාරමක් විතරයි. මාස ගාණක් මං එතන පන්තියට ගියත් ඒක උඩට ඉස්සුනනේ නං නෑ. පව්!

දෙකට විතර එතනට සෙට් වෙච්ච වෙලේ ඉඳන් අපි කරන්නෙ ක්‍රිකට් ගහන එකයි. මං මුලින් කිව්වනෙ හයේ පන්තියෙ ඉඳල නමයෙ දහයෙ පන්තිය වෙනකං ගණනුයි, ඉංග්‍රීසියි දෙකම උගන්නන්නෙ ගුණරත්න සර් ම යි කියල.

මෙහෙමයි ඒක කරන්නෙ.

ඔන්න අපි පැය බාගයක් විතර ක්‍රිකට් ගහන කොට පොර එනව අල්ලපු වත්තෙ ගෙදර ඉඳල පන්තිය තියෙන තැනට. සතියෙ දින පහෙන් සඳුදා, අගහරුවාදා, සිකුරාදා ට ගණං, අනිත් දවස් දෙකට ඉංගී්‍රසි. මුලින් ම හයේ පන්තියෙ ළමයින් ව ගන්නව පන්තිය අස්සට. පාඩමක් කියල දීල කරන්න වැඩ බාර දෙනව, ඊලඟට හතේ පන්තියෙ ළමයින් ව ගන්නව. මං හිටියෙ අටේ. අපේ ටර්න් එක එනකොට හවස හතරත් පහුවෙලා, ක්‍රිකට් ගහල අපි ට හොඳටම හති.

මං පන්තියට ගිය මාස හතර පහේ කාලයෙදී දවස් දෙක තුනක දී ම අපි කිසිම පාඩං වැඩක් කලේ නෑ, ක්‍රිකට් මිස.

නමේ පන්තියට ගියාම අපේ පන්ති බාර ගුරුවරයා විදියට ආවෙ නුගේරා සර්. ඒ මදිවට මිනිහ ගෙත් විෂයය ගණිතය. ඉතිං ගුණරත්න සර් ගෙ ටියුෂන් පන්තියට යෑම අටේ පන්තියේ අවසානයෙන් ම නතර වුනා.

එදා ගුණරත්න සර් තමන් ගෙ ටියුෂන් පන්තියට මට එන්න කීම කිසිසේත් ම සදාචාරාත්මක දෙයක් නෙමේ.

මට අමතර ටියුෂන් වල කිසි අවශ්‍යතාවයක් තිබුණෙ නෑ. ඒක පොරත් හොදට දන්නව හයේ පන්තියෙ ඉඳලම මං හිටපු පන්ති බාර සහ ගණිත ගුරුවරයා විදියට.

නමුත් එකක් කියන්න ඕනැ. පන්තියට එන්න ලැබුණු ආරාධනය මට ඉබ්බ දියේ දැමීමම වගෙ එකක්. හවසට එතන ක්‍රිකට් ගහන්න සෙට් වෙන්නෙ කොහෙමද කියල මං දුක් වෙවී යි හිටියෙ. තාත්තත් ඇහැව්ව ගමං ෆස් නොකර කැමති උනා. වැඩි මුදලක් වියදම් කරගන්නෙ නැතුව, සතියෙ දවස් පහේම හවස් වරුවෙ මාව ගෙදරින් පිටත් කරල තියන්න පුළුවන් හින්දද මන්ද ඒ?

කොහෙම උනත් මෙතන ඉල්ලුම සැපයුම සමපාත වීම හැර අන් කිසි වරදක් නෑ කියලයි මගේ අදටත් හැඟීම.

කතන්දර කාරයා

කතන්දර කාරයා - සැප්තැම්බර් පරණ කතන්දර වලට අළුත් ලින්ක්ස් මෙන්න!

එන්න! කියවන්න!! ප්‍රීතිවන්න!!!

1. ලොකු වෙලා තාත්ත කෙනෙක් වෙන්න ආසයි

2. මයි ෆර්ස්ට් ක්‍රෂ් - ලව් ලෙටර් කතාවට අතුරු කතාවක්

3. අක්කිගෙ ණුවන - සුනේත්‍රා හෙවත් අවිචාර සමය

4. මාස දෙකයි - වැඩේ පබා වෙයිද?

5. ශිෂ්‍ය නායකයෝ කාගේ නායකයෝ ද?

6. ශිෂ්‍ය නායකයෝ කාගේ නායකයෝ ද? - අවලාද වලට පිලිතුරු

7. ප්‍රින්සිපල් ඩ්‍රයිවින් ස්කෝඩා

8. කතන්දර බ්ලොග් එක ආයෙත් සන්නසේ ගිහින් - ප්‍රීතියි, ප්‍රීතියි, ප්‍රීතියි!!!

9. බන්දුල ගුණවර්ධන සහ ආර්ථික විද්‍යාව

10. ලඬ්කාණ්ඩුවේ අටපට්ටම් පැන්සල

යන්න! කියවන්න!! ප්‍රීතිවන්න!!!

කතන්දර කාරයා

කතන්දර - සුලි දෙකේ බලි කටා

සුලිය කියන්නේ එකතැන කැරකැවෙන දෙයකටයි. දිය සුලි තියෙනවා, සුලි සුලං තියෙනවා, ඒ එක්කම ඔළුවෙ කෙස් වලත් සුලි තියෙනවා.

කෙස් වල එක සුලියක් නම් ඕනෑම කෙනෙකු ගේ තියෙනවා ඔළුව පිටුපස්සේ. මීට අමතරව, සමහරුන් ගේ ඉස්සරහ කෙස් වලත් සුලියක් තියෙනවා. ඒත් පිටුපස්සේ සුලි දෙකක් තියෙන්නේ එහෙමත් එක් කෙනෙකුටයි.

ඒ විදියට පිටිපස්සේ සුලි දෙකක් තියෙන කොල්ලන් ට ඉස්සර අපි පුංචි කාලේ හිනාවුනේ, "සුලි දෙකේ බලි කටා, පොල්කටු හැන්දෙන් ගුටි කකා" කියලයි. ඒකෙ තේරුම තමයි සුලි දෙකක් තියෙන කොල්ලෝ ලොකු වෙලා කසාද බැන්දට පස්සේ ගෑනි ගෙන් පොල්කටු හැඳි පාර කන්න වෙනවාය කියන එක.

මං හයේ පන්තියට ලොකු ඉස්කෝලෙට ගියාම, අපේ පන්තියට වැටුනු ළමයෙක් තමා ජයතිස්ස. මිනිහ ගෙ ඔළුව පිටුපස්සෙ හිස කෙස් වල සුලි දෙකක් තිබුන. ඉතිං, "සුලි දෙකේ බලි කටා, පොල් කටු හැන්දෙන් ගුටි කකා" කියන කතාව කිය කිය අපි අනිවාර්යයෙන් ජයතිස්ස ට හිනා වුනා.

ජයතිස්සල ගෙ පැත්තෙන් ම අළුතින් අපේ ඉස්කෝලෙට ආපු කොල්ලෙක් තමයි ජයශාන්ත. එකම ප්‍රාඨමික පාසලේ ඉඳල ආපු හින්ද ද කොහෙද මේ දෙන්නගෙ තිබුණ පොඩි තරහක්. ජයතිස්ස ගෙ අම්ම, ජයශාන්ත ගෙත් ටීචර් කෙනෙක් වීමත් ඒකට එක හේතුවක් වෙන්න ඇති.

කොටින් ම ජයතිස්සගෙ අම්මට ඉස්කෝලෙදි කොල්ලො කියන්නෙ "තල්මහ" කියල බවත් ජයශාන්ත මාත් එක්ක කිව්ව.
ජයතිස්ස ගැන, ජයශාන්ත කිව්වෙ එකම එක කතාවයි. "සුලි දෙකේ බලි කටා, ඕක මැරෙන්නෙ දියේ ගිලිල!" ජයශාන්ත එක දවසක් මා එක්ක කිව්ව.

මං එදා හිතුවෙ ජයශාන්තය එහෙම කිව්වෙ ජයතිස්ස එක්ක තියෙන කෝන්තරේ හින්ද කියලයි. සුලි දෙකක් තියෙන එකයි මරණයයි අතර තියෙනවායි කියපු සම්බන්ධය කොහොම විශ්වාස කරන්නද?

ඒත් ජයශාන්ත කිව්ව වගේ ම, අපි හතේ පන්තියෙ ඉන්දැද්දි හොදටම වැස්ස කාලෙ දවසක වෙලේ ගංවතුර බලන්න ගිහිං වේල්ලට ඇදගෙන වැටිල ජයතිස්ස ඉතාමත් අවාසනාවන්ත විදියට මිය ගියා.

අපි පාසලෙන් අවමගුල් ගෙදරට ගියේ අතර මග ගමනාවසාන කරපු බස් එකෙන් බැහැල අඩි දෙකක් විතර ගැඹුරු වතුරෙ බැහැල ඇවිදගෙන බව මට තාමත් මතකයි.

මේ දුක්බර කතාව නැවතත් මගෙ සිහියට ආවේ පසුගිය දා ක බ්ලොග් එකට ලියපු සුසන්ත සිස්සස්සෙස යනවද? කතන්දරේ ට ආපු කමෙන්ට් එකකට උත්තර කියන කොටයි.

කතන්දර කාරයා

කතන්දර කාරයාඃ පරණ කතන්දර වලට අළුත් ලින්ක්ස් II

මං පරණ කතන්දර වලට අළුත් ලින්ක්ස් දාන්න පටන් ගත්තේ සාහිත්‍ය.එල්කේ (sahithya.lk) එකේ ලයිස්තුවට කතන්දර බ්ලොග් එක ඇතුලත් කරවා ගත් නිසා එහි සින්ඩිකේටරය ද, ඊ මේල් වලට ද එකතු වෙයි කියා සිතා, අළුතින් කතන්දර බලන්නට එන කෂ්ටියට පහසු වෙන්නයි.

කතන්දර බ්ලොග් එකට ලින්ක් එකක් sahithya.lk එකේ දකුණු පස ලයිස්තුවේ ඇතත් කතන්දර බ්ලොග් RSS ෆීඩ් එක නොලැබෙන හැඩයි.

කෙසේ වෙතත්, මෙන්න අගෝස්තු කතන්දර වලට ලින්ක්ස්.

1. ඔන්න සිංහල තලිබාන් ලා ඇවිත්!

2. ලව් ලෙටර් එකක කතාවක්

3. අංකල්ල ගෙ කතා

4. ප්‍රීතියි! ප්‍රීතියි!! ප්‍රීතියි!!! මගේ Blog එක උස්සලා

5. අංකල් නම්බර් ටූ සහ අංකල් නම්බර් ත්‍රී

6. අරක්කු ඕනා, කෝක් වානා

7. අරක්කු ඕනා, කෝක් වානා - ගිෆන් භාණ්ඩ

8. මීමැස්සියකඝෙන් කතන්දර කාරයාට ලිපියක්

9. ගෙදර එක්ක තරහ වුනා

10. තුන්වැන්නී නොහොත් සහායට ඩැනී ගෙන් කතන්දර කාරයාට ලිපියක්

11. ලෙඩුන් බැලීම - තුන්වැන්නී එවූ කතාව

12. ඉන්දියන් කාරයාට ලැබුණු බර්ත් ඩේ කාඩ් එක

කතන්දර කාරයා
මං Facebook එකේ ඉන්නවා. Add Me!

කතන්දර කාරයා - පරණ කතන්දර වලට අළුත් ලින්ක්ස්

මේ සුමානේ මගේ කතන්දර බලන්න අමුත්තන් ගොඩක් ඒමට ඉඩ ඇති නිසා මට හිතුනා මගේ පරණ කතන්දර වලට අළුත් ලින්ක්ස් දාන්න.

පරණ පුරුදු customers ලාටත් මේ ලින්ක්ස් පාවිච්චි කරන්න තහනමක් නෑ.

මෙන්න ජූලි මාසෙ post කරපු කතන්දර ලයිස්තුව.

1. කාලෝ ෆොන්සේකා ට සීට් එක දුන්න දා

2. සුද්දට පාර කියපු හැටි

3. සීලවතී සිල් අරගෙන

4. සුසන්ත සිස්සස්සෙට යනවද?

5. සුදා ල ගෙ කඩේ ප්‍රේමේ - මූදෙන් ගෙම්බෙක්

6. පන්සල් යන්න සරොං අඳින්න ඕනෑද?

අගෝස්තු මාසෙ ලයිස්තුව හෙට දාන්නං.

කියවන කතන්දර වලට කැමති නම් comment එකක් දාන්න. කැමතිනම් eMail එකක් එවන්න. [kathandara@gmail.com]

කතන්දර කාරයා.
මං Facebook එකේ ඉන්නවා. Add Me!

බන්ස්, පාන්ස් සහ බෑග්ස් - Buns, Pãns and Bags

මේක නං ඉතාමත් කෙටි කතන්දරයක්. කොච්චර ඇත්තක් ද කියල මං හරියට දන්නෙත් නෑ. හැබැයි මට අවුරුදු ගානකට ඉස්සෙල්ල මේ කතාව කියපු පොර නම් කිව්වෙ මේක සහතික ඇත්ත කියලයි.

මං ඒ ලෙවෙල් කරන කාලෙ අපි ගිය කෝච්චියෙම ගියා කෙල්ලෙක් සෙන්ට් පෝල්ස් එකට. මාර ලස්සනයි. හැබැයි ඒ අර ලංවෙන්න හිතෙන්නෙ නැති විදියේ ලස්සනක්.

ඒ කියන්නෙ කෙල්ලගෙ ලස්සනත් එක්කම හරිම සොෆිස්ටිකේටඩ් ගතියක් තිබුණා. දැක්කහම හිතෙන්නෙ නෑ ට්‍රයි එකක් දෙන්න. සිරා වැඩියි කියල හිතෙනව.

ඈත ඉඳන් බලා ඉන්න හොඳයි. ලඟට ගියොත් පිච්චෙයි කියල බයයි.

අපේ ස්ටේෂන් එක ලඟ කඩ පේලියක් තියෙනවා. මේකෙ තියෙනව බේකරි කඩයක්. දවසක් මේ කතන්දරේ කියපු මගේ යාළුවා මෙතන ඉන්න කොට කඩේට ආවළු මේ කෙල්ල.

මෙන්න මට වාර්තා වුනු විදියට එතන මුදලාලි යි කෙල්ලයි අතර වුනු දෙබස.

කෙල්ලඃ මුදලාලි, බන්ස් තියෙනවද?
මුදලාලිඃ ඔව්!

කෙල්ලඃ මුදලාලි, පාන්ස් තියෙනවද?
මුදලාලිඃ ඔව්!

කෙල්ලඃ මුදලාලි, බෑග්ස් තියෙනවද?
මුදලාලිඃ ඔව්!

කෙල්ලඃ මුදලාලි, බන්ස් දෙකකුයි, පාන්ස් එකකුයි, බෑග්ස් එකක දාල දෙනවද?

මේ කතාව මතක්වෙන මතක්වෙන වාරයක් පාසා අපිට හිනා ඒ දවස්වල. තාමත් එහෙමයි.

කතන්දර කාරයා

පරණ කතන්දර බලන්න මෙන්න ලින්ක්ස්.
ජූලි මාසේ කතන්දර: http://kathandara.blogspot.com/2009_07_01_archive.html

අගෝස්තු මාසේ කතන්දර: http://kathandara.blogspot.com/2009_08_01_archive.html

සැප්තැම්බර් මාසේ කතන්දර: http://kathandara.blogspot.com/2009_09_01_archive.html

ඔක්තෝබර් මාසේ කතන්දර: http://kathandara.blogspot.com/2009_10_01_archive.html

බේසික්, ෆෝට්‍රාන්, ජාලිය

ඉස්කොලෙ යන කාලෙ විතරක් නෙමේ අදත් මට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්ණයක් තමා විෂයය කරුණක් ගැන අළුත් වචන දෙක තුනක් එකපාර ඔළුවට දා ගත්තම, ඒව එකිනෙකින් වෙන් කරල හඳුන ගන්න එක.

මේක අපි බොහෝ දෙනෙකුට තියෙන ප්‍රශ්ණයක්. උදාහරණ විදියට, 1/2, 3/2 වගේ භාග සංඛ්‍යාවක ඉරෙන් උඩ තියෙන්නේ ලවය ද හරය ද? හෘදය වස්තුවේ උඩ කුහර කර්ණිකා ද, කෝෂිකාද? කෝණයක සයින් අගය එන්නේ විරුද්ධ පාදය කර්ණයෙන් බෙදුවාම ද, බද්ධ පාදය කර්ණයෙන් බෙදුවාම ද, ඔන්න ඔය වගේ අති සරල, නමුත් ඉතා අසීරු ප්‍රශ්ණ.

අපි හුඟ දෙනෙක් දන්නව වගේ මේව මතක තියාගන්න පොඩි පොඩි උපක්‍රම තියෙනව.

ලවය හරය කියන උභතෝකෝටිකය විසඳන්නේ ලවයට ළමයාත්, හරයට හරකාත් ආදේශ කිරීමෙන්. හරකා ගෙ පිට උඩ ළමයා මිස ළමයා ගේ පිට උඩ හරකා වෙන්න බෑනෙ. ඉතිං ජීවිතේට ලවය හරය මාරුවෙන්නෙ නෑ.

මතකද, ආවර්තිතා වගුවෙ එක් එක් මූල ද්‍රව්‍ය තියෙන පිළිවෙල මතක තියාගන්න තිබුණ උපක්‍රම. බෝතලේ ඇලී, ගැලී ඉන්නා තැලියා. නිමල්ගෙයි පද්මිගෙයි ආස්සරේ ඇන්ටි බින්දා වගේ සරල ක්‍රම.

මේ කතන්දරයත් ඔන්න ඔය ලයින් එකේ එකක්.

ඔන්න එක පන්තියක දි පාඩම යන වෙලේ, එක කොල්ලෙක් නිදා ගෙන ඉන්නව වගේ දැක්ක ගුරුවරයා එක පාරටම ඌට දමල ගැහැව්ව ප්‍රශ්ණයකින්.

හා කියනව බලන්න, මොනවද තුන්වෙනි පරම්පරාවෙ පරිගණක භාෂා වලට උදාහරණ කිහිපයක්.

අපේ යාළුව අඩ නින්දෙන් ඇහැරුණා. පොරට යාන්තං මතකයි මේකට උත්තරේ. එකක් බේසික්, තව එකක් ෆෝට්‍රාන්. තුන් වෙනි එක මොකක්ද කියල එක පාරට කටට ආවෙ නෑ.

ඔන්න, ගඟෙන් එහා පැත්තෙ ඉස්කෝලෙ කොල්ලෙක් හිටිය උගෙ නම කීර්ති. කවුරුත් පොරට කීවෙ පැස්කුවල් කියලයි, ඒ කීර්ති පැස්කුවල් කියන ගායකයා හින්දයි. පැස්කුවල් එක්ක නිතරම ගැවසුන පැස්කුවල් ගෙ හොඳම යාළුවෙක් තමා ජාලිය.

ඔන්න සර් බලන් ඉන්නව අපේ පොර උත්තර දෙනකං. එක පාරටම උත්තරේ කටට ආව.

බේසික්, ෆෝට්‍රාන්, ජාලිය!

මුළු පන්තියම හිනාවෙන කොටයි මෑන් ට තමන් ට වුනු වරද තේරුණේ.

ඉස්සර සයන්ටිෆික් වැඩ වලට පාවිච්චි කරපු කම්පියුටර් ලැන්ග්වේජ් එකක් තමයි පැස්කාල්. අපේ යාළුවා ලේසියට මේක මතක තියා ගෙන ඉඳල තියෙන්නෙ පැස්කුවෙල් කියලයි. පැස්කුවෙල් කියන්නෙ ගඟෙන් එගොඩ ඉස්කෝලෙ කොල්ලෙක් නේ. ඉතිං, නිදිමත පිටම එක පාටරම කටට ආවෙ පැස්කුවෙල් ගෙ නම නෙමේ පැස්කුවෙන්ගෙ හොඳම යාළුව ජාලිය ගෙ නම යි.

තව ටිකක් නිදිමත තිබුන නං කියයි ක්‍රිෂ්ණජිනා කියල!

-කතන්දර කාරයා

ජනප්‍රිය 100 දිනය පසු කළා....!!!

කතන්දර බ්ලොග් එක අද ඔක්තෝම්බර් 18 දින සිය සාර්ථක සියවන (100) දිනය පසු කරයි. පසුගිය ජූලි 11 දින දා සිට ආ මේ ගමන සතුටුදායක එකක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතුද?

මට ආපු feedback අනුව කතන්දර කියවීමට හුඟ දෙනෙක් ඛැමති බව පේනවා. දැනට page hits 10,500 පමණ ඇත. එයින් unique visitors 5,000 ද ඉක්මවයි. මගේ Facebook එකේ ද මිතුරන් 300 ක් පමණ ඇත.

අමතක වෙන්නට කලින් මගේ Blog මිතුරු මිතුරියන් සියළු දෙනාටම ස්තුති කරන්නට ඕනෑ. Thank You වේවා!

මේ සතුටුදායක දිනයේ මං අධිෂ්ඨාන කිහිපයක් කරන්නටයි මේ යන්නේ.

1. අද සිට දින තුනකට වරක් එක කතන්දරයක් ලියා පල කරමි. නැත්නං දැනට ඇති කතන්දර ටික කියන්නට මට මුළු ජීවිතේම ගතවෙනු ඇත.

2. මට ලැබෙන comment වලට reply කරන්නට ද මම අදහස් කරමි. මෙච්චර කල් එසේ කලේ අවශ්‍ය පරිදි පමණි. ඒ ද අළුත්ම පෝස්ට් දැමීමෙනි.

3. තවත් එකක් ඇත. එය දැනට මගේ හිතේ තබාගෙන ඉන්නම්. නිසි වෙලාවට, සමහර විට දෙසැම්බරයේ පමන, ඒ ගැන ලියන්නම්.

කතන්දරකාරයා.

පරණ කතන්දර මෙතනින් බලන්න. http://kathandara.blogspot.com

අත්සන් කිරීම තහනම්

යුතනේසියා (Euthanasia) කියන්නේ සුඛිත, අනායාස මරණය කියන එකයි. ඒ කියන්නේ අසාධ්‍ය ලෙස මාරාන්තික රෝගයකින් දුක් විඳ විඳ ඉන්න කෙනෙකුට ඉක්මනින් මරණය ලඟා කර දීමයි. සමහර විට හොර රහසේ වෙන දෙයක්. හැබැයි නීතියෙන් තහනම්. මිනී මැරුමකට සමානයි පවතින නීතිය හමුවේ. යුතනේසියා කියන වචනය කලින් අහල පුරුදු නැති, තේරුම දන්නෙ නැති අයට මේක ඇහෙන්නෙ, යූත් ඉන් ඒසියා (Youth in Asia) කියලයි.

යූත් ඉන් ඒසියා ඊස් අ වෙරි කන්ට්‍රවර්ෂල් ටොපික් (Youth in Asia is a very controversial topic) කියල කවුදෝ කතාවකදි කියනව ඇහැණු කෙනෙක් මගෙන් ඇහැව්ව ආසියාවෙ තරුණයො කියන මාතෘකාව ඔච්චර විවාදාත්මක එකක් වෙන්නෙ කොහොමද කියල. මට මේ අවුල තේරුම් ගන්න සෑහෙන්න වෙලාවක් ගියා.

ඒක නෙමේ අද කතන්දරේ.

ඉස්සර අපි කුලියට හිටිය ගෙදරකට යන්න තිබුණු කෙටි පාරක් වැටිල තිබුනෙ වෙනත් ගෙවල් වගේකට යන පාරක් හරහා. මේකෙ බෝඩ් එකක් ගහල තිබුණ, දිස් ඉස් අ ප්‍රයිවෙට් රෝඩ් (This is a private road) කියල. මං පොඩි කාලෙ මෙතනින් යන එන කොට මේක කියවන්නේ දිස් ඉස් අ ෆේවරිට් රෝඩ් (This is a favourite road) කියලයි. සෑහෙන්න කාලයක් ගියා හරි වචනෙ හරි විදියට පෙන්න.

ඒකත් නෙමේ අද කතන්දරේ.

මං මුලින් කිව්ව කතා දෙකම ඉංගිරිසි වචන ඇහෙන හැටි, පෙනෙන හැටි ගැන කතා. ඒ සේරටම වඩා හොඳ කතාවක් මෙන්න. මේක සිංහල කතාවක්.

මං පොඩි කාලෙ, කෝච්චි ටිකට් එකක් දැක්ක ගමං කරන්නේ ඒකෙ පිටිපස්ස අත්සන් කරන එකයි. මේ මං දෙකේ තුනේ පන්තිවල ඉන්න කාලෙ. ඇත්තටම කියනවනම් මං අම්මගෙනුත් අහල ඉස්-ඉස්සෙල්ලාම අත්සන් කරන්න පුරුදු වුනෙත් මේ කෝච්චි ටිකට් වල පස්ස පැත්තෙ අත්සන් කරන්න ඕනැ වුනු හින්දමයි.

අත්සනක් ගහන්න, ඒ තරම් උනන්දුවක් ඇතිවුනේ ඇයි කියල දන්නවද?

හැම කෝච්චි ටිකට් එකක ම පිටු පස්සෙ ගහල තියෙනව "අන්සන්තක කිරීම තහනම්" කියල. ඒ කියන්නෙ තමන් ගත්ත ටිකට් එක වෙන කෙනෙකුට දීම තහනම් කියන එකයි. ඒ, කෝච්චි ටිකට් නිකුත් කල දවස පුරා වලංගු නිසා එක ටිකට් එකෙන් දෙතුන් දෙනෙක් යන එක වලක්වන්නයි. හුඟක් ස්ටේෂන් වල ටිකට් එකතු කරන්නෙ නෑනෙ ඒ දවස් වල.

අන්සන්තක කියන වචනෙ අහල පුරුදු නැති, තේරුම නොදන්න මං අන්සන්තක කිරීම තහනම් කියන වගන්තිය කියවන්නෙ "අත්සන් කිරීම තහනම්" කියලයි.

මගේ ඒ ඒකල විිරෝධතා ව්‍යපාරය ඉලක්ක වුනේ, මට තේරුණු විදියට, ඒ විදියට ටිකට් එකේ අත්සන් කිරීමට විරුද්ධව පණවා තිබුණු මෝඩ නීතියට එරෙහිවයි.

කතන්දර කාරයා
(add me as a friend in Facebook)

සේරම කතන්දර කියවන්නඃ http://kathandara.blogspot.com/

සන්නස කාරයාට ජයවේවා!

පොලිටික්ස් ගැන ලියවෙන සිංහල බ්ලොග් රාවය පත්තරේ පලවෙයි.

මම රාවය සඟරා කාලයේ සිට ටැබ්ලොයිඩ් කාලය දක්වාම බලා ඇත්තෙමි. දැං රාවය බ්‍රෝඩ් ෂීට් පත්තරයකි. මගේ කතන්දර බ්ලොග් එක වැනි සරල විෂයයන් ගැන ලියවෙන බ්ලොග් වලට රාවයේ ඉඩ ලැබේ යැයි සිතිය නොහැක.

ඒකට අපේ සන්නස කාරයා!!!

සන්නස කාරයා හොඳ පොරකි. http://www.sannasa.net/

අපි ඉතින් කාට හරි හොඳයි කියන්නේ අපිට වාසියක් උනාම නොවැ!

සන්නස කාරයා මගේ කතන්දර බ්ලොගය දිගටම තම පත්තරයේ පල කරයි. මෙවර සන්නසේ 37 වෙනි පිටුවේ පල කර ඇත්තේ මගේ සුනේත්‍රා නොහොත් අක්කිගෙ ණුවන පෝස්ට් එකය.

පලමුවෙනි වරට සන්නස කාරයා එසේ කළේ කතන්දර කාරයා කවුද යැයි නොදැනය. ඉන් පසු දවසක මම සන්නස කාරයාට කෝල් එකක් දුන්නෙමි. මා කවුදැයි හඳුන්වා දුන්නෙමි. සන්නස කාරයා මගේ කතන්දර තම පත්තරයේ දිගටම පල කරයි.

සන්නස කාරයා හොඳ පොරකි.

සන්නස කාරයා ට ජයවේවා!

මීට

කතන්දර කාරයා.
මගේ කතන්දර සේරම කියවන්නඃ http://kathandara.blogspot.com/

(I am now in Facebook)

ඒ ඉන්නේ කෘවෙලා - That is Cruela!

මං දවස් තුනකට කලින් දාපු ඇන්ටිලා ගේ කතා පෝස්ට් එක එක්ක තියෙන කාටූන් එකේ ඉන්නේ - කෘවෙලා - Cruella de Ville - කියන චරිතයයි.

මේ චරිතය අපට මුණ ගැසෙන්නේ 101 Dalmatians නමැති Disney කාටුන් චිත්‍රපටෙයේ ය.

එහි කෘවෙලා ඩැල්මේෂියන් බලු පැටවුන් 101 මරා උන් ගේ සමින් කෝට් එකක් මැසීමට සැලසුම් කරයි.

මා කියු ඇන්ටිලා ගේ කතාවේ ප්‍රධාන චරිතය නියෝජනය සඳහා මේ කෘවෙලා හොඳ යයි මට සිතුනි.

- කතන්දරකාරයා
(දැන් දින 100 ට ලංවෙලා!)

See me now in Facebook.


(http://www.disneydreaming.com/2013/10/05/disney-announces-live-action-cruella-de-vil-movie/)

ඇන්ටි ලා ගෙ කතා

මුල කාලෙම මං අංකල් ල ගෙ කතා කිහිපයක් ම ලිව්ව එකේ ඇන්ටි ල ගැන නොලියා හිටියොත් ඒ ගොල්ලො තරහ වෙයිනෙ. ඒ හින්දයි මේ කතන්දරය ලියන්න හිතුවෙ.

ඇත්තටම කියනවනං ගමේ ගොඩේ පුරුද්දටයි ඇන්ටි කියන්නෙ. පොෂ් විදියට කියන්න ඕනෙ ආන්ටි කියල නේ. ඔය නම් දෙකම ඉස්සර ගමේ ඉන්න කාලෙ නං භාවිතා උනේ නෑ. නෑකම ටයි හිතවත් කමටයි දෙකටම කිව්වෙ නැන්ද කියලයි. පුංචි අම්මල, ලොකු අම්මල, කුඩම්මල, මහම්ම ල වෙනම හිටිය. ඒ අය නෑයො වෙන අය. ඉංගිරිසියෙන් නං ඒ සේරම ඇන්ටි ලා, එහෙම නැත්තං ආන්ටි ලා තමයි.

ඉතිං කතාව කියන්න නම් පුළුවනි. හැබැයි, මුලින් ම ලොකු අනතුරු හැඟවීමක් කරන්න තියෙනවා. මේක කියවල පපුවෙ අමාරු හෙම හදාගන්න එපා. සත්‍යය කටුකයි කියන එක මතක තියාගෙන කියවන්න.

ජාතිවාදී කලබල වලින් පස්සෙ අනාථ වෙච්ච දෙමල මිනිස්සු කට්ටියක් මහා විද්‍යාලෙ කඳවුරක් දාල රඳවල තිබුණ. දවසක් මේ ලඟින් ගිය අපේ කතා නායිකා ඇන්ටි ඒ ගැන මෙන්න මෙහෙම තව කට්ටියක් එක්ක කියනව මට ඇහුණ.

"මං අද කෑම්ප් එක ලඟින් යන කොට දැක්ක අර දෙමල හැතිකරේ ගාල් කරල ඉන්නව. කාලකණ්ණි. මුංව මොන එකකට ආරක්‍ෂා කරං ඉන්නනවද මංද? එලෝල දාන්නෙ නැතුව යාපනේ ට ම."

"මං දැක්ක එතන පොඩි පොඩි දෙමල පැටවුනුත් ඉන්නව. මට හිතුණ ඇත්තටම, අපේ පොඩි එවුන් ව දාල ටොකු ඇණල මරංඩයි ඕනැ කියල එවුන්ව."

"සර්පයො පොඩි පැටියොයි කියල විස අඩුයි යැ!"

මේ කියන ඇන්ටිට ඒ කාලෙ අවුරුදු පහක විතර පොඩි දරුවෙකුත් හිටිය. දෙවෙනි දරුව බඩේ.

විශ්වාස කරන්න පුළුවන්ද? අමාරුයි නේද?

අනිත් කාරණේ තමයි, මේ සිද්ධිය වුනේ, අද ඊයෙක නෙමේ. අවුරුදු 26 ක ට කලින් 1983 දී.

මේ ඇන්ටි ගැන වෙනත් කතාත් වෙනත් ඇන්ටිල ගැන තවත් කතාත් ලියන්න පුළුවන්. නමුත් මේ කතන්දරේ එක්ක සසදන කොට ඒව නිකං හුලං විස්කෝත්තු වගේ කතා. ඒ හින්ද ඒව වෙනම ලියන්නම්.

එතකං බලන්න කෝ අංකල් ල ගැන ලියපු කතා.

අංකල් නම්බර් වන්.

අංකල් නම්බර් 2 සහ නම්බර් 3.

කතන්දරකාරයා http://kathandara.blogspot.com/

I am now in Facebook.

පුංචි පහේ මං - Smarter than a fifth grader?

මතකයි නේ ද මං ටික දවසකට කලින් කියපු ලඬ්කාංඩුවේ අට පට්ටම් පාට පැන්සලේ කතන්දරේ. ඒ මං පහේ පන්තියේ ඉගෙන ගනිද්දී වෙච්ච සිද්ධියක්. අද කතාවත් ඒ වගේම පුංචි පහේ මං එකක්!

ඒ අවුරුද්දේ අවසානයේ තිබුණා පලාතේ ජනප්‍රිය විදුහල් වලට ළමයි ඇතුලත් කර ගැනීම සඳහා පොදු තරග විභාගයක්. අර ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙට වගේ, සිංහල, ගණිතය සහ බුද්ධි පරීක්‍ෂණය කියන විෂයයන් තුන තමයි විභාගයේ කොටස්.

ඒ දවස්වල ඔය විභාග වලට අපේ ගමේ අය ටියුෂන් ගියේ නෑ. අපේ ටීචර් ගෙනාව උපකාරක ප්‍රශ්ණ පත්‍ර තියෙන පොතක් - අර බුද්ධි පරීක්‍ෂණය කියන කොටසට. අපි ඉගෙන ගත්තෙ ඒකෙන්. සිංහල සහ ගණිතය නම් ටීචර් උගන්නපු ටික තමයි. අමුතුවෙන් පොත් බැලිල්ලක් තිබුනෙ නෑ.

ප්‍රථිපල ඇවිත් බලන කොට මං තමයි අපේ ඉස්කෝලෙ මුල් තැන අරගෙන හිටියෙ. මගේ ලකුණු 261 යි. ඒ කියන්නේ සාමාන්‍ය ගණන (ඇවරේජ් එක) 87 යි.

මේ තමයි මං ජීවිතේටම ගත්තු හොඳම ලකුණු සංඛ්‍යාව. වෙනත් වචන වලින් කියනව නං, මගේ අධ්‍යාපන ජීවිතයේ උච්ඡතම අවස්ථාව මේකයි.

ශ්‍රිතයක උපරිමයෙන් පස්සෙ එන්නෙ මොකක්ද කියල දන්නවනෙ? ඩවුන් ද පල්ලම් තමා!

මේ 261 හොඳ ලකුණු නිසා මාව තේරුණා, අපේ පැත්තේ තිබුණු හොඳම ඉස්කෝලෙට. ඔන්න දෙසැම්බර් නිවාඩුව ඉවරවෙලා, මං හයේ පන්තියේ එතන ඉගෙන ගන්න පටන් ගත්තා.

හයේ පන්තියේ මුල් වාර විභාගයේ දී, මගේ ඇවරේජ් එක 84 යි. අවගමනය පටන් අරගෙන. මං ඒ ඉස්කෝලෙ ඉගෙන ගත්ත අවුරුදු හතරක්. අන්තිමේදි, නමය පන්තියේ අවසාන විභාගෙදි මගේ ඇවරේජ් එක වුනේ 63 යි. කොහොමද ප්‍රගතිය?

මේකෙ තියෙන කණගාටුදායක ම තත්වය වාර විභාග ලකුණු වලින් මැනුණු මගේ අධ්‍යාපන මට්ටම එන්න එන්නම පහලට බැසීම නෙමේ.

එදා, හයේ පන්තියේ 84 ක ඇවරේජ් එකක් අරගෙන පන්තියේ පලමුවෙනිය වුණු මං, අවුරුදු හතරකට විතර පස්සෙ, ඒ ළමයින් ම හිටිය ඒ පන්තියෙම, ලකුණු 63 ක අඩුම අඩු ඇවරේජ් එකක් අරගෙන පලමුවෙනිය වෙච්ච එකයි.

මගේ අවගමනය, අපේ මුළු පන්තියේම අවගමනය නිරූපනය කරලා, එහෙම බලන කොට.

හැබැයි මගේ අවගමනය නම් මදකට නතර වුනා. ඇවරේජ් එක 63 අරං අවුරුදු හතරකට විතර පස්සෙ මට පුළුවන් වුනා ඒක ආපහු 70 විතර දක්වා (නිවරද අගය 69.25) වැඩි කරගන්න. ඒ උසස් පෙල විභාගෙදි.

මගේ උසස් පෙල ලකුණු එළිදරව් වුණ නිසා මේකත් කියන්නම්. ඒ 69.25 කියන්නේ ශ්‍රිතයේ ලෝකල් ඔප්ටිමම් (local optimum) එකක්. එතන ඉඳන් ආයෙත් ඩවුන් ද පල්ලම් තමයි ගියේ අවුරුදු හතරක් පුරාම. ග්ලෝබල් මැක්සිමම් (Global Maximum) එක අදටත් පහේ පන්තියේ දී ගත්තු 87 ඇවරේජ් එකම තමා.

මගේ නම කතන්දර කාරයා. මං පහේ පන්තියේ පුංචි කතන්දර කාරයාට වඩා දක්‍ෂයෙක් නෙමේ.

My name is Kathandara Kaarayaa and I am not smarter than the Kathandara kaaraya in the fifth grade.

පරණ කතන්දර මෙතතනින් කියවන්නඃ http://kathandara.blogspot.com/