දුප්පත් සරොං කඩමාල්ලේ ඇති විවිධ ප්‍රයෝජන - Many uses of the humble Sarong

සරම කියන්නේ අපේ ජීවිතවලට හරිම සම්බන්ධ ඇඳුමක්. ඒත් මං තාම සරොං ගැන කතන්දර ලියලා තියෙන්නේ තුනෝම තුනයි!

රත්නායක මහත්තයා බඳින්න කලින් රමණී මැඩම් ගේ ගෙදර ගිහිං වෙච්ච සරොං පටලැවිල්ල එයින් එකක්.

ඒ-ලෙවල්ස් කරන කාලේ මං පන්සලට කලිසමක් ඇඳං ගිය බව දැකපු සිංහල බෞද්ධ තලිබාන් වංශයේ නාලන්ද පියතිලක ලා මට අවවාද කරපු කතන්දරේ දෙවෙනි එක.

සරොං අස්සේ ජොක්කු තියෙනවාද බලන්න පත්කිරීමට යෝජිත කාන්තා බලකාය ගැන ලියපු කතාව තමයි අනික.

සරොං වලින් මං නං වැඩිපුරම කැමති "බතික් සරොං" වලටයි. තුල්හිරිය, වේයන්ගොඩ පිජාමා සරොං ඇඳ, ඇඳ හිටිය අපිට "බතික් සරොං" කියන්නේ ඒ දවස්වල "ෆයිව් ස්ටාර්" සංකල්පයක්.

ඒ හැබැයි ඉස්සර -පොඩි කාලේ.

දැන් නං හිත යන්නේම, හොඳ වෛයිවර්ණ "ටෙලිවිෂන් මාක්" එකේ සරොං වලටයි.

බතික් වුණත්, ටෙලිවිෂන් වුණත්, කොහොමටත් පාට තද වැඩි වුණාම, අර "ඝන්ඨාර මාක් සරොං" ගණයට නොවැටී බේරෙනවානේ.

සරම හරිම වර්සටයිල් ඇඳුමක්.

1. තාත්තලා ට දිගට අඳින්න, කැහැපොට ගහන්න, වලාපොට ගහන්න, ක්‍රම තුනකට අඳින්න පුළුවන්. මැක්සි, මිඩි සහ මිනි ස්කර්ට් වගේ. මට මතකයි අපි චූටි කාලේ තාත්තා පුටුවක වාඩිවෙලා ඉන්න කොට අපි තාත්තා ගේ සරමේ වාඩිවෙලා ඔන්චිලි පදිනවා.

2. අම්මලාට නාන්න අඳින්නත් පුළුවන්.

3. ළමයින්ට රෑට නිදාගන්න කොට පොරවන්නත් පුළුවන්.

හැබැයි ඉතිං ඔය දිය රෙද්දට, පෙරෝන රෙද්දට සරම ගන්න පුළුවන් වෙන්නේ සරමේ අයිතිකාරයාට එක සරමකට වඩා තියෙනවා නං විතරයි.

අපි පොඩි කාලේ මට මතකයි අපේ බාප්පා ට තිබුනේ එක සරමයි. පොර සෙනසුරාදා ට ජොකා ගහගෙන සරම හෝදලා, සරම වේලෙන කං ජොකාට උඩින් පත්තර කොළයක් ඇඳගෙන ඉන්නවා.

විවිධාකාරයේ ෂර්ට්, කලිසං තිබුණත් පොර කවදාකවත් සරොං දෙකක් ගන්න නම් හිතුවේ නෑ!

සරමක තියෙන අනිත් අති වැදගත්ම පහසුව තමයි, අපි පිරිමි හොඳින් දන්නවා වගේ සරම අඳින්න හරිම ලේසියි. ගලවන්න ඊට වඩා ලේසියි.

ඇත්තටම කියනවා නං, ගලවන්න ඕනෑත් නෑ, ටොයිලට් ගියාම හෙම නිකං උස්සන්න විතරනේ තියෙන්නේ.

ඉතිං අද කතන්දරේ මෙන්න මේකයි.

ඔන්න කාලෙකට කලින් මට චාන්ස් එකක් ලැබුණා රටින් පිට පනින්න. වෙන මොකකටවත් නෙමේ මං අර නිතරම කියන පස්තාච්චි කුපාඩි වැඩේටයි.

ඔතන ඉන්න කාලේ සරොං ඇඳිම ටිකක් යට ගියා. කැම්පස් එකේම ජීවත්වුණු හින්දා, උදේ ඉඳන් රෑ නිදාගන්න යනතුරුම දිග කලිසම ගහගෙනයි හිටියේ. රෑට නිදාගත්තේ ෂෝටක් ගහං.

ඒ දවස්වල අපි දවල්ට, රෑට කෑවේ, හය දෙනෙක් සෙට්වෙලා චමරියක් දාලා කෝකියෙක් ලව්වා කෑම උයාගෙනයි. "අයි කුක් සී-ලංකා" වර්ගයේ කෝකියෝ හිටියා අපේ උදව්වට.

කාලා අත හෝදලා අත පිහදාන්න අපි පාවිච්චි කළේ ටොයිලට් පේපර් රෝල්. මේවා දාන්න ම සුවිශේෂී ප්ලාස්ටික් උපකරණයක් හදලා තිබුණා තායිලන්තේ වැසියෝ.

ටොයිලට් පේපර් රෝලේ මැද තියෙන කාඩ්බෝඩ් රවුම අයින් කරලා, ඒක මේ ප්ලාස්ටික් ටින් එකක වගේ එක ඇතුලට දාලා උඩ තියෙන හිලකින් ටොයිලට් පේපර් අවශ්‍ය දිගට ඇදලා කඩාගන්න පුළුවන් අත පිහදාගන්න. (උඩ තියෙන පින්තූරය බලන්න).

ඕකට පුරුදු වෙලා ඉන්න අතරේ, මට දවසක් හදිසියේම වගේ මතක් වුණා, බොලේ, අපිට ලංකාවේ දී මෙහෙම ටොයිලට් පේපර් රෝල් තිබුණේ නෑ නේ අත පිහදාන්න කියලා.

එතකොට කොහොමද ලංකාවේ දී අපි කාලා, අත හෝදලා, අත පිහ දැම්මේ?

වෙන කොහොමද, සරමේ අත පිහ දැම්මා මිසක්?

සරොං අඳින අයට මොකටද අත පිහදාන කොළ?

සරම කියන්නේ විවිධාකාර ප්‍රයෝජන තියෙන ඇඳුමක් නේ.. .!!!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
සමහර අයගේ සරොං නං භූගෝලය ඉගෙන ගන්නත් පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්.

(image: පස්තාච්චි කුපාඩි ආයතනයේ අචාන්වරයෙකු ගේ සාදර අනුග්‍රහයෙනි!)