එදා මහණකම සහ අද දවසේ පල විපාක

මේ පහුගිය සුමානේ කියල අහවර කරපු කතන්දරකාරයා මහණ වුනු කතන්දරේට ඌණ පුර්ණයක්. ඒ කියන්නෙ හිස් තැනක් පිරවීමක්.

පොඩ්ඩක් අතීතයට ගියොත් මේ කතන්දරේ මෙන්න මෙහෙමයි දිග හැරුනේ.

කතන්දරකාරයා මහණ වෙලා සිටි බව මුලින්ම එලිදරව් වුනා. පස්සෙ, ඒ සිද්ධිය පිළිබඳ පොඩි විස්තරයක් ලියවුනා. ඊටත් පස්සෙ ඒ මහණ වීම සිද්ද වෙච්ච තායිලන්තෙදි ගත්තු ෆොටෝ ටිකක් ප්‍රසිද්ධ වුනා. අන්තිමේදි, කතන්දරේ සුලමුල සේරම හතරවන කොටසින් කියවුනා.

මේ කතන්දරේ ට තරම් පාඨක ප්‍රතිචාර ලැබුණු වෙනත් කතන්දරයක් මේ කතන්දර බ්ලොග් එකේ ලියවිලා නෑ. සමහරු මට චෝදනා කළා රුවැට්ටුවා කියල. ඒත් එහෙම රවට්ටන්න හිතාගෙන නෙමේනෙ කතන්දරේ ලිව්වෙ. චේතනාව අනුව කර්මය එන හින්ද, මං හිතන්නෙ නෑ මෙතනදි මගෙ අතින් වරදක් වුනාය කියල.

කොහොමටත් ළමයෙක් මහණ වුනාම හතර වරිගෙම නිවන් යනව කියනවනේ. එහෙව් එකේ ටිකක් වෙලා සිවුර දාගෙන හිටපු මට ඔය වගේ සුළු දෙයකින් පවක් වැරදිලා හරි වුනත් ඒක ෂේප් කරගන්න එක සුළු දෙයක්.

ඉතිං මේ ඌණ පූර්ණය අවසන් කරන්නම් ඔය උඩින් තියෙන ෆොටෝ එක ගැන කියල.

ඕක ගත්තෙ, අපේ සිංහල බ්ලොග්කරුවන්ගේ සංසදයේ රැස්වීම තිබුණු දෙසැම්බර් 19 දා ඒකට යන අතරේ බාබර් සාප්පුවකට ගොඩ වැදිලා කොණ්ඩෙ බූ ගෑව දවසේ හවස් වරුවේයි. උදේ වරුවෙ ගත්තු ෆොටෝත් බ්ලොග් කීපෙකම දාල තිබුන ඒ දවස් වල.

පසුගිය සුමාණෙත් මං ගාල දැම්ම තට්ටෙටම. ඒ නං ලියුකේමියා පදනමට සල්ලි හොයන්නයි.

කොහොම වුනත් දැන් නම් මට මහණ වෙන එක ඉස්සරට වඩා හරිම ලේසියි.

කතන්දරකාරයා

ප/ලිඃ ලියුකේමියා පදනමට සල්ලි හොයන්න කැපුවේ ගිය සුමානේ. ටික ටික වැවෙනවා. මෙන්න මේ දැන් රේසර් එකෙන් ගෑවා. කොහොමද ෆ්ලෑෂ් එකට දිලිසෙන හැටි...!!!