අපි කෝල් එකක් ගන්න අංක ඔබන කොට අපි දන්නවා කාටද මේ කතා කරන්නේ කියලා.
නමුත් කෝල් එක ලැබෙන කෙනාට කාගෙන්ද මේ කෝල් එක එන්නේ කියලා අපි කියන්නේ නැතුව දැනගන්න නම්:
-එක්කෝ, කෝල් එක එන්නේ මොබයිල් ෆෝන් එකකට ඇඩ්‍රස් පොතේ තියෙන කෙනෙකුගෙන් වෙන්න ඕනෑ
-නැත්තම්, ලෑන්ඩ් ලයින් එකේ කෝල් එක එන අංකය පෙන්වන පහසුකම තිබිලා අංකය අදුනා ගන්න හැකි වෙන්න ඕනෑ.
මෙහෙම නොවෙන අවස්ථාවලදී සහ විශේෂයෙන් ම අපේ හොඳම හිතවතෙකුට කතා කරන විට දී හැර තමන් කවුද කියලා හඳුන්වලා දීලා කතාව පටන් ගැනීම කෝල් එක ගත්තු කෙනා ගේ යුතුකමයි.
සමහරු ඉන්නවා කතාව පටන් ගන්නේ මෙහෙමයි.
"ආ, මේ මම කතා කරන්නේ, කොහොමද අර වැඩේ?"
හරියට අපිට දිවැස් තියෙනවා වාගේ.
තවත් සමහරු ගෙවල්වලට, ඔෆිස් එකට කෝල් කරලා කතාව පටන් ගන්නේම "ඔය කවුද කතා කරන්නේ?" කියලා අහලයි.
එහෙම නෙමෙයි, සාමාන්‍ය දුරකතන සදාචාරය තමයි, මගේ නම අහවලා, මං කතා කරන්නේ අහවල් තැන ඉඳලා, මේ අර අහවල් කාරණය ගැනයි කියලා විස්තර කරලා කතාව අරඹන එක.
එහෙම කළේ නැති වුණොත් කෝල් එකට උත්තර දෙන කෙනාට අයිතියක් තියෙනවා කවුද කතාකරන්නේ කියලා අහන්න.
ඕක සිංහලෙන් අහන්නේ නැතුව, ඔෆීසියකදී වගේ නං, "මේ අයි නෝ හූ ඊස් ස්පීකින් දෙයා ප්ලීස්?" කියලා ඇහැව්වාම වැඩේ ෂේප්.
ඔය සේරම කිව්වේ අද කතන්දරේට ප්‍රවිෂ්ඨයක් විදියටයි.
ඔන්න මං එක්තරා විශ්ව විද්‍යාල තිප්පොළක සේවය කරන කාලේ අපේ අංශයට තිබුණේ ටෙලිෆෝන් දෙකයි. එකක් ලොක්කා ගේ කාමරේ තිබුණා. අනෙක අපි සෙස්සන් ගේ චූටි, චූටි බාබර් සාප්පු කාමර තියෙන හරියේ මැදින් තියලා තිබුණා. මේ දෙකට ඉන්ටර්කොම්. පිටට කෝල් ගන්න ස්විච්බෝඩ් එකට කතා කරන්ණ ඕනෑ.
ඔන්න එක දවසක් හවස හතරහමාරට විතර ලොක්කාගේ ෆෝන් එකේ රිංග්ස් යන්න පටන් ගත්තා. ලොක්කා කොළඹ ගිහින් තාම ඇවිල්ලා නෑ. අනිත් සොක්කෝ ගෙවල්වලට ගිහින් වැඩ හමාර කරළා. මං විතරයි හිටියේ මුළු දෙපාර්තමේන්තුවේම.
ඉතිං මං ගිහින් කෝල් එකට ආන්සර් කළා.
මම: හලෝ
එහා පැත්තේ ඉන්න බූවා: හලෝ මුණවීර මහත්තයා ඉන්නවාද?
මම: මුණවීර මහත්තයා මේ වෙලාවේ නෑ
බූවා: මුණවීර මහත්තයා කීයටද එන්නේ?
මම: ඒක නං මං දන්නේ නෑ
දැනගත්තත් කියන්න මගේ අදහසක් තිබුණේ නෑ. මොකටද මේ නන්නාදුණන කෙනෙකුට බොසා ගේ යන එන විස්තර දෙන්නේ.
බූවා: කවුද ඔය කතා කරන්නේ?
යකෝ මේක හරි වැඩක් නේ? තමන් කවුද කියලා කියන්නේ නැතුව, අනුන්ගේ විස්තර අහන සිරිතක් තියෙනවද? මට ටිකක් තද වුණා!
මම: ඒක කියන්න ඉස්සෙල්ලා ඔය කවුද කතා කරන්නේ කියලා කිව්වා නං හොඳයි නේද?
"දඩාස්!"
ඒ තමයි එහා පැත්තෙන් කතා කරපු බූවාට තද වෙලා කෝල් එක කට් කරපු සද්දේ.
ඉතිං මට මොකද? මං මගේ බාබර් සාප්පුවට ගිහින් මගේ වැඩේ පටන් ගත්තා.
ටික වෙලාවකට පස්සේ තමයි මට මීටර් වුනේ, ඒ කවුද කතා කළේ, ඇයි පොරට මගේ ඒ ප්‍රශ්නයට එච්චර තද වුනේ කියලා.
ඒ කතා කරළා තියෙන්නේ අපේ ඇදුරුතුමෙක්.
නිකම්ම නිකං ඇදුරෙක් නොවෙයි මහැදුරෙක්.
නිකම්ම නිකං මහැදුරෙක් නොවෙයි අපේ උපකුලපති මහැදුරු මාරපනකාරයා!
පොර ගේ විස්ස විජ්ජාල නිල වාහනයේ අපේ ලොක්කාවත් ගෙදර එක්කරගෙන එන්න සෙට් වෙන්නයි ඒ කතා කරළා තියෙන්නේ.
පොර ගේ කට හඬින් මං ඒ කවුද කියලා අඳුණාගන්නේ නැතුව පොරට තව ෆෝන් එතික්ස් මතක් කරළා දුන්නු එකට තමයි අර තද වෙලා තියෙන්නේ.
ඉතිං මට පාන් යැ?
-කතන්දරකාරයා
ප/ලි:
ඔය "ඉතිං මට පාන් යැ?" කෑල්ල මං අහුලා ගත්තේ
සමනල විප්ලවය බ්ලොග් එකෙන්.
(image: http://www.gingerchai.com/2011/11/23/tring-tring-who-is-calling/)
