එක අදහසක්, කවි දෙකක් සහ සින්දු දෙකක් - One seed and two fruits

දැන් අවුරුදු දහයකටත් එහා කාලෙක මං දවසක් කවි කීපයක් කුරුටු ගෑවා. ටිකක් පද ගැලපිලා එනකොට මේක නිකං සින්දුවක පදවැලක් වගේ සෙට් වෙලා ආවා.

ඔහොම තවත් කාලයක් ගියාට පස්සේ මං අතින් ඔයවගේ සින්දු අච්චුවේ කවි දහයක් දෙලහක් විතර ලියවුණාය කියමුකෝ. ඒ දවස්වල ඊ-කොමර්ස් වගේ කතා නැගලා යන හින්දා මට හිතුණා මේ රචනා ටික වෙබ් එකේ දැම්මොත් නවක ගායක ගායිකා කෂ්ටියගෙන් පොඩි පහේ ඉල්ලුමක් එන්න ඉඩ තියෙනවා නේද කියලා.

මගේ පලමු බ්ලොග් එක බිහිවුනේ ඒ විදියටයි.

ඒ මුල්ම ගීතයේ පදවැල මෙන්න මෙහෙමයි ලියවුනේ.

ඉස්සර දවසක
ලස්සන සවසක
අත්වැල් බැඳ ගෙන අප දෙන්නා
මහවැලි ඉවුරේ
නන්දන උයනේ
මතකයි හෙමිහිට පිය මැන්නා

හන්තානේ කඳු
පිසගෙන සුසිනිඳු
සීතල පිණි පොද හමාගියා
සිත සන්සුන් කල
හද කුල්මත් කල
සුන්දර ගී හඬ ගලා ගියා

නාදළු පහසක
මල් පෙති රහසක
රස පිරි සමයයි ගෙවී ගියේ
කොළොම් පුරවරේ
ගිනිදැල් අතරේ
තාමත් ඒ සුව මතක තියේ

ඔය පදමාලාව මගේ අහවල් බ්ලොග් එකේ තියෙනවා දැකලා ඒකට හිත ගිය පේරාදෙනියේ ඊ-ෆැක් එකේ හිටපු ශිෂ්‍යාවක් වන ධම්මිකා දේවසුරේන්ද්‍ර දැන් අවුරුද්දකට විතර කලින් ඒක ගායනා කළ බව මං කලින් කියලා තියෙනවානේ.

ඔය සින්දුව හැදෙන අතරේ ඉතාලියේ ඉඳලා ලාංකිකයෙක් මගෙන් ඔය සින්දුව කියන්න අවසර ඉල්ලලා ඊ-මේල් එකක් එව්වා.

පොර කාලෙකට කලින් පේරාදෙනිය, කටුගස්තොට පලාත්වල වැඩ කරලා තියෙන හින්දා තමයි මේ පදමාලාවට කැමතිවෙලා තිබුනේ.

එකම පදමාලාවක් සින්දු දෙකකට දෙන සිරිතක් නෑනේ. ඉතිං මං කළේ, ඒ අදහසම මෙන්න මේ විදියට වෙනස් වචනවලින් ලියලා ඉතාලියේ හිටපු ලෝලිත විජේසිංහට යවපු එකයි.

මතකයි මට තව ඉස්සර දවසක
මහවැලි ඉවුරේ අපි දෙන්නා
ආසිරි මල් සිරිපොද වැසි මැද්දේ
අත්වැල් බැඳගෙන පියමැන්නා

හන්තානේ සෙවනැලි සිපගෙන ආ
සීතල මදනල හමන වෙලේ
මතකයි තුරුලුව උණුසුම් වූ හැටි
මැයි ගස් සෙවනේ හවස් කලේ

දුරු රට සීතල හිම කැටි අතරේ
ගත උණුසුම අද ඇතිය සිඳී
සොඳුරු මතකයේ පාළුව විතරයි
හදවත උණුසුම නැතිය රැඳී

මෙන්න ලෝලිත තමන්ම සංගීත නිර්මාණය කරලා ගයපු ගීතයේ ඇම් පී ත්‍රී එකක්. මෙතනින් අහන්න.


මෙතනින් බාගන්න.
http://www.divshare.com/download/17533084-238

අද මේ සින්දු දෙකම අහපු මට හිතුනේ එකම සිතක ඉපදුණු එකම අදහසකින් කොච්චර වෙනස් ප්‍රථිපල දෙකක් ලැබෙන්න පුළුවන්ද කියන එකයි.

අද සන්ඩේ ස්පැෂල් ඇක්ස්ට්‍රා එකට මේ ගැන ලියන්නේ ඒ ඇතිවුණු හැඟීම ඔහේලාත් එක්ක බෙදාගන්නයි.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
ධම්මිකා නෝනා නං බටහිර බලවේග රටක සුවෙන් ඉන්නවා. ඉතාලියේ හිටිය ලෝලිත මහතාගෙන් නම් දැන් සෑහෙන කාලෙකින් ආරංචියක් නෑ.

(image: http://www.illustrationsource.com/)