අමාවක සහ පසලොස්වක නොහොත් පිස්සු ඩබල් - Lunacy and the full moon

හඳ නගින බහින විදිය අනුව මුහුදේ වඩදිය බාදිය ඇතිවෙන එක අපිට නිරීක්‍ෂණයෙන් නිගමනයට එන්න පුළුවන් ස්වභාවික සංසිද්ධියක්.

ඒ වගේම කතාවක් තමයි ඔය හඳ මෝරන කාලෙට පිස්සන් ගේ පිස්සුව තදවෙනවා කියන එකත්.

පිස්සෝ බහුතරයක් කවිවලට කැමතියි. ඒ වගේම කවි ලියන උන් බහුතරයක් එක්තරා ආකාරයක පිස්සන් ය කියලා කියන්නත් පුළුවනි.

ඉතිං, එහෙව් එකේ අපිට අහන්න කියවන්න දකින්න ලැබෙන කවිවල නිතරම හඳ ගැන සඳහන් වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද?

පෙම් කවි ලියන පිස්සෝ හඳ සමාන කරන්නේ පෙම්වතියගේ මූණටයි.

ඇගේ ආදරය හරියට හඳේ කිරණ වගේ සෞම්‍යයයි.
ඇයට තරහා ගියාම නිකං හඳ වළාකුලකින් වැහුණ වගේ.
අනේ මට ඇය නමැති හඳ ලඟ චූට්ටංම චුට්ටං තරුවක් වෙලා ඉන්න ඇත්තං!

ඔන්න ඔය වගේ සිලිං-බිලිං කතා කවි වල තියෙනවා අපි දැකලා තියෙනවා.

ඉතිං ඔහොම ඔහොම ගිහින් බූට් එක වැදුණායින් පස්සේ හූල්ල හූල්ලා ඉන්න කොට ලියවෙන කවිවලටත් හඳ ගාවා ගන්න පුළුවනි.

මෙන්න ඒ ආකාරයේ කවියක්.

සැනසුම

පසලොස්වක ලැබුමටත් පෙර
හදිසියේ
උදාවිය අමාවක!

දසත රජයයි ගණඳුර
කෑලි කැපිය හැකි

මැකී ගිය සඳමඬල
යලිත්
මෝදු වී ටික ටික
උදාවෙයිද පසලොස්වක?

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මට නං මේ ගැන කියන්න තියෙන්නේ මෙච්චරයි.
"අනේ පව්!"

ප/ප/ලි:
ලියා මාසයක් පමණ හමස් පෙට්ටියේ තිබුණු මේ කයි-කතන්දරය එලියට ගත්තේ බුද්ධි ගේ මෙන්න මේ පෝස්ටුව බැලීමෙන් පසුවය.
http://cyberyaya.blogspot.com/2012/01/blog-post_24.html


(ඉංජිනේරු පීඨ කලාකවයේ නිර්මාණ පුවරුවේ මුලින්ම පල විය. පසුව මවිසින් හස්තද්වාරයෙන් ප්‍රකාශ කරන ලද හන්තානේ කඳු පාමුල කෘතියට අඩංගු කරන ලදී)

(image: http://www.squidoo.com/moon-magic)