ආච්චී ගේ පෙට්ටගම

මේ කතාව මා එක්ක කිව්වේ මගේ ආච්චී.

ඔන්න එක පොලිස් කාරයෙක් රාජකාරි වැඩකට යනකොට පොඩි කොල්ලෙක් එනවලු ඉස්සරහට. කොල්ල අතේ පොඩි මල්ලක්. පොලිස් කාරයව දැක්ක ගමං කොල්ල දුවන්න වගේ සැරසුනාලු.

සැක හිතුන හින්න සැර කරල අල්ල ගෙන ඇහැව්වලු මොනවද ඔය මල්ලෙ කියල.

කොල්ල ගත් කටටම කිව්වලු "අම්මගෙ රෙද්ද" කියල.

පොලිස් කාරයට මල පැනල, කොල්ල ගෙ බෑග් එක පරීක්‍ෂා කරල බලල තියෙනව.

කොල්ල කියල තියෙන්නෙ බොරු නෙමේ. ඒකෙ තිබුනලු චීත්ත රෙද්දක්!

* * *

අම්මගෙ අම්ම තමයි ආච්චී. ඒත් "අම්මගෙ රෙද්ද" කිව්වට "ආච්චිගෙ රෙද්ද" කියල දෙයක් ජනවහරෙ නෑනෙ!

ඒ වෙනුවට තියෙන්නේ "ආච්චිට හාල් ගැරීම" තමයි.

සාමාන්‍යයෙන් ආච්චිල දෙන්නෙක් ඉන්නවනේ. අපි පොඩි කාලෙ හිටියෙ එක ආච්චි කෙනෙකෙුගෙ ගෙදර. අනිත් ආච්චිගෙ ගෙදර යනව නිවාඩුවට. ඒ යන ගමන නං කිසිම ජොලියක් නෑ. වමනේ යනවා, යනවාමයි. හැබැයි, ගිය වෙලේ ඉඳන් ආපහු එනකං එහේ ගත කරන කාලය නම් මාර ජොලි කාලයක් තමයි.

ඔය වගේ ගිය කාලෙ තමයි අර තාත්තා කෙනෙක් වෙන කතන්දරේට අදාල සිද්ධිය වුනෙත්.

අපේ සීය වගේම ආච්චිත් රජයේ ගුරු සේවයේ ඉඳල පැන්ෂන් ගත්තු කෙනෙක්. මට යාන්තමට වගේ මතකයි ආච්චි ඉස්කෝලේ වැඩ කරන කාලෙත්. ඒ කොහොම වුනත්, රැකියාව නිසා වුනත් නොවුනත් අපේ ආච්චි එක් රැස් කරල තිබුණ, පරණ සඟරා මහා ගොඩක්.

ආච්චිට හාල් ගැරීම වෙනුවට, ඒ සඟරා දාල තිබුණු පෙට්ටගමේ කිඳා බැසිම තමයි නිවාඩු කාලවල මගේ ප්‍රියතම විනෝදාංශය.

ඒ පෙට්ටගමේ තිබුණු පරණ සඟරා අතර ප්‍රධාන සඟරාව තමයි රසවාහිනී සඟරාව. ඒක ටයිම්ස්/ලංකාදීප කොම්පැනියෙන් ගහපු මාසික සඟරාවක්. දවස/සන් එකෙන් කරපු කාන්තාවන් සඳහා වූ ශ්‍රී සඟරාවත් තිබුණ වගෙයි මතකය.

මොන සඟරාව වුනත්, ඒ දවස්වල මං අතට අහුවුණු දෙයක් කියවල මිසක් අත හරින්නේ නෑ. අද මට මේ විදියට කතන්දර කියන්නත් සමහරවිට හැකිවෙලා තියෙන්නේ ඒ දවස්වල කියවපු කියවීම නිසා විය යුතුයි.

ඒකටත් එක්ක මගේ කොළු පැටිය. පොරට ඕනැ, ටෙලිවිෂන් එකේ කාර් රේස් බලන්නයි, ඉලෙක්ට්‍රොනික්ස් ගේම්ස් කරන්නයි විතරයි. කතන්දර පොත් අරහං.

එදා ආච්චිගෙ පෙට්ටගමේ තිබිල කියවපු දේවල් ගැනත් හොඳ කතන්දර දෙක තුනක් තියෙනව කියල දාන්න.

ඊට කලින් කියන්න ඕනැ නෙ, මුලින් කියපු කතාවෙ අම්මගෙ රෙද්ද බෑග් එකක දාන් හිටිය කොල්ල දිව්වෙ ඇයි කියල.

ඌව පොඩි කාලෙ ඉඳලම ගෙදරින් බය කරලයි තිබිල තියෙන්නෙ පොලිසිය ගැන කියල.

කොල්ල බත් කන්නෙ නැත්තං, "අන්න පුතේ පොලිසියෙන් එනව, ඊට කලින් බත් ටික කාපං".

කොල්ල දඟ වැඩක් කළොත්, "උඹව පොලිසියෙන් අල්ලං යයි, දඟ නොකර හිටපං".

ඉතිං ඇත්තටම පොලිස් කාරයෙක් දැක්ක ගමං කොල්ල දුවන්න ගත්තෙ ඒකයි!

මගෙ පොඩි එකාට පොත් කියවන්න කොහොම කියල පුරුදු කරවන්නද මන්ද. "පොලිසියෙන් එයි!" කියලවත් බය කරන්න ඕනැ.

නිදහස් ප්‍රේම කලාප වල ඉන්න කොල්ලො කෙල්ලො අල්ලන්න යන වෙලේ, පොඩි එකෙකුට කතන්දරයක් කියල දුන්න නං මොකද වෙන්නෙ නේද?

කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
දැං ඉතිං ලියන්නං කො ඔය පෙට්ටගමේ පොත්වලට අදාල කතා පේලියක්.