කැම්පස් ගිය කොල්ලෙක් ගේ කතාවත් හෙවත් "වැරදිද ඇය? ඔබ කියන්න!" - Fate

මේක දැන් දශක දෙක තුනකට කලින් වෙච්ච ලව් කේස් එකක කතන්දරයක්. අද කාලේ නං, මොබයිල් ෆෝන්, ඇස්ඇම්ඇස්, ෆේස් බුක් සහ ඊ-මේල් ආදිය නිසා මෙහෙම කේස් වෙනවා අඩුයි මගෙ හිතේ!

අපේ කතා නායකයා, නම බණ්ඩාර කියමුකෝ, ගම්බද පලාතක දුප්පත් පවුලක කොල්ලෙක්. හොඳ මීටරේ. කොටින්ම මං හිතන්නේ පොඩි කාලේම සිස්සස්සේ පාස්වෙලා ඒ පලාතේ තියෙන සෙන්ට්‍රල් එකකට ගිහින් තියෙනවා ඉගෙන ගන්න. පස්සේ උසස් පෙල කරන්න ඊටත් වඩා නගරබද මහා විද්‍යාලෙකට ගිහින්.

ඒ දවස්වල, ඒ පලාත්වල ඉස්කෝලවලින් පළමුවෙනි පාරට ළමයින් විශ්ව විද්‍යාලේ යන්න පාස් වෙන්නේ නෑ. හැබැයි, විශ්ව විද්‍යාලවල නම් ඒ පැත්තෙන් ආපු කොල්ලෝ කෙල්ලෝ අඩු නැතුව ඉන්නවා. ඒ හැමෝම දෙවෙනි පාරට උසස් පෙල කරපු අය.

ඒ විදියට දෙවෙනි පාර විභාගේ කරන්නේ එක්කෝ මහනුවර, නැත්නම් කොළඹ පලාතේ ටියුෂන් පන්ති ගිහින්.

ඉතිං අපේ කතා නායකයාත් පළමුවෙනි පාර විභාගෙ කරපු නොකරපු ගමන්ම මහනුවර ආවා ටියුෂන් යන්න. ඒ ඇවිල්ලා මහනුවරට ටිකක් නුදුරින් ගමක ගෙදරක බෝඩිං වුණා. පොර ගේ අයියලා තමයි මං හිතන්නේ බෝඩිමටයි, ටියුෂන්වලටයි වියදම් කෙරුවේ.

ඒ බෝඩිං වෙච්ච ගෙදරදී තමයි බණ්ඩාරට දීපිකා හම්බ වුනේ. දීපිකාත් ඒ දවස්වල උසස්පෙල කරනවා.

අධ්‍යාපනය අතරේම ලව් එකත් නැගලා ගියා!

විභාගෙට බණ්ඩාර ගමේ ගියා. විභාගේ ඉවර වුනත් ආපහු බෝඩිමට එන්න හේතුවක් තිබුණේ නෑ නේ.

මේ කාලයේ දෙන්නා ලව් එක ගෙනිච්චේ ලියුම් මගින්. මෙහෙන් ලියුමක් දානවා. ඒක දවස් දෙකකින් ලැබුණාම, එදාම උත්තරයක් දැම්මොත් සතිය ඇතුලට ලියුම් තුනක් එහා මෙහා යනවා.

නමුත් ටික දවසක් යනකොට දීපිකා ගේ ගෙදරට කේස් එක අහුවුණා. කෙල්ලට ගෙදරින් හොඳටම වලි දැම්මා.

මේ අතරේ පන්සලක පිරිවෙනේ ගණිතය උගන්නන්න තාවකාලික රැකියාවකුත් ලැබුණා බණ්ඩාරට.

එක පාරටම වගේ දීපිකාගෙන් ලියුම් ලැබෙන එක නතර වුණා.

අන්තිමට ලැබුණු ලියුමේ තිබුණේ ගෙදරින් මේ සම්බන්ධය නවත්තන්න කියලා බල කරන බවයි.

හැමදාම පිරිවෙනේ වැඩ ඉවරවෙලා බණ්ඩාර ගෙදර එන්නේ දීපිකාගෙන් අදවත් ලියුමක් ඇවිත් ඇතිය කියා බලාපොරොත්තුවෙන්. නමුත් ආයේ කවදාකවත් ඉස්සර වගේ ලියුම් ආවේ නෑ.

නමුත් බණ්ඩාර තමන් ගේ බලාපොරොත්තු අත හැරියේ නෑ. ලඟදීම විශ්ව විද්‍යාල ශිෂයෙක් විදියට දීපිකා ගේ ගෙදරට ගිහින් කෙලින්ම කේස් එකට බහින්නයි පොර ප්ලෑන් කලේ.

හිතුව වගේම බණ්ඩාර පේරාදෙනියේ විශ්ව විද්‍යාලයට තේරුණා.

විශ්ව විද්‍යාලයට ඇවිත් නේවාසිකාගාරයේ පදිංචි වෙච්ච මුල් දවසේ හවසම පොර කෙරුවේ නුවර ටවුමට ගිහින් බස් එකක නැගිලා කෙලින්ම දීපිකා ගේ ගෙදරට යන එකයි.

"එන්න බණ්ඩාර මල්ලී ගෙට, ඇවිත් වාඩි වෙන්න" බණ්ඩාර දීපිකා ගේ ගෙදරට යනකොට මිදුලේ හිටිය දීපිකා ගේ අක්කා කිව්වා.

පොර ගේ ඇතුලට ගිහින් පුටුවක වාඩි වුණා.

එතැන ඉඳලා බලනකොට ගෙදර සාලේ හොඳට පේනවා.

බණ්ඩාර මොකක්ද දන්නවාද දැක්කේ?

මගුල් ෆොටෝ එකක්!

දීපිකා ගේ මගුල් ෆොටෝ එක.

අක්කා කියපු විදියට දීපිකාව ඊට මාසෙකට කලින් බන්දලා දීලා!

හිතාගන්න පුළුවන් නේද ඒ මොහොතේ බණ්ඩාරට හිතෙන්න ඇති දේවල්?

පස්සේ බැලින්නම් වෙලා තියෙන්නේ මේකයි.

දීපිකා බණ්ඩාරට එවපු ලියුං සේරම බණ්ඩාර ගේ අම්මා අරගෙන කඩලා බලලා පුච්චලා දාලා.

"අම්මා, ඇයි එහෙම කලේ?" බණ්ඩාර ඒ සතියේ ගෙදර ගියාම අම්මගෙන් ඇහැව්වා.

"ඒ ලියුම් උඹ කියෙවවා නම් පුතේ, උඹ ගිහින් ඒ කෙල්ලව අරගෙන පැනලා යන්න ඉඩ තිබුණා. එහෙම වුණා නම් උඹ මේ විශ්ව විද්‍යාල ගමන පැත්තකට දානවා. උඹට හැමදාම පිරිවෙනේ උගන්නවන්න තමයි වෙන්නේ!"

අම්මා කිව්වා.

වැරදිද ඇය? ඔබ කියන්න!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මෙන්න ලව් ලෙටර් සම්බන්ධ පරණ කතන්දර කීපයක්.

1. කතන්දරකුමාරට ලව් ලෙටර් එකක්
http://kathandara.blogspot.com/2009/08/blog-post_04.html

2. ලව් ලෙටර් එකක් ගැන කතාවක්
http://kathandara.blogspot.com/2010/06/blog-post_07.html

3. තවත් ලව් ලෙටර් එකක තවත් කතාවක්
http://kathandara.blogspot.com/2010/06/blog-post_08.html

4. ලෝකයේ දිගම ලව් ලෙටර් එකේ වාර්තාවත් ලංකාවෙන් ද? Longest love letter world record set in Sri Lanka!
http://kathandara.blogspot.com/2011/11/longest-love-letter-world-record-set-in.html

5. මයි ෆර්ස්ට් ක්‍රෂ් (My first crush) ලව් ලෙටර් කතාවට අතුරු කතාවක්
http://kathandara.blogspot.com/2009/09/my-first-crush.html

6. ලව් කිරීමට කොල්ලන් ට උපදෙස් - පාඩම් අංක 2 : Advice for novice lovers (males only, please!)
http://kathandara.blogspot.com/2011/07/2-advice-for-novice-lovers-males-only.html

ඒ එක්කම මේකත් කියවන්න

7. තාත්තා කතන්දරකුමාර ට ආ ලියුමක් කඩා බලයි
http://kathandara.blogspot.com/2010/01/blog-post_31.html


(image: http://www.mommymanders.com/2012/10/15/a-mothers-credo-i-believe-in-love/)