අහසෙන් යන මන්තරේ හෙවත් ඉංගිරිසි වචන තුනක් - Munaweera's adventure

මේක ඉතාම කෙටි කතන්දරයක්.

මාත් එක්ක අහවල් ඉස්කෝලේ දහයේ පන්තියට අළුතින් ඇතුල් වුණු සිසුන් සියයක් පමණ පිරිස අතර හිටි අයෙක් තමයි මුණවීර.

මුණවීරයි මායි දෙන්නාම එකිනෙකට ආසන්න ගම් දෙකක සිට දුම්රියෙන් පාසල් ආ නිසාත්, ඊටත් වඩා අපි දෙන්නාම එකම පන්ති කාමරයේ දහයේ, එකොලහේ සහ දොළහේ ශ්‍රේණිවල ඉගෙනුම ලබා උසස් පෙළ ලියූ නිසාත්, මුල් කාලයේ එකම ටියුෂන් පන්තිවලට ගිය නිසාත් හොඳ හිතවතුන් වුණා.

කොටින්ම පසු කාලයේ මුණවීර විශ්ව විද්‍යාලයේ අවසන් වසර සිසුවෙකු ගෙන් පුද්ගලික ටියුෂන් ගන්නට පටන් ගත් කාලේ එය කුඩා කණ්ඩායම් පන්තියක් කරන්නට ඔහුගෙන් ආරාධනාව ලැබූ එක් අයෙක් වුණේ මායි.

මා ඒ පන්තියෙන් මාසෙකින් දෙකකින් හැලුනත් ඔහු මා හා අමනාප වුණේ නෑ.

මුණවීර ගේ මාමා කෙනෙක් ඒ දිනවල පදිංචිව සිටියේ (අපේ බ්ලොග්කරුවන් කීප දෙනෙක්ම ඉන්නා) මැලේසියාවේ යි.

ඉතිං අපි දහයේ පන්තියේ ඉගෙනුම ලබන කාලයේ මුණවීරටත් මැලේසියා යන්න මාමාගෙන් ආරාධනාවක් ලැබුණා.

ගමන එයාලංකා එකේ.

"ඉතිං ප්ලෙන් එකේ තනියම පිටරට යන්න හොඳට ඉංගිරිසි දැන ගන්න ඕනෑ නේද?" මං ඇහැව්වා.

"වැඩිය ඕනෑ නෑ. වචන දෙක තුනයි දැන ගන්න ඕනෑ!" මුණවීර කිව්වා.

"ප්ලේන් එකේ දී මුලින්ම පලතුරු බීම දෙනවා. එතකොට ඔරෙන්ජ් ජූස් කියන්න ඕනෑ."

"ඊළඟට දවල්ට කන්න දෙන කොට ෆිෂ් ඕ චිකන් කියා අහනවා. එතකොට චිකන් කීවාම ෂේප්."

ඉතිං ඒ වචන දෙක තුනේ බලයෙන් මුණවීර මැලේෂියා ගිහින් සති දෙකක් විතර එහේ ඉඳලා ආපහු ආවා.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මගේ සති දෙකක සංචාරයත් දැන් අවසානයට ම වාගේ පැමිණ තිබේ. ඉරිදා ආපසු නිවසට!

(image: http://www.ceylonlanka.info/2012/02/gampaha-city-guide.html)