ඉස්කෝලේ නම නිසා ලැබෙන අනියම් ප්‍රයෝජන - Nepotistic tribalism and OBAs

පසුගිය දවසක මට එක්තරා ඉස්කෝලෙකට සම්බන්ධ ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයක පොඩි සැඳෑ සාදයකට සහභාගීවීමට සිදුවිය.

පොඩිය කීවාට පොඩිමත් නැත.

සූ ගාලා සීයක් පමණ පිරිසක් එහි පැමිණ සිටියහ. මුලින්ම රටකජු බිකක් හැපීමටත්, දෙවනුව සින්දු වතුර කෝප්පයක් බීමටත්, ඉන්පසු සින්දු දෙකාමාරකට අත්වැල් ඇල්ලීමටත් අපට ඉඩ ලැබුනි.

බුෆේ ක්‍රමය බෙදාගත් බත් පිඟානක් අල්ලේ තියාගෙන වළඳා රෑ බෝවී ගෙදර ආවෙමු. සාදයේ හොඳම හරිය, එනම් බයිලා නැටීම අපට මිස් වීම නම් දුකකි.

මෙහිදී මා සිත් ගත් හොඳම අංගය වූයේ පාටියේ ඇම්.සී. කෙරුවාව කළ සංජීව ගේ කතා කෑලි කීපයයි.

එයිනුත් වඩාත්ම ජොලියක් ලැබුනේ මෙන්න මේ කෑලි දෙකෙනි.

"අපේ ඉස්කොලේ ආදි ශිෂ්‍යයෝ ලෝකේ නැති තැනක් නැති තරම්. ඔන්න දැන් අවුරුදු කීපෙකට කලින් අපි එකට වැඩකරන කට්ටියක්ම රට ඉඳලා ලංකාවට එන්න එයා ලංකා ප්ලේන් එකකට නැග්ගා. ටික වෙලාවකින් ෆ්ලයිට් ඇටෙන්ඩන්ට් කොල්ලෙක් ඇවිත් මගෙන් අහනවා - අයියා අහවල් ඉස්කොලේ නේද? මට මතකයි අයියා ප්‍රිෆෙක්ට් කෙනෙක් වෙලා හිටියා වගේ අපි හයේ පන්තියේ ඉන්න කාලේ - කියලා. ඉතිං ඒ වෙලාවේ ඉඳලා අපි කටුනායකින් බහිනකල්ම විස්කි වලින් නෑවා!"

"තව දවසක් මං ඔය වගේ ඇවිත් ආපහු යන්න ගිහින් බැලින්නම් මගේ බෑග් කිලෝ පාළහක්ම බර වැඩියි. හොඳ වෙලාවට එතකොටම මං දැක්කා අපේ ඉස්කෝලේ වගේ කොල්ලෙක් චෙකින් කවුන්ට‍රේක ඉන්නවා. මං ගිහින් ඌට කිව්වා, මල්ලී අහවල් ඉස්කෝලේ නේද? මගේ බෑග් පොඩ්ඩක් විතර බර වැඩියි, බැරිද මොනවා හරි කරන්න? කියලා. ඒ එක වචනෙන් වැඩේ ෂේප්!

අන්න එහෙමයි අපේ සහෝදරත්ව‍ය!"

"සහෝදරත්වය වුනාට වැඩේ අසාධාරණයි නේද?" මම පොඩ්ඩක් හයියෙන් කිව්වෙමි.

අනේ ඒත් මේ පාටියේ හිටිය කෂ්ටිය ඒ වෙනකොට ඉස්කෝලේ නම නිසා තමන්ට ලැබෙන්නට ඉඩ තියෙන අනියම් වාසි ගැන හිතමින් හිනා වෙමින් හිටිය නිසාදෝ මං කියපු කතාව වැඩිය කාටවත් ඇහුනේ නැත.

මා ළඟම වාඩිවෙලා හිටිය හාමිනේට නම් මගේ ප්‍රකාශය ඇහුනා වගේ බවක් පෙණුනි. ඇය මා දෙස රවා බැලුවේ ඒ නිසා විය යුතුය!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මේ කතන්දරය ලියන ලද්දේ සති දෙකක නිවාඩුවක අවසානයේ නිවෙස බලා එමින් සිටින අතරතුර ගුවනේ දී ය.

මේ මා මුළුමනින්ම ජංගම දුරකතනයකින් ටෙක්ස්ට් එඩිටරයක් සහ හෙළකුරු යතුරු පුවරුවේ ආධාරයෙන් ටයිප් කරන ලද පළමු කතන්දරයයි.

(image: http://en.wikipedia.org/wiki/Nepotism)