ජැකෝනිස් අන්තෝනියස් සහ අනුලා බුලත්සිංහල රඟපාමින් ගායනා කරන "නෙයිනගේ සූදුව" කියන සින්දුව දන්නවා නේද?
ඒකේ තියෙන්නේ හිටපු අගමැති ජෝන් කොතලාවල (1954-1956) ගේ තාත්තා 'ජෝන් ජ්‍යෙෂ්ඨ කොතලාවල' පොලිස්කාරයෙක් වෙලා හිටිය කාලේ නෙයිනා කියන මදාවියා මරදානේ පවත්වාගෙන ගිය කැසිනෝ එකක් අල්ලපු විස්තරයයි.
ඒ සින්දු ජවනිකාව තිබුණේ දයානන්ද ගුණවර්ධන නිෂ්පාදනය කරපු "මධුර ජවනිකා" කියන වේදිකා නාට්‍යයේ යි.
"මධුර ජවනිකා" නාට්‍යයේ අරමුණ වුණේ රවණා ගේ යුගයේ සිට වත්මන් කාලය දක්වා ලංකා ඉතිහාසයේ එක් එක් අවස්ථාවන් නාට්‍යමය ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කිරීමයි.
නෙයිනගේ සූදුව සින්දුව එවැනි එක් ඓතිහාසික ජවනිකාවක්.
ඒ නාට්‍යයේම තිබුණු අවසාන ජවනිකාවක් තමයි ඩුබායි රටට රැකියාවක් සඳහා ගොස් කාන්තාවක් ආපසු ලංකාවට පැමිණෙන දර්ශනය.
අපේ රටේ කාන්තාවන් වෙනත් රටවල රැකියා සඳහා යාමත් ලංකා ඉතිහාසයේ වැදගත් සංසිද්ධියක් ලෙසට තමයි අද අපි සලකන්නේ.
මේ මැද පෙරදිග සේවය කරන කාන්තාවන් උපයන දේ අද ලංකාවේ විදේශ විණිමයෙන් විශාල ප්‍රතිශතයක් වෙනවා.
ඒ විදේශ විණිමය කතාව එහෙම වුණාට, කාන්තාවන්, බිරින්දෑවරුන්, අම්මලා ඒ ආකාරයට තමන්ගේ පවුල්, ස්වාමි පුරුෂයින්, දරුවන් ලංකාවේ දාලා රටින් පිට යෑම නිසා ලංකාවේ සමාජයට වුණු හානිය නම් කියා නිමකරන්න බෑ.
මගේ ළමා කාලයේ මං ඉස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර එනකොට හැමදාම වගේ අම්මා ගෙදර හිටියා. මට අද වගේ මතකයි, මං අටේ පන්තියේ ඉඳිද්දී එක දවසක් අම්මටයි තාත්තටයි දුර පළාතක මගුල් ගෙදරක යන්න තිබුණු නිසා එදා අපි ගෙදර එනකොට ගෙදර කවුරුවත් හිටියේ නෑ.
එදා අපිට හරිම දුක දවසක් වුණා!
එතකොට තමන් ගේ අම්මලා අවුරුදු දෙක තුනකට පිටරට ගිය නිසා ඒ මුළු කාලයම එක්කෝ තාත්තා එක්ක නැතිනම් ආච්චිලා ලඟ ඉන්න වෙන ළමයි?
පත්තරවල, චතුශ කුමාර ගේ බ්ලොග් එකේ සහ තවත් විවිධ තැන්වල ඒ වගේ කාරණා විටින් විට සඳහන් වෙලා තිබුණා මට මතකයි. ඒවා කියවන විට මට හැමදාම ඇතිවුනේ හරිම කණගාටුවක්.
පෙරේදා අපුර්වී ඔමායා බ්ලොග්කාරිය ලියලා තිබුණ කතාව කියවන කොට ඒ හැම දේකටම වඩා මගේ හිත සැලුණා.
ඒකට වැඩියෙන්ම හේතු වුණේ, අම්මා එක් වරකට අවුරුදු දෙක ගානේ කීප සැරයක්ම නොරටක රැකියාව කරන අතරේ ලංකාවේ තමන් ගේ තාත්තා ලඟ හැදුණු වැඩුණු ඔමායා ඒ කතාව ලියලා තිබුණේ තමන් ගේ අම්මා ගැන නොව තාත්තා ගැන වීමයි.
තම බිරිඳ රටින් පිට ගිය පසු සැමියෙක්, පියෙක් අත්විඳින සියළු ප්‍රශ්න කුඩා දැරියක් දකින ආකාරය ඔමායා ගේ කතාවේ අපුරුවට පෙළ ගස්වලා තිබුණා. ඒ දෘෂ්ථිකෝණය අපි සාමානයෙන් අහලා තියෙන, කියවලා තියෙන දේවල්වලට වඩා වෙනස් ආකාරයක එකක්!
මේ ලිපිය බලන ඔබ අතරින් සමහරු තාමත් ඒ කතාව කියවා නැතුව ඇති.
මෙන්න සබැඳිය නැවතත්. ගිහින් කියවන්න.
http://omageheena.blogspot.com/2013/07/blog-post_31.html
-කතන්දරකාරයා
ප/ලි:
පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලියවුණා මදී
(image: http://www.dayanandagunawardena.org/work/madhura-javanika)
මමත් ඒ කතාව කියවල ගොඩක් දුකට පත් වුනා.
ReplyDeleteහැමදාම කියවපු වර්ෂන් එකට වැඩිය වෙනස් නේද?
Deleteසහතික ඇත්ත.
Deleteරට යෑම වගේම, දේමව්පියන් දෙදෙනාම රැකියාව නිසා කාර්‍යබහුල වීමත්, දරුවන් සමග සීටීමට ඇති සීමීත කාලය රුපවාහිනිය ( ස්මහර විට බ්ලෝගුත් :) ) උදුරා ගැනීමත් මේ ප්‍රශ්නයේම තවත් පැත්තක්.....:))
ReplyDeleteදවසේ සේවයට ගොස් නිවසට පැමිණෙන දෙමව්පියන් සහ වසර දෙකක් එක දිගට නැති මෙව්පියන් සම කරන්නේ කොහොමද?
Deleteගෙයක් හදනව
ReplyDeleteපවුල බිඳෙනව
වහලයක් තියෙනව
වහලෙ යට ඉන්න මිනිස්සු නෑ
කමක් නෑ.
උන් මැරුනෙ නෑ.
මට මතක් උනා අශෝක හඳගමගෙ
ඉනි අවන් අවසාන භාගෙ
දමිල තරුණිය කියනව
'කමක් නෑ
අපි මැරුණෙ නෑ'
අන්තෝ ජටා බහී ජටා!
Deleteඒ කතාව නම් ගොඩක් සංවේදී එකක්
ReplyDeleteWith tears in my eye........
Deleteඅපි හුරු උන සිස්ටම් එක ඇතුලේ ඉඳන් බැලුවම දුක තමයි. නමුත් මේ මිනිස්සු එහෙම යන්නේ ඇයි කියන එකට කවුරුත් විසඳුම් සොයන්නේ නෑ. අපි කතා කල යුත්තේ ඒ ගැන.
ReplyDeleteයන්නේ ඇයි කියන එකට විසදුමක් දෙන්න බැහැ සරලව ශ්‍රීලංකාව වගේ රටකට .
Delete++++++++++++
Deleteජනතාව වැඩිවීම සමගම ආර්ථිකය ප්‍රසාරණය නොවීම තමයි හේතුව. ස්වභාවික සම්පත් නැති රටක ව්‍යවසායකත්වය කියන එක සිල්ලර කඩවලට සීමා වෙලා තියෙන කොට ඔහොම තමයි.
Deleteවැඩක කලත් ඒවා උණු ආප්ප දානවා වගේ, දීර්ඝ කාලීන සැලසුම් නෑ.
ඇයි බැරි
Deleteවිසදුම් දෙන්න පුලුවන්. ඒත් කාටවත් විසදුමකට යන්න කැමැත්තක් නෑ.
විසදුම් දෙන්න පුළුවන් ,මේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න පුළුවන් ,,ඒකෙ අමාරුව වේදනාව ,විදපු සහ ,ඔයාලා වගේ අනෙකෙකුගේ දුකට ,කදුලට ලෙන්ගතු මිනිස්සුන්ට විතරක් ඒක කරන්න බැහැ ,,අපේ රටේ පොලව තමයි අපේ ලොකුම ස්වභාවික සම්පත ,ඒක අතහැරලා සොබාවික සම්පත් නැහැ කියන එක පාපයක්
DeleteMaathalange kathaawa hari. E prashna walata uththarayak nodi "nogihin hitapiyaw" kiyala hari yanne na.
ReplyDeleteජනතාව වැඩිවීම සමගම ආර්ථිකය ප්‍රසාරණය නොවීම තමයි හේතුව. ස්වභාවික සම්පත් නැති රටක ව්‍යවසායකත්වය කියන එක සිල්ලර කඩවලට සීමා වෙලා තියෙන කොට ඔහොම තමයි.
Deleteවැඩක කලත් ඒවා උණු ආප්ප දානවා වගේ, දීර්ඝ කාලීන සැලසුම් නෑ.
නෝ කමෙන්ට්ස් කකා !
ReplyDeleteඅද මම 1ද මන්දා ?
මම එක ඇනෝ
ගෑනිව රට යවලා ඒ ගෑනි දුක් මහන්සියෙන් හම්බකරන සල්ලි වලින් කාලා බීලා.... සූදුත් කෙලලා ඒ සල්ලි නාස්ති කරලා.... තව හොර ගෑනියෙකුත් ගන්න එක දුවකගෙ ඇහින් සාධාරණීකරණය කරන්න යෑමක් වගෙයි මේ කතාව මට පේන්නෙ....
ReplyDeleteමේ ඇත්ති කසාදයක් බැදලා ලමයෙක් හම්බවෙච්ච දවසක මේ විව් එක වෙනස් වෙයි කියලා මට හිතෙන්නෙ.... එදාට තමන්ගෙ අම්මාට හිතිච්ච දේම දුවටත් හිතෙයි....
ඒක තමයි අපි හැමදාම අහපු කතාව.
Deleteමේ දුවගේ කතාවේ විශේෂය තමයි අපි නොදකින පැත්තක් අපිට පෙන්නුව එක.
ඇනෝනිමස් @ " ඔයාට මන් උත්තර දෙන්නේ නැහැ යාළුවා,,
Deleteඒ වගේම මගේ අනාගතේ ගැන මට කිසි බයක් නැහැ ,
මම ඔයාගෙන් උත්තර ඇහුවෙ නෑ...
Deleteතමන්ට නිදහසේ කමෙන්ට් කරන්න අයිතිය තියෙනවා ,,ඒත් මන් ලියපු මගේ ජීවිතේට ඔයා බාහිරින් ඔයාගානේ එකතු කරපු de ගැනයි කිවුවේ ""ගෑනිව රට යවලා ඒ ගෑනි දුක් මහන්සියෙන් හම්බකරන සල්ලි වලින් කාලා බීලා.... සූදුත් කෙලලා ඒ සල්ලි නාස්ති කරලා"....ඒක ඔයාගේ කොටසක් ,,කොහොම නමුත් ඔයා නිතර මා සමග එදිරිවාදිව හැසිරෙන්නේ ඇයි කියා මන් හරියට දන්නේ නැහැ , අවසානේ ඒ ඔයාගේ හැටි වෙන්න ඇති කියලා හිතුවා..ස්තුති
Deleteකකා දුකට වඩා... මිනිස් හිත හා ක්‍රියාව අතර පරතරය හැබැහින් දැක්කා..
ReplyDeleteදුක හිතුනේ දුවෙකු ගේ පියෙකු විදියට ඒ කතාව කියවපු නිසයි!
Deleteගොඩාක් සංවේදී පෝස්ට් එකක්!
ReplyDeleteමාතලන් කිව්වා වගේ තමන්ගේ රටේ ගෑණු මැදපෙරදිග රටවල් වලට පටවලා උන්ගෙන් හම්බ කරගෙන ආණ්ඩු කරන රාජ්‍ය නායකයොන්ට හෘද සාක්ෂිය කියලා එකක් තිබුණා නම් උන් මෙලහකට දිවින්හගෙන!!
(මම එහෙ ආපු වෙලාවේ බෝම්බ ගහපු උන්ව හොයා ගත්ත ද?)
හෘද සාක්ෂිය තියෙන එවුන් දේශපාලනයේ හිටියත් බලයට එන්නේ නැත.
Deleteඔබේ කමෙන්ටුව ස්පෑම් ගොඩේ තිබුණි! එයට එක් හේතුවක් විය හැක්කේ ඔබ මීට කලින් දිනවල දමා පල නොවුණු කමෙන්ටු තිබුණා නම් ඒවා යේ අන්තර්ගතයයි.
ස්තුති,,මාගැන සදහන් කලාට නොවෙයි..ඒ ලිපිය කියෙවුවාට සහ මේ බ්ලොග් පිටුව මා වෙත එවුව පුමාටත් ස්තුතියි..මගේ අතීත අත්දැකීම දිහා දැන් හැරිලා බලද්දී මටම පුදුමයි ,සහ දුකයි. පවුද්ගලිකත්වය සහ අනෙකුත් සිතුවිළි පසෙකලා මතකය ලියා තබන්න හිතුවේ එක මනුස්සයෙක්ගේ ජීවිතේට හරි ඒ තුල යමක් තිබේවි යන සිතුවිල්ල මුලට තබාගෙනයි. මුළු හිතෙන්ම සතුටුයි මට ..
ReplyDeleteඔබගේ ලිපි වලට කොමන්ට් කිරීමේ අපහසුතාවයක් තිබෙනව.කරුනාකර ඒ ගැන සොයා බලන්න.
Deleteඒ කතාව ලිවීම ඉතා ඬැදගත්. ඔබට ස්තුතියි ඔමායා!
Delete@kenji,, දැන් බලන්නකෝ හරිද කියලා ,
Deleteහුගක් අය තමන්ගෙ ඇත්ත ජිවිතේ කිසිම සම්බන්ධයක් නැති ජීවිතයක් අන්තර් ජාලයේ පවත්වගෙන යනව එහෙම එකේ ඔබ තමන්ගෙ පුද්ගලික අත්දැකීම් නොබියව අපත් සමග බෙදාගත් එකට ප්‍රණාමය. මට විශ්වාසයි මේදේවල් හුගක් අයගෙ ජීවිතවලට වැදගත් කමක් එක් කරයි කියල
Deleteස්තුති මලිත්,
Deleteකාකා මගේ කමෙන්ට් එක ඉක්මනට පුබ්ලිෂ් කරපන් මට ෂූටින් යන්න තියෙනවා
ReplyDeleteඉතිං ගිහින් වරෙං!
Deleteමට වැඩ තියෙනවා.
@ All
ReplyDeleteඔබේ පුද්ගලික පණිවිඩ කමෙන්ටු ලෙස දාන්නට එපා.
පුද්ගලික පණිවිඩ පහත ලිපිනයට ඊ-මේල් කරන්න.
kathandara@gmail.com
ස්තුතියි.
මම නම් පෙරේදා පුද්ගලික පණිවිඩයක් එව්වා ඊ මේල් එකෙන්... අදටවත් උත්තර නෑ....
Deleteඔව් බන් මේ අං තට්ටුව දික් වෙච්ච ගෝණාට ඕවගෙ වගක් නෑ......
Deleteමේවට රැවටෙන්න එපා. කකාට ඕන ඊ මේල් ඩේටාබේස් එකක් මේන් ටේන් කරගෙන යන්න. එතකොට පෝස්ට් එකක් දැම්මහම ඒ මේල් ලිස්ට් එකටම එකපාර ෆෝවර්ඩ් කරන්න පුලුවන් නේ.
Deleteඕස්ට්‍රේලියාවට බෝට්ටුවෙන් එපා යන්න.
ඕස්ට්‍රේලියාවේ රැකියා අවස්ථා නෑ.
@ Anonymous August 2, 2013 at 12:39 PM
Deleteඑවැනි පණිවිඩයක් ලැබී නැත. මොකක් ගැනද?
පැණි උතුරන අර්ජුන් රම්පාල්ගේ රූප ටික දැක්කම කතාවේ සංවේදී කම බෙල්ල මුලින් ගහල යනවා.
ReplyDeleteඒක ඇත්ත, කවුද ඒ ගොබිලා?
Deleteරම්පාල කියන්නේ අතීතයේ ලංකාවේ රේල්වේ දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු ලොක්කෙක් නේද?
චෑහ්.... කකා අර කෙලීගෙ තාත්තට ගොබිල කියුවා නේද?
Deleteකකා දන්නවද "රයිපාල" ව?
Deleteහිතවත් කාකා,
ReplyDeleteඔබතුමාගේ බොලිවුඩ් විරෝධය මාගේ කමෙන්ට්ස් වාරණය තුලින් දැක්වීම ඉතාමත් පිළිකුල් සහගතයි!
-මීට මම.
ඔබෙන් පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු වෙමි!
ඔබ ඔබේ අයිපී ඇඩ්රස් එකෙන්ම මීට කලින් කුණුහරුප, අපහාස කමෙන්ටු එව්වාද ෂාරුක්?
Deleteඅද ලැබුණු කමෙන්ටු සේරම ස්පෑම් එකේ තිබිලා මේ දැන් දැක්කේ.
කකා සිරාවට අහන්නෙ මාවත් ස්පෑම් එකේද දාලා ඉන්නෙ....
Deleteමම කවදාවත් කුණු හරුපනම් ලියලා නෑ.... ඒත් කකා මේ බ්ලොග් එකේ දීම කුණුහරුප පාවිච්චි කරපු එකෙකුගෙයි... අනෙක් බ්ලොග් වල කකා හා පවුලෙ අයගෙ පට්ට පතුරු යවපු අයියලා දෙන්නෙක්ගෙයි කොමෙන්ට් කකා මේ ලගදි පබ්ලිශ් කරලා තිබ්බා.... හරි පුදුමයි
මේ කමෙන්ටුව ස්පෑම් වෙලා තිබුණේ නෑ.
Deleteඔබ ඔය කියන දේවල් මා දැක නෑ. එසේ වුවත් නොවුවත්, මා කිසිවෙකු සමග තරහක් නෑ.
ලංකාවේ අධ්‍යාපනය නිදහස් (නමට හරි) දැන් දශක ගණනාවක ඉඳලා, එහෙනං අපි ලෝකෙට විකුනන්න ඕන බුද්ධිය මිසක් ශ්‍රමය නෙවෙයි. එත තාමත් අපි විකුනන්නේ ශ්‍රමය. ඉන්දියාව ගොඩක් වෙනස් නාසා එකේ පිරිලා ඉන්නේ ඉන්දියානුවෝ, නාසා විතරක් නෙවෙයි ලෝකේ බොහොමයක් බුද්ධිමය වෙළඳපලවල ඉන්නේ ඉන්දියානුවෝ.
ReplyDeleteඉතින් අපි ඉතාම ආඩම්බරයෙන් ශ්‍රමය විකුනන්න සැදී පැහැදී ඉන්නකම් මේ වගේ කතා අහන්න ලැබේවි අඩුවක් නැතුවම.
නමුත් මේ කතාව ගොඩක් වෙනස් ආරකට ලියවෙලා තියෙන්නේ, තාත්තා කල වරදට තාත්තා ගැන කිසිම තරහක් නොහිතෙන්න.
ශ්‍රමය විකුණන තැනක් මොලය විකුණන තැනක් කරන්නත් මොළ අවශ්‍යයි නේ?
Deleteකකා මේ තාත්තා වගේද අපි හැමෝගෙම තාත්තා.... එයානෙ තාත්තා....
ReplyDeleteඊට අමතරෙන් අපෙ ඇදුරු නයාගෙ පඩි දුන් තාත්තාවත් මතක් වෙනවා....
ඔමායාගේ කතාව මගේත් හදවත සසල කළ කතාවක් කකා.. මා එය කියෙව්වා..
ReplyDeleteඉවාන් පවුලුෂා ලියා තියෙනවා වගේඃ
Delete"නමුත් මේ කතාව ගොඩක් වෙනස් ආරකට ලියවෙලා තියෙන්නේ, තාත්තා කල වරදට තාත්තා ගැන කිසිම තරහක් නොහිතෙන්න."
හොද ලිපියකට පාර පෙන්නුවට කකා ට ස්තුතියි
ReplyDeleteස්තුතියි.
Deleteකකා........මම ඔමායගේ කතාවේ වෙනස් අපූර්වත්වයක් දැක්කා.ඈ හරිම විවෘතයි එතැනදී.ඔය පිටරට වැඩට යන ප්‍රශ්නේදී කවුද වැරදි,කොතනද වැරදි කියන එක හරිම සංකීර්ණයි.අන්තිම උත්තරය බිරිඳ සහ ස්වාමියා අතරෙම පමනයි
ReplyDeleteකකා....මම කොමෙන්ට් එකක් දැම්මා කොහේ ගියාද දන්නේ නැහැ.
ReplyDeleteමම දැකල තියන ව්දියට නම්, ඔය මෙහෙ වැඩට එන උදවිය ගොඩක් අය මෙහෙ තවත් සම්බන්දයක් තියාගෙන ඉන්නවා.එහෙම නැති අයත් ඇති.නමුත් බහුතරය එහෙමයි.එක මේ රටවල් වල දවසක් හරි ඉඳපු අය දන්නවා.මේක වෙන්නේ ඔය දෙපැත්තෙන්ම සිද්ද වෙන වරදින්.එවන පිරිමියාත් වැරදියි, ආව නම් ආව වැඩේ කර ගන්නේ නැතිව වෙන වැඩ කරන ගැණිත් වැරදියි.
ReplyDeleteතවත් හොඳ බ්ලොග් අඩවියක් හඳුන්වාදීම ගැන කකාට ස්තුතියි :)
ReplyDeleteඅද පෝස්ට් එකට කමෙන්ට් ගණන 59
ReplyDeleteමා විසින් දමපු ඇනෝ කමෙන්ට් ගණන 2
වෙනත් ඇනෝ වරු දමපු කමෙන්ට් ගණන 10
කකා විසින් දමපු කමෙන්ට් ගණන 19
වෙනත් ප්‍රොෆයිල් කමෙන්ට් ගණන 28
විශේෂ - මෙවරද ස්පෑම් වාර්තාව නැත.