සමරු පොතක මතකය ගැන ජොලි කතා

අද කතන්දර ගොඩකට මුල පුරන්න පුළුවන් කතන්දරයක් කියන්නයි යන්නේ. හැබැයි, මං මුල් හරිය කියන්නං, හැකි විදියට සම්මාදම ඕනෑ.

අපේ අම්මලා ගේ පාසල් කාලේ හරිම ජනප්‍රිය දෙයක් වෙලා තියෙනවා සමරු පොත්, එහෙමත් නැත්තං ඔටෝග්‍රාෆ් පොත්.

මේව ප්‍රමාණයෙන් පොඩි දිගටි හුරුබුහුටි හැඩයක් තියෙන, පාට පාට කොලයි ඝණකම් කවරයකුයි තියෙන සටහන් පොත් විශේෂයක්.

ඒ දවස්වල කොල්ලො කෙල්ලො මේවයෙ තමන්ගෙ යාළුවන්ට, ගුරුවරුන්ට කියල සමරු සටහන් ලියව ගත්ත.

දැන් නං මේව නෑ මගෙ හිතේ.

සමරු පොත් ගැන දන්නෙ නැති අය වුනත් මේ සින්දු අහල ඇතිනේ?

1. සිහිවටනය සේ කුමක් ලියන්නද ඔබේ සුවද රැඳි සමරු පොතේ.... [අබේවර්ධන බාලසූරිය]
2. [නුඹෙ සුවඳ පිරුණු].......මගෙ සමරු පොතේ රෝස පිටු පුරා .... [සනත් නන්දසිරි]

මාත් අටේ පන්තියෙ විතර ඉඳිද්දී ඔය ක්‍රේස් එක ආව අපේ ඉස්කෝලෙටත්. මං මුළින්ම කලේ පරණ ඇක්සයිස් පොත් පිටු එකතු කරල, කපල, බයින්ඩ් කරල පොතක් හදා ගත්තු එකයි. පස්සෙ නමේ පන්තියෙදි, කඩෙන් එකක් ගත්ත පාට, පාට පිටු තියෙන.

දැන් මේ පොත් දෙක බලන කොට සිත අතීතයට යනව. පරණ කතා මතක් වෙනව. මේවට සමරු පොත් කියන්නේ ඒකනේ.

ඔය පොඩි පන්තිවලදි අපි ඕවයෙ ලියන්නේ වෙන කොහේ හරි තිබුණු ඒවා. අළුතින් නිර්මාණ නෙමේ.

මෙන්න මගේ සමරු පොත් වල ලියල තියෙන සටහන් කිහිපයක්. මේ හැම එකක් පිටු පස්සෙම කතන්දරයක්, දෙකක් තියෙනව. ඒව පස්සෙ කියන්නං කෝ.

නුවර එලියෙ කානේෂන්
ගනේමුල්ලෙ ඉස්ටේෂන්
මගුල් ගෙදර ඩෙකරේෂන්
ඔයා හරිම ඉමිටේෂන්

බිව්වත් අයියෙ යම ලෝකේ ගිනිවතුර
බොන්නට එපා නැන්දම්මගෙ තේ වතුර

පැන යන විටදි කිරි බැබැලෙන හඳපානේ
ඉටිපන්දමයි පොල් කට්ටයි මා ගානේ

සුරතල් කරන්නට මුහුණට දෙතොල තබා
සුරතල් පුතෙක් වේවා ඔබෙ පලමු බබා

ඔන්න සමරුව දුන්න හින්දා
මෙන්න ආසිරි වදන ලිව්වා
නයන නන්දන රසික අදහස්
ඔබේ සිත තුල පහල වේවා!

මේ සමහර ඒවා අපේ අම්මලාගේ කාලේ ඉඳල පැවතගෙන එන කවි පද.

මේ වගේ සමරු පොත් දැකල තියෙනව නං, ඒ වගේ තියෙන කවි පද සහ ජොලි කෑලි දන්නවනං ලියල දාන්නකො, ප්ලීස්.

කතන්දරකාරයා