පාලිත ලංකාගමගේ - අහෝ ඔබ කොහිද? :: My country, my car, my family, my petrol

විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉන්න කාලේ ආස්සරේ කෙරුවේ එකම වර්ගයේ සෙට් එකක් නේ. කොටින්ම ඒ බොහෝ දෙනෙක් අනුකලනය දන්නා අය.

එතැනින් චුතවෙලා එක එක ජොබ් කරන කාලේ විවිධ ආකාරයේ මිනිස්සු ආශ්‍රය කරන්න ලැබුණා.

මං අර ගෑණු බොස් හෙවත් බොසී යටතේ දැහැමෙන් සෙමෙන් රැකියාව කරගෙන ඉන්න කාලේ ඔතන හිටිය එක පොරක් තමයි මේ පාලිත ලංකාගමගේ කියන්නේ.

අපි දෙන්නා වැඩ කෙරුවේ අංශ දෙකක නිසාත්, පොර මට වඩා අවුරුදු හයක් විතර ජ්‍යෙෂ්ඨ සේවකයෙකු නිසාත් රාජකාරී වෙලාවේදී අපි නිතර හමුවුණේ නෑ. පොර බැඳලා නිසා දවල්ට අපි තනිකඩයෝ බත්කාපු තැනට ආවෙත් නෑ.

මාසික ප්‍රගති විමර්ෂණ රැස්වීමේදී විතරයි නිතිපතා හමුවුණේ.

නමුත් ඉඳලා හිටලා දවසක තිබුණු පොඩි පාටි පොජ්ජකදී නම් පාලිත ලංකාගමගේ ව අනිවා මුණ ගැහුණා.

ඔය වගේ පොරව මුණ ගැහිලා හොඳට අඳුණා ගත්තු දවසක් තමයි අපේ මිස්සක රත්නපාල රට ගිය දවස.

මිස්සක ලංකාවේ ඉගෙන ගත්තු එකෙක් නොවෙයි, ඒරොප්පේ රටකට සිස්සස්සයක් හම්බවෙලා ගිහින් එහේ අවුරුදු පහක් විතර ගතකරලා උපාධි අරගෙන ඇවිත් ඒ වෙනකොට අවුරුදු ගාණක්ම මේ කොම්පැණියේ වැඩකරපු තවත් සීනියර් පොරක්.

මිස්සකයා එක පාරටම වගේ ප්‍රකාශ කළා ඔන්න ආපහු රට යනවාය කියලා, යන්නම යන්න, ජොබ් එකෙනුත් අස්වෙලා.

ඉතිං එහෙම නිකං යන්න දෙන්න බෑනේ!

ඔන්න අපි සංවිධානය කළා මහා පාටියක්.

අපේ තනිකඩ ලැයින් කාමරවල කුස්සිය කරපු සෝමපාලට බයිට් එකට මාලු බදින්න, චිකන් ඩෙවල් දාන්න සල්ලි දීලා, ටවුමට ගිහින් පරණ ඒවායින් තුන හතරක් ගෙනැල්ලා, නා කියාගෙන ඔන්න එක සිකුරාදාවක හවස අපි සෙට් වුණා.

මිස්සක රත්නපාල, පාලිත ලංකාගමගේ, කුසුම්සිරි ලියනගේ, අරූ, මූ වගේ කීප දෙනෙක්ම මේ ෆෙයාවෙල් සාදයට සහභාගී වුණා. එකක් කියන්න ඕනෑ අවුරුදු පහ හයක් සීනියර්, ජුනියර් වුණාට අපි එකිනෙකා අමතාගත්තේ නම්වලින් මිසක් අයියා-මල්ලී භාෂාවෙන් නම් නොවෙයි.

ඔන්න බෝතල් එකක් දෙකක් හිස්වෙන කොට, බැදපු මාලු, ඩෙවල් චිකන් දිසි පිටින් අතුරුදහන්වෙන කොට ටික ටික පාටිය උණුසුම් වුනා.

ඔය බයිට්වලට නම් වැඩියෙන්ම වග කිව්වේ අර සින්තටික් සිහින එකේ කේස් එකම තිබුණු අපේ වෙනත් යාළුවෙක්.

"මචං, මිස්සක, අයි විෂ් යූ ඕල් ද බැස්ට් මචං. යූ ගෝ ඇන්ඩ් හෑව් අ නයිස් ලයිෆ්. ඕක හොඳ රටක්. දැන් අපේ එවුන් කී දෙනෙක් නං ගියාද?"

පාලිත ලංකාගමගේ ටිකක් හැඟීම්බර වෙලා!

"ඔව් අර අවුරුදු දෙකකට කලින් ගිය එදිරිය මතකද? අන්න ඌ ඇවිත් ගියා ගිය මාසේ. පොර දැන් එහේ මාස්ටර්ස් එකක් කරනවාලු!" කවුදෝ කිව්වා.

"ඔව්, මචං, එහේ ගියොත් නං යූ විල් හෑව් සෝ මෙනි ඔපොචියුනිටීස්. හැබැයි මං නං කවදාකවත් මේ රට දාලා යන්නේ නෑ මචං, යු හැව් මයි වර්ඩ් ඔන් දැට්."

පාලිත ලංකාගමගේ තවත් ටිකක් හැඟීම්බර වෙලා!

"ඇයි බං මෙතන කඹුරලා ඇති පලක් තියේයැ, ගෙයක් හදාගන්න ලෝන් එකක් ගන්නත් කොච්චර අමාරුද?" ඒ කුසුම්සිරි. පොර මේ දවස්වල ගෙයක් හදන එක ගැනමයි කතාව.

"මං නං යන්නේම නෑ මචං පිටරට" ලංකාගමගේ නැවතත්. "උඹලා දන්නේ නෑ, අපේ පවුලේ සහෝදර සහෝදරියෝ හතරදෙනා කොච්චර ක්ලෝස් ද කියලා. අපි අතරේ තියෙන්නේ මචං පුදුමාකාර සහෝදර බැම්මක් පොඩි කාලේ ඉඳලාම. නන් ඔෆ් අස් විල් එවර් ලිව් දිස් කන්ට්‍රි ඕ ඊච් අදර්. අපි හතරදෙනා කවදාකවත් මේ රට දාලා යන්නේ නෑ."

පාලිත ලංකාගමගේ හොඳටෝම හැඟීම්බර වෙලා! මූ මේසෙට ගහපු පාර තව ඩිංගෙන් ඕල්ඩ් බෝතලේ බිම.

ඔය සිද්ධිය වෙලා දැන් සෑහෙන්න කල්. මාත් ඒ දවස්වලම වගේ හොඳ චරිත සහතිකයක් අරගෙන වෙන තිප්පොලක වැඩට ගියා. කාලෙකින් ඔය විවිධ චරිත ටික ටික මතකයේ යටට ගියා.

ඔන්න දැන් අවුරුදු පහ හයකට කලින් මට ඒ පරණ බජාර් එකේ පොරක් හදිසියේම වගේ හමුවුණා. ආගිය තොරතුරු, පරණ විස්තර හෙම කතා කර කර ඉන්න අතරේ පාලිත ලංකාගමගේ ගැනත් මතක්වුණා.

"දැන් පාලිතයා අතන ලොක්කෙක් වෙන්න ඇති නේද මචං? "

"මොන පිස්සුද බං, ඌ දැන් එතන නෑ."

"ඇයි වෙන කොම්පැනියකට ගියාද?"

"නෑ බං ඌ දැන් රටෙත් නෑ, උඹ ගිහින් අවුරුද්දකට විතර පස්සේ ඌ රට පැන්නානේ."

"ඈ, මොනවා? ඌ අර පාටිය දවසේ පොළොවේ අත ගහලා දිවුරුවා නේද රට යන්නේ නෑ කියලා."

"කාපු බීපු වෙලාවට කියන දේවල් නේ මචං, ඌ දැන් කැනඩාවේ හොඳින් ඉන්නවාය කියලයි ආරංචිය."

එහෙනං මුලු සහෝදර සමාගම ම රට යන්න ඇති, මට හිතුණා!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
මෙය මා 2011 පෙබරවාරියේ දී ප්‍රසිද්ධ කළ "වෙන්ඩ කතන්දර සීයෙන්" එකකි.

මෙන්න පිටරට පැන්න අයගේ වැඩ ගැන වෙනත් කතන්දර දෙකක්.

1. දේශප්‍රිය පිටරට පනී!
http://kathandara.blogspot.com/2010/10/blog-post_16.html

2. ඕස්ට්‍රේලියාව ට පැන්න අපේ උං ගේ කවි - Australia : Sinhala Poetic Impressions
http://kathandara.blogspot.com/2011/07/australia-sinhala-poetic-impressions.html


(image: http://asikindigitalmedia.blogspot.com.au/)