ඇනෝනිමස් පුදුම ආතල් - Get a life mate!

වෙබ් එක වනාහී අරුම පුදුම තැනකි. මෙතනට ඇබ්බැහි වුනොත් ඉන් ගැලවීමක් නැත. මේ ගැන මා කලින් ලියු කතන්දරයක් මෙතනින් බලන්න.

බ්ලොග් ඇබ්බැහි රෝගය - Blogcoholic Anonymous: http://kathandara.blogspot.com/2012/09/blogcoholic-anonymous.html

අපේ පුතා ගේ වයස තවමත් අවුරුදු දොළහක් නැත. ඒත් ඔහු පාසල නිමවී නිවසට එන්නේම කම්පියුටරය ගැන සිහින මවමිනි. මා නෝර්ටන් මාමා ගේ පිහිටෙන් විවිධ සම්බාධක පනවා නොතිබුණා නම් රාත්‍රියේ නින්දට යන තෙක්ම මයින්ක්‍රාෆ්ට් කරමින් ඉන්නට ඔහුට හැකිය.

කයිය ගැහැව්වාට මා ද මේ බ්ලොග් කෙරුවාව සඳහා දවසෙන් පැයක් දෙකක් වැය කරමි. ලිවීම විනෝදාංශයකි. සථත අභ්‍යාසයකි. ලිවීමෙන් මෙන්ම කියවීමෙන් ද මානසික සුවයක් ලැබේ. කොටින්ම කියනවා නම් ආතල් වැඩකි.

හැබැයි ඔය ආතල් එක පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාට වෙනස් වේ.

එයට හොඳම උදාහරණය සපයන්නේ මේ දිනවල මගේ කතන්දර බ්ලොගයට ඇබ්බැහි වී සිටිමින් ඇනෝනිමස් කමෙන්ටු හරහා විහිළු සපයන දෙදෙනෙකි.

මින් එක් අයෙක් එක හා සමාන සිංගිලිස් කමෙන්ටුවක් ඉංගිලිසි කැපිටල් අකුරෙන් සපයයි. සාමාන්‍යයෙන් සිංහල බ්ලොගයක ඉංගිලිසි අකුරෙන් ලියන ලද දෙයක් කියවීම අපහසු මෙන්ම තරමක් හෝ අප්‍රසන්න අත්දැකීමකි. කැපිටල් අකුරු නිසා ඒ අප්‍රසන්නත්වය දෙගුණ තෙගුන වේ.


මා සාමාන්‍යයෙන් එ කමෙන්ටුව දෙස බලනවා මිස කියවන්නේ නැත. කමෙන්ටු කියවන බොහෝ දෙනෙකුද එසේ යැයි සිතමි.

මට අද මේ කතන්දරය ලිවීමට සිතුනේ ඒ කැපිටල් ඇනෝනිමස් අංකල් නිසාම නොවේ.

මගේ කතන්දර සාමන්‍යයෙන් පලවෙන්නේ දිනක් හැර දිනක් උදෑසන හයටය. මේ දිනවල කතන්දර බ්ලොගයේ කමෙන්ටු පලවෙන්නේ මොඩරේෂන් කිරීමෙන් පසුවය. මට මේ සඳහා බොහෝ විට ඉඩ ලැබෙන්නේ හවස් යාමයේය. එලෙස කමෙන්ටු පලවීමට පෙර පැය දෙකෙන් දෙකට මෙහි පැමිණෙන තවත් ඇනෝනිමස් පාඨකයෙක් කරන්නේ දැන් පැය දෙකක් ගියා, හතරක් ගියා කිසිම කමෙන්ටුවක් නෑ, හරිම බංකොලොත් බ්ලොග් එකක් යනුවෙන් දිගින් දිගටම කමෙන්ට් කිරීමයි.



මේ අතර තවත් ඇනෝනිමස් කමෙන්ට්කරුවෙක් කරන්නේ මේ අඩවියේම ලැග සිටිමින් පැයෙන් පැයට මෙන් කමෙන්ටු දමමින් සිට අවසානයේ, අද මගෙන් කමෙන්ටු හතයි, දහයයි, දාහතයි යනුවෙන් තවත් කමෙන්ටු විටින් විට එක් කිරීමයි.



මේ අවසානයට සඳහන් පුද්ගලයා ගේ හැසිරීම දැක මට ඇත්තටම ඇතිවූයේ ඔහු ගැන, ඔහුගේ රසාස්වාදය ගැන, ඔහුගේ කාලය ගැන, ඔහු ගේ දවස ගෙවෙන හැටි ගැන, ඔහු ගේ ජීවිතය ගැන ඉතා දුකකි.

මේ ලෝකයේ කරන්නට තව කොපමණ දේ තියෙනවාද? කියවන්නට පොත පත, වෙනත් බ්ලොග් අඩවි, අසන්නට ගීත, බලන්නට සිනමා සිත්තම්, රූපවාහිනී වැඩ සටහන්!

ඇයි කඩන්නට මල්?

ඒ කිසිවක් නොමැතිව පැය කිහිපයක් තුල විටින් විට මෙහි පැමිණෙමින්, කමෙන්ටු දමමින්, ඒවා පිළිබඳ සංඛ්‍යා ලේඛන සදමින් කාලය ගත කරන්නට ඔහු කවර තරමේ පවක් කර ඇත්ද?

මේ සේරම ලිව්වේ කතන්ද්‍රකාර් චින්තනම් හි තවත් ක්ලෝස් එකක් ඉදිරිපත් කරන්නයි.

මේ බ්ලොග් එක ලියන්නේ මෙය කියවන අය දිනකට විනාඩි පහක් පමණ කාලයක් උපරිමය ලෙස ඒ සඳහා වැය කරයි යන අදහස ඇතුවය.

යමෙක් ඊට වඩා වැඩි කාලයක් මේ එක කතන්දරයක් සඳහා යමෙකු වැය කරනවා නම් එය අපරාධයකි.

අපරාධයක කොටස්කරුවෙක් වෙන්නට මට අවශ්‍ය නැත.

ඇනෝ, ප්ලීස් ගෙට් අ ලයිෆ් මේට්!

ස්තුතියි.

-කතන්දරකාරයා


(image: http://getalife2000.tumblr.com/)