මිරිසවැටිය අසල සිටි අහිකුණ්ටික ගැහැණිය - Under construction

පොඩි කාලේ මට මතකයි අනුරාධපුරයේ අටමස්ථානවල පොටෝ එක්ක විස්තර ප්‍රින්ට් කරලා තියෙන ලොකු වෝල් පෝස්ටර් එකක් තිබුණා අපේ ආච්චිලා ගේ ගෙදර.

එතන තිබුණු රුවන්වැලි සෑය, අභයගිරිය, ජේතවනාරාමය වගේ අපි සාමාන්‍යයෙන් දන්නා ආකාරයේ චෛත්‍යවලට වඩා වෙනස් හැඩයක් තිබුණු චෛත්‍යයක් තමයි මිරිසවැටිය.

මං දෙකේ පන්තියේ දී ගිය අපේ පවුලේ විනෝද චාරිකාවේදී ඇස් දෙකින්ම දැක්කා මිරිසවැටිය චෛත්‍යයේ උඩ කැල්ල නැති බව. ඉතිං උඩ කෑල්ලයි, යට කෑල්ලයි දෙකම තියෙන දහසක් චෛත්‍ය අතරේ, මේ යට කැල්ල විතරක් තියෙන මිරිසවැටිය අසමසම (යුනික්) එකක් විදියට දීර්ඝ කාලයක් මගේ මතකයේ තිබුණා.

අනුරාධපුරේ තියෙන මොකක් දෝ චෛත්‍යයක් ගැන අපි පොඩි කාලේ අහල තිබුණු එක්තරා කතන්දරයක් මෙන්න මෙහෙමයි.

ඔය කියන චෛත්‍යය හදන්න නියෝග කරපු මහරජ දුටුගැමුණු මැරෙන්න යන කොටත් ඒකේ ප්‍රොජෙක්ට් මැනේජර්ට වැඩේ ඉවරකර ගන්න බැරිවුනාලු.

සමහරවිට කොන්ටිටි සර්වේයර්ස් ලා වර්ග අඩියකට යන මුදල වැරදි විදියට ගණනය කරලා තියෙන්න ඇති.

එහෙම නැත්තං සමහරවිට භාණ්ඩාගාරේ ඇලොකේෂන් එකට සද්ධාතිස්ස ගේ කට් එක, 20%, එකතු කරන්න අමතක වෙන්න ඇති. ඒ ක්‍රිස්තු පූර්ව දවස්වල තිබුණු රන් කහවනු අද දවසේ රත්තරං තරම් වටින්නේ නැති වුණත්, සල්ලි කවදත් සල්ලිම නේ. සද්ධාතිස්සලාත් සද්ධාතිස්සලාමයි.

රජවරු කවුරුත් කැමතියි තමන්ගේ ටිකට් කැපෙන්න කලින් නම තියෙන වැඩ දෙක තුනක් කරලා දාන්න. කොච්චර පොරක් වුණත් ඉතිං මහරජ දුටුගැමුණුත් රජෙක් නේ. ඉතිං බොහොම සෝකෙන් තමයි මරණ ඇඳේ ඉඳලා තියෙන්නේ යන්න කලින් චෛත්‍යයේ වැඩේ අහවරක් කරන්න බැරි වෙන එක ගැන.

මේ වෙනකොට සාලිය පුත් රුවන අර අශෝකමාලා කේස් එක හින්දා පවුලෙන් පන්නලා නිසා, රජ පවුලේ බාප්පා තමයි සැකන්ඩ් ඉන් කමාන්ඩ් සීන් එකේ ඉඳලා තියෙන්නේ. පොර කරලා කියන්නේ සුදු රෙදිවලින් චෛත්‍යයේ හදපු නැති තැන් වහලා, මැරෙන්න යන රජාව රවට්ටපු එකයි.

ඔය කතාව ඇත්තටම ගෙතිලා තියෙන්නේ රුවන්වැලිසෑය ගැනයි. නමුත් මං කාලයක් හිතාගෙන හිටියේ මේ කියන්නේ උඩකැල්ල නැති මිරිසවැටිය ගැන කියලායි.

මං හිතුවේ දුටුගැමුණු ට පස්සේ රජවුණු සද්ධාතිස්ස මිරිසවැටියේ කන්ස්ට්‍රක්ෂන් වැඩ එතැනින්ම නවත්තලා දාන්න ඇති, එයා සද්ධාතිස්ස කියන නම යන අළුත් ප්‍රොජෙක්ට්ස් පටන් ගන්න ඇති කියලයි.

දෙකේ පන්තියේ දී අනුරාධපුරේ ගියාට පස්සේ මං මිරිසවැටිය අසලට ගියේ දැන් අවුරුදු හය හතකට විතර කලින් දවසකයි.

තිසාවැව පැත්තේ අපි නැවතිලා හිටපු තැන ඉඳන් සිතියමක් බලාගෙන එක එක ස්ථානේ කවර් කරගෙන ඇවිත් ඔන්න මිරිසවැටිය ලඟට ඇවිල්ලා වාහනේ පාක් කළා.

බැලින්නං අපි ඇවිල්ලා තියෙන්නේ නිකං රුවන්වැලි සෑය වගේ තැනකටයි. හැබැයි වටපිටාව වෙනස්.

එතකොට තමයි මතක්වුනේ මේ වෙනකොට මිරිසවැටිය චෛත්‍යයේ අර තිබුණු පෞරාණික, කෞතුක වටිනාකම නැති කරලා "පොෂ්" කරලා අරගෙන කියලා.

දැන් බලන කොට මේ මිරිසවැටිය රුවන්වැලි සෑයටත් වැඩිය ලොකුයි!

ඔන්න ඔතැනදී තමයි මට මේ අද කියන්න ප්ලෑන් කරපු කතන්දරේ කියවෙන අහිකුණ්ටික ගැහැණියව හමුවුනේ!

මේ කියන්නේ "පොෂ්" වුණු අහිකුණ්ටික ගෑණියෙක් ගැන නම් නොවෙයි. මෙයා මං දෙකේ පන්තියේ ඉන්න කාලේ හිටියා වගේම කෙනෙක්.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි
මටත් අර පඳුූරු තැලීමේ ලෙඩේ බෝවෙලා වෙන විස්තරයක් තමයි ලියවිලා තියෙන්නේ. ප්‍රස්තූත කතන්දරේ හෙට ලියන්නම්!


(image: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/si/3/3f/Mirisawetiyaold1980.JPG)