අයි ඩෝන්ට් නෝ මෙලෝ දෙයක්.. .!!!

ඉස්සර හිටිය ඇල්.ඇම්. පෙරේරා කියන සිංහල චිත්‍රපට අධ්‍යක්‍ෂක හතරේ ඉලක්කම ගැන පිස්සු වැටුණු පොරක්. මෑන්ස් හදපු සේරම චිත්‍රපට හතර සම්බන්ධ ඒවා. හතර පෙරලිය, හතර මහ නිධානය, හතර අරක, හතර මේක යනාදී වශයෙන්.

හැබැයි මේ ළඟදී රී-මේක් එකක් කරපු හතර දෙනාම සූරයෝ පොර ගේ නෙමේ. හතර දෙනෙක් සෙන්පතියෝ කියන්නේත් ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ගේ ටෙලියක් නේ.

මොනවා උනත් හතර කියන එක විදියක අංකයක්. චතුරාර්්‍ය සත්‍යයෙන් පටන් ගත්තහම, පාප මිත්‍රයෝ හතර දෙනා, කල්‍යාණ මිත්‍රයෝ හතර දෙනා, හතර මහා අපාය වගේ හතර සම්බන්ධ නොයෙකුත් දේවල් බුද්ධාගමටත් සම්බන්ධයි.

එක බණ කතාවක තියෙන විදියට බුදුහාමුදුරුවෝ විග්‍රහ කරලා තියෙනවා පුද්ගලයින් හතර වර්ගයක් ගැන මෙන්න මෙහෙම.

1. තමන් දන්න බව දන්න උදවිය
2. තමන් දන්න බව නොදන්න උදවිය
3. තමන් නොදන්න බව දන්න උදවිය
4. තමන් නොදන්න බව නොදන්න උදවිය

මං මේ හදන්නේ බණ කියන්න නෙමේ. හැබැයි තමන් නොදන්න බව දැනගෙන ඉන්න එක හොඳයි දන්න බව නොදැන ඉන්න එකට වැඩිය.

අපේ සමහර අයියලා නං හිතන් ඉන්නේ ඒ ගොල්ලෝ සේරම දන්නවා කියලනේ. මේ අය තමයි නොදන්න බව නොදන්නා කොටස.

අද ප්‍රස්තූත කතන්දරේ මෙන්න මෙහෙමයි. මං හිතන්නේ මේක නස්රුදින් සම්බන්ධ කතන්දරයක්.

ඔන්න දවසක් නස්රුදින් ට ආරාධනයක් ලැබුණා දේශණයක් කරන්න. පොර කොහොමටත් එක විදියක පොරක් නේ. මට බෑ කියල වැඩේ ප්‍රතික්‍ෂේප කලා. නමුත් අන්තිමේදී කොහොම හරි වැඩේ බාරගන්න වුනා.

පොර කතාව පටන් ගත්තේ මෙන්න මෙහෙමයි.

"මං කතා කරන්න යන්නේ මොනවද කියල ඔහේලා දන්නවාද?"

කවුද දන්නේ මේ යෝධයා මොනවා කියන්න යනවද කියලා. ඉතිං හැමෝම "නෑ" කිව්වා.

"තමුසෙලා වගේ කිසිම දෙයක් නොදන්න මැට්ටෝ ටිකක් එක්ක මට කතාවක් නෑ!" කියලා නස්රුදින් මාරුවුණා.

නමුත් ආයෙමත් පොරට සිද්ධ වුණා රී-ෂෙඩියුල් කරපු දේශණය පවත්වන්න එකඟ වෙන්න.

එදාත් පොර කලේ මයික් එක අතට ගත්තු ගමන් අර ප්‍රශ්ණෙම අහපු එකයි.

"මං කතා කරන්න යන්නේ මොනවද කියල ඔහේලා දන්නවාද?"

කවුරුවත් දන්නෙ කොහොමද මූ මොනව කියන්න යනවද කියලා. හැබැයි ඒ බව කිව්වොත් එදා වෙච්ච දේම වෙන බව දන්න හින්දා මුළු ඕඩියන්ස් එකම එක හඬින් කිව්වා "ඔව්, අපි දන්නවා!" කියලා.

"හා, තමුසෙලා මං කතාකරන්න යන දේවල් දැනටම දන්නවා නං ආයේ මං ඒවා කියන්න ඕනැ නෑනේ?" කියල කියපු නස්රුදින් එදාත් වැඩෙන් කර ඇරියා.

ඔන්න ඉතිං තුන්වෙනි දවසත් ආවා.

අම්මපා මේ නස්රුදින්ටම දේශණවලට කතාකරන්නේ ඇයි, වෙන මිනිස්සු නැද්ද මන්දා නේද? මං හිතන්නේ නස්රුදින් හොඳ කතන්දරකාරයෙක් හින්දා වෙන්න ඇති.

කොහොම හරි එදාත් නස්රුදින් අර ප්‍රශ්ණය ඇහැව්වා.

"මං කතා කරන්න යන්නේ මොනවද කියල ඔහේලා දන්නවාද?"

කලින් කතාවෙලා හිටිය විදියට ඕඩියන්ස් එකේ සමහරු "ඔව්, දන්නවා!" කිව්වා, අනිත් අය "නෑ, දන්නේ නෑ!" කිව්වා.

නස්රුදින් මොකක්ද දන්නවද කලේ?

"එහෙනං ඔය දන්න ඈයෝ, නොදන්න කෂ්ටියට කියල දෙන්නකෝ, මේං මං ගියා!" කියල ෂේප් වුණා.

-කතන්දරකාරයා
ප/ලි:

මට මේ කතාව මතක් වුනේ අර කලින් දාපු මෙලෝ රහක් නෑ කියන පොස්ට් එකේ මං කැළණි පාලම වේදිකා නාට්‍යය ගැන සඳහනක් කරන වෙලෙයි. ඒ කතාව දන්න අය වගේම නොදන්න අයත් ඉන්නවා ඇතිනේ. දන්න අය නොදන්න අයට කියල දුන්නහම කතන්දරකාරයා ගේ ප්‍රොඩක්ටිවිටි එක වැඩි වෙනවා.

මේ ලඟදී සම්පත් බණ්ඩාර එවල මං පල කරපු කතන්දරේ පටන් අරගෙන තිබුණෙ ඔය විදියටයි.

රියල් කතන්දරයකින් පසුව හමුවෙමු.