අපි සර් ලා ගේ උදව්කාරයෝ නේ...!

තාත්ත ගේ මල ගෙදරට ආපු පරණ යාළුවෙක්, නම හේමන්ත කියමුකෝ, මහ රෑ වෙනකං කතා කර කර හිටියා.

ඒ වෙලාවේ පොර කියපු කතන්දරයක් තමයි මේක.

අපේ මිත්‍රයාට ඉස්සර කොල්ල කාලේ තිබුණා මෝටර් සයිකලයක්. මේක ඉතිං පොරගෙ හොඳම යාළුවොත් අරං යනව වෙලාවෙන් වෙලාවට.

ඒ වගේ නිතරම මෝටර් සයිකලේ බරෝ කරපු යාළුවෙක් තමයි සුදේෂ්. සුදේෂ් වැඩ කලේ ආමි එකේ.

සුදේශ් ගමේ ආපුවාම ගහන තරමක් රස්තියාදු ගහන්නේ සාලිය එක්කයි.

ඔන්න එක පාරක් සුදේශ් නිවාඩුවට ගෙදර ආපු කාලෙ තමයි ලඟ ටවුමේ පන්සලේ මහ පෙරහැර තිබුණෙ. සුදේශ්කාරයයි සාලියයි දෙන්න එක්ක මේ පෙරහැර බලන්න යන්න කතා වුණා. යනවත් වෙලා පොරවල් සේ යන්න ඕනැනේ. ඉතිං හේමන්තයා ගේ බයික් එක ඉල්ලගෙන යන්නයි ප්ලෑන් එක.

පෙරහැර දවසේ ටවුමේ පාරවල්වල අතුරු සිදුරු නැතුව සෙනග. පාර අයිනේ විතරක් නෙමේ මැද්දේත්, කාර් බයික් වලට යන්නත් ඉඩ නැතිවෙන තරමට සෙනග පිරිලා.

කරුමෙට වගේ ඔන්න පාරෙ ගිය කෙනෙක්ව මෝටර් සයිකලේ හැපුණා. සුදේශ් කාරයායි, සාලියයි දෙන්නත් බිම. මෝටර් සයිකලෙත් හීරිලා.

ඒ මදිවට පාරෙ ගිය එකා සයිස් එකකුත් දාගෙන එනවා.

"මොනාද ඩෝ, කවුද උඹට ලයිෂන් දුන්නේ? ඔහොමද උඹලා පාරවල් වල යන්නේ?"

සුදේශ්කාරයාට තද වුණා.

"අඩෝ උඹ වැරදියට පාර පැනලා දැන් සයිස් දාන්නත් එනවද? දැන ගනිං මං ආමි එකේ!"

සාලියත් නිකං ෆෝසස් වල වගේ ඉන්නේ කවදත්. දෙන්න සෙට් වුණා බයික් එකේ හැප්පුණු පොරට ගහන්න.

ඔය ආමි කතාව අහපු ගමන් බයික් එකේ හැප්පුණු පොර සරෙන්ඩර් වුණා. දන්නවනේ ඒ කාලේ ආමි, නේවි, එයා ෆෝස්, එස්.ටී.එෆ්. උන් එක්ක වලි දාගන්න යන එක ඉතිං අති භායනකයි නේ! දැනුත් එහෙම වෙන්නැති.

"අයියෝ සර් කියන්න එපායැ, ආමි එකේ කියලා".

චණ්ඩියා දැන් කීකරු පූසෙක් වගේ වෙලා.

ඒත් සුදේශ් ට නං හිතෙන්නේම දෙකක් දීල අදින්නයි. ගත්ත පොරව ඇදල කොලර් එකෙන් ම.

"අනේ සර්, ගහන්න එපා". ගමේ පොර මුළුමණින් ම සරෙන්ඩර්. "අපි ඉතිං ජොබ් එකට කරන්නෙත් සර්ලට උදව් කරන එක නේ".

ඔන්න ඉතිං සුදේශ්්ටත් ටිකක් අප්සෙට්. මේ කෑම්ප් එකකට සප්ලයිස් කරන සිවිලියන් කෙනෙක් ද දන්නේ නැහැනේ.

"ආ ඇත්තද? කොයි කෑම්ප් එකේ ද වැඩ?"

"නෑ, සර්, මං වැඩ කරන්නේ මල් ශාලාවේ. අපි තමයි සර් ල ගේ මිනී ගෙනාපුවාම සේරම කෑලි එකට තියලා හරි ගස්සන්නේ"!

-කතන්දරකාරයා