තවත් බ්ලොග් කියවනයකින් වැඩක් තියේද? - Oh, no, not again?

මං 2005 දී මගේ මුල්ම සිංහල බ්ලොග් එක පටන් හදපු කාලේ ඒ ගැන අනිත් අයට දන්වන්න තිබුණු එකම ක්‍රමය තමයි බ්ලොග් එකේ ලිපිනය දාලා පුද්ගලිකව ඊ-මේල් යවන එක.

ඊට අමතරව මං ඒ දවස්වල තිබුණු විවිධ සිංහල/ලාංකික වෙබ් අඩවිවලිනුත් මේ ගැන හැකිතාක් දුරට ප්‍රචාරයක් ලබා ගන්න ට්‍රයි කළා.

මං ඊළඟට කෙරුවේ විසිටින් කාඩ් එකක් හදලා, ඒක මට හමුවෙන මිතුරු, මිතුරන්ගේ මිතුරු අයට දෙන එකයි.

එහෙම මං විසිටන් කාඩ් එකක් දුන්නු එක් කෙනෙක් තමයි අර ජයසේන කියන මට ඉතා වැදගත් උපදෙසක් දුන්නු හිතවතා!

පස්සෙන් පහු කාලෙක 2009 දී මං කතන්දර බ්ලොග් එක පටන් ගත්තු ගමන්ම කෙරුවේ, සිංහල බ්ලොග්කරුවන්ගේ සංසදයෙන් කරන බ්ලොග් රීඩර් එකට කතන්දර බ්ලොග් එක දාගන්න අයැදුම් කරන එකයි. එතැණින් තමයි බ්ලොග් එක ගැන හුඟ දෙනෙක් දැන ගත්තේ!

රාජකීය විද්‍යාලයෙන් කරපු සාහිත්‍ය ඩොට් එල් කේ රීඩර් එකට කතන්දර බ්ලොග් එක දා ගන්න ඒ ළමයි පටන් තග්තු බ්ලොග් තරගයටත් මං ඉදිරිපත් වුණා.

සිංහල බ්ලොග් සංසදය එක්ක අවුලක් ඇති වුණු හින්ද ද කොහෙද පසු කාලෙක ලාංකීය සිතුවිලි සින්ඩිකේටරය ඇරඹුණා. මං එතැනත් ලියා පදිංචි වුණා. තවත් ටික කාලෙකින් තමයි අඹ ගග යට, හත් මාළුව වගේ සින්ඩිකේටර් ඇරඹුණේ.

ඔය අතරේ මාත් මගේ බ්ලොග් රෝල, දේශපාලන බ්ලොග්, ගෑල්ළමයි ලියන බ්ලොග්, මං කියවන කතන්දර බ්ලොග්, කවි බ්ලොග් විදියට කොටස්වලට වෙන් කරලා දැම්මා. මගේ බ්ලොග් රෝල හරහාත් කීප දෙනෙක් හරි වෙනත් බ්ලොග්වලට පාර හොයා ගන්න බව මං දන්නවා.

මීට අමතරව මගේ බ්ලොග් එකට ට්‍රැෆික් තියෙන්නේ මාතලන් ගේ සින්ඩියෙනුයි. එතැන ඉඳලා බොහෝවිට එන්නේ මාතලන්ම නොවෙයි, වෙන අංකල් කෙනෙක්. හිස් අහස බ්ලොගයේ අළුත් ලිපියක් පළවුණාම එතැනින් මගේ බ්ලොගයට පාර නැවතත් හොයාගන්න අයත් ඉන්නවා.

ඉතිං මං දන්නා ඔය කියපු බ්ලොග් සින්ඩිකේටර් ඉතිහාසයේ ලඟදීම සිදුවුණු සිද්ධිය තමයි මාතලන් සහ නලීන් ගේ මූලිකත්වයෙන් කැම්පස් සින්ඩිය ඇරඹීම. ඒ ගැනත් බොහෝ ලිපි ලියවුණා ඒ දවස්වල.

දැන් ඉතිහාසයෙන් වර්තමානයට එමු.

වාළුකා කාන්තාරයේ සිට ලිපි ලියන සෙරන්ඩිබ් ඔටුවා ගේ ඔටු කතා බ්ලොග් එක ගැන ලියලා අත ගන්න කලින් මට ඊයේ වාර්තාවුණු ආකාරයට තවත් අළුත්ම සින්ඩිකේටරයක් දොරට වැඩලා තියෙනවා.

මේකේ නම රට ගිය ඇත්තෝ.
http://ratagiyaeththo.blogspot.com/

එතැන දැක්වෙන විදියට මෙහි අරමුණ ලංකාවෙන් පිටවෙලා වෙනත් රටවල දැනට ජීවත්වෙන අය ලියන බ්ලොග් එකට එකතු කරන්නලු.

විවිධ රටවල ඉන්න අතරේ සිංහල අමතක නොකර කියවීම, ලිවීම හොඳ දෙයක් බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෑ නෑ නේ.

මාත් හරිම ආසයි විවිධ රටවල ජීවත්වෙන අපේ අය ඒ ඒ රටවල් ගැන, සමාජය ගැන, පරිසරය ගැන ලියන ලිපි කියවන්න.

ඒ වගේ ලියන දේවල්වල නිකං සංචාරයක ගිය කෙනෙක් ලියනවාට වැඩි දෙයක් තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා. මොකද එකපාරටම දැක්ක දේම නැතුව කාලයක් තිස්සේ අත් විඳපු දේ අනුසාරයෙන් ඒ ලිපිය, කතන්දර ලියවෙන්න ඉඩකඩ වැඩි නිසා.

නමුත් අපේ පිටරට ඉන්න බ්ලොග්කාරයෝ, බ්ලොග්කාරියෝ මේ වැඩේ කරන්නේ ඉතාම කලාතුරකින්. බොහෝ දෙනා බොහෝ විට ලියන්නේ කාටත් පොදු දේවල් ගැනයි.

දැන් ඉතිං මේ සින්ඩිකේටර්ය ගැන කියනවා නම්, මේ වැඩේ හින්දා අළුතින් වෙන හොඳක් නම් මට හිතා ගන්න බෑ. ඔන්න මේ නිසා පිටරට ඉන්න සිංහලයෝ අළුතින් බ්ලොග් ලියන්න, කියවන්න පුරුදු වුණොත් ඒක වැදගත්. නමුත් මේ වගේ සින්ඩිකේටරයකින් ඒ වගේ ලොකු දෙයක් ඉක්මණින් සිදුවේවිය කියලා බලාපොරොත්තු වෙන්න බැරි බවයි මගේ අදහස.

ඒ මොනවා වුණත්, ඔන්න මගේ යුතුකම මං කළා!
http://ratagiyaeththo.blogspot.com/

-කතන්දරකාරයා

(image: http://www.youtube.com/watch?v=pmcd6druxgI)