කාර් කේස් එකේ අප්සෙට් සීන් කෝන් එකක් - How not to sell your car

පෙට්‍රල් කන කොරොල්ලා එක ඕනෑ වෙලාවක ගන්න මිස්ටර් පෙරේරා කැමති වුණා නේ.

බ්‍රෑන්ඩ් නිව් ඉම්පොර්ට් කරපු වන් ඕනර් ඩයිහට්සු ෂැරේඩ් කිරි ටොයියෙක් ව ඔබ්සෝවර් එකෙන් හම්බ වෙච්ච ගමන් මං කලේ විසිපන්දාහක ඇඩ්වාන්ස් එකක් දීලා අඟහරුවාදා හවස ඇවිත් කෑෂ් දීලා කාරෙක අරගෙන යන්න කතා කරගත්තු එකයි.

පෙරේරා පොරොන්දු වුණු විදියටම සඳුදා එන්නං කීවා කොරොල්ලා එක ගන්න.

තියෙන කාර් එක විකුණලා ඒ සල්ලි වලින් වෙනිං කාර් එකක් ගන්න සති ගණන් වුනත් යන්ණ තිබුණා. බලන්නකෝ අපූරුවට වැඩේ සෙට්වුණු හැටි!

එදා රාත්‍රියේ ඔහොම හිත හිතා ඉන්න අතරේ තමයි ඉස්සරහ දොරට කවුදෝ තට්ටුවක් දානවා ඇහුනේ.

දොර ඇරලා බැලින්නම් මැදිවියේ ඉන්න හයේ හතරේ පොරක් දොරලඟ. පොරගේ පිටි පස්සෙන් ගෑනු කෙනෙකුත් හිටියා.

"මිස්ට කතන්දර?"

"යර්ස්?:

"ආ, අයෑම් ෆර්නැන්ඩු. දිස් ඉස් මයි වයිෆ්. දිස් ඉස් අබවුට් ද ඩයිහට් ෂැරේඩ් කාර්."

"ප්ලීස් කම් ඉන්."

ඔන්න ජෝඩුව ගෙදර ඇතුලට ඇවිල්ලා සාලේ පුටුවක වාඩි වුණා.

"මිස්ට කතන්දර, අයෑම් සොරි. මගේ නෝනට පොඩි වැරදීමක් වෙලා තියෙනවා. මං කියලා ගියේ ලක්‍ෂ හයට වැඩි ඔෆර්ස් ගන්නයි කියල මිසක්, ලක්‍ෂ හයට කාරෙක විකුණන්න කියල නෙමේ."

"ඉතිං?"

"ඉතිං, මේ අපි ආවේ මිස්ටර් කතන්දර ගේ ඇඩ්වාන්ස් එක ආපහු දීලා යන්නයි."

"ආ!"

"අයෑම් සොරි මිස්ටර් කතන්දර."

මට මුලින්ම හිතාගන්න බැරිවුණා මොනවා කියන්නද කියලා.

සමහරවිට ප්‍රනාන්දුකාරයා ට ලක්‍ෂ හයට වැඩි ඔෆර් එකක් ලැබිලා ඇති.

මං ඊට වඩා දුන්නොත් ජෝඩුව වැඩේට කැමති වෙයි. ඒත් දැනටම පෙරේරා මගේ කොරොල්ලා එකට දෙනවාට වැඩියෙන් මං ෆර්නැන්ඩෝ ලා ගේ ෂැරේඩ් එකට එකයි විස්සක් දෙනවා.

තව දහදාහක් කියන්නේත් ලොකු ගාණක් වෙලාවේ හැටියට.

මං ඒ අදහස අතරහැරලා දැම්මා.

හොඳයි මොනව කරන්නද ඉතිං, කාරෙක විකුණන්නේ නැත්තම්?

මං කාමරේට ගිහින් මායි මිසිස් ෆර්නැන්ඩු යි අත්සන් කරපු ඇග්‍රීමන්ට් එක ගෙනත් ෆර්නැන්ඩු අතට දුන්නා.

පොර මගේ රුපියල් විසිපන්දාහ මට දුන්නා.

කට්ටිය ගියාට පස්සෙයි හාමිනේ කට ඇරියේ.

"දැන් මොකද කරන්නේ කතී?"

"මොනවා කරන්නද? අපිට මෙහෙම වුනේ නැතිවුණොත් නේ පුදුම. හරි ජරා මිනිස්සු. මං නං දුන්නු පොරොන්දුවක් ඔය විදියට කඩන්නේ නෑ කවදාවත්."

"ඒක නෙමේ දැන් පෙරේරා එයිනේ හෙට රතු කොරොල්ලා එක ගෙනියන්න."

"ඉතිං ආවා වේ."

"ඔයා මොකද කරන්නේ?"

"කාරෙක දෙනවා!"

"දෙනවා නෙමේ කතන්දර, කෝල් එකක් දාලා කියන්න දැන්ම බෑ පස්සේ දෙන්නම් කියලා."

"අපෝ, ඒක නං කරන්න බෑ!"

"ඇයි ඒ කතන්දරකාරයෝ, ඇයි බැරි?"

"ඇයි ළමයෝ, එකක් පෙරේරා කියන්නේ අපේ ඇන්ටි ලා ගේ බෑන්ක් ස්ටාෆ් එකේ පොරක්. ඊටත් වඩා මං පෙරේරාට දුන්නු පොරොන්දුව කැඩුවොත්, පොරොන්දු කැඩුවා කියලා මං කොහොමද ෆර්නැන්ඩු ට දොස් කියන්නේ. ඒක හරිම හිපොක්‍රිටිකල් වැඩක් නේ."

"මං දන්න හිපපොටේමස් එකක් නෑ. අනේ මෙහෙමත් කතන්දරයෙක්!"

හාමිනේ කියන්නේ ඇත්ත. එයා දන්න හිපපොටේමස් කෙනෙක් නෑ තමයි. එයා දන්නේ හිපොක්‍රටීස් ඕත් එකනේ.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
ටික වෙලාකට පස්සේ හාමිනේ මට කතා කළා.

"කතී, එන්න කන්න. දැන් හොඳටම රෑ වෙලා!"

(කතී කියන්නේ ආදරේට හොඳේ!)

(image: http://shirtoid.com/13855/storm-in-a-teacup-2/)