බැච් එකේ පොර කවුද?

මං අර ගණේමුල්ලේ කුරුවිට ගේ කතන්දරේ කිව්ව වගේ දැන් අපි කලින් නොදන්න දෙන්නෙක් මුලින්ම හමුවෙච්ච ගමන් කරන්නේ:

ඔයා කොහේද?
කොහේද ඉගෙන ගත්තේ?

යනාදී වශයෙන් ප්‍රශ්ණාවලිය මුලින් ම අහලා ඊට පස්සේ:

ඔයා ඒ පැත්තේ ගෙවල් තියෙන අරයාව දන්නවාද?
ඔයා ඒ ඉස්කෝලෙට ගිය මෙයාව දන්නවාද?

ආදී වශයෙන් මියුචුවල් යාළුවෙක්ව හොයා ගන්න බලනවා.

එහෙම කරන්නේ මුලින්ම ඇඳුනම්කම වඩාත් හොඳින් ඇතිකරගන්නයි, පස්සෙන් පහු ඒ මියුචුවල් යාළුවන් ව හමු වුණාම, අන්න ඔයා දන්න කෙනෙක් මට හම්බ වුණා කියලා කතා බහට පැටලිලා, අළුත් හැඳුණුම් කම තවත් හොඳින් ස්ථිර කරගන්නයි.

කැම්පස් දෙකක ඉගෙන ගත්තු දෙන්නෙක්, එහෙම නැත්තං එකම කැම්පස් එකේ වුනත් ෆැකල්ටීස් දෙකක ඉගෙන ගත්තු දෙන්නෙක් හම්බ වුනත් කරන්නේ ඔය රූටීන් එකේම යන එක තමයි.

ඔන්න දැන් අවුරුද්දකට දෙකකට කලින් දවසක කතන්දර හාමිනේයි, මායි ගියා පොඩි පහේ උත්සවයකට. ඔතන අපි දෙන්නා වගේ සොක්කෝ විතරක් නෙමේ තරමක් ලොකු ලොක්කෝ පවා ආපු තැනක්.

ටික වෙලාවකින් හාමිනේ මට ඇවිත් කතා කළා.

එන්න කතී (එහෙම කියන්නේ ආදරේට හොඳේ, දන්නවානේ?) මං ඔයාට කෙනෙක්ව ඉන්ට්‍රොඩියුස් කරලා දෙන්න.

මං එවෙලේ හිත හිත හිටියේ කොයි වෙලේ රෑට කන්න සෙට් වෙයිද කියලායි. ඒත් ඉතිං හාමිනේ කතා කළාම නොගිහින් පුළුවනියැ. මාත් ඉතිං හාමිනේ ගේ පස්සෙන් වැටිලා ගියා ශාලාවේ ඉස්සරහා තිබුණු මේසයකට.

"මේ ඉන්නේ මගේ හස්බන්ඩ්, කතන්දර."

හාමිනේ මාව අඳුන්වලා දුන්නේ වෙන කාටවත් නෙමේ, මේ උත්සවයට ඇවිල්ල හිටපු ලොක්කියෙක් වුණු යසෝදරා ට යි.

"කතී, මේ ඉන්නේ අපේ උත්සවයේ ප්‍රධාන අමුත්තිය. මගේ පරණ යාළුවෙක් යසෝදරා."

බැලින්නං, මේ යසෝදරා කියන්නේ කතන්දර හාමිනේ කැම්පස් හිටිය කාලේ ම වෙනත් ෆැකල්ටියක හිටපු කෙල්ලෙක්. ඒ විතරක් යෑ, දෙන්නම ඒ කාලේ වැඩ වාසය කරලා තියෙන්නේ එකම නේවාසිකාගාරයේ යි!

"හෙලෝ, කොහොමද?" මාත් ඉතිං පුටුවක් ඇදගෙන වාඩි වුණා.

දැන් ඔන්න යසෝදරාවනුයි, මායි අර සම්ප්‍රදායානුකූල කතා බහේ.

"ඔයා හිටියෙත් අපේ කැම්පස් එකේ ද කතන්දර?"

"ඔව් නේ, මං හාමිනේට වඩා අවුරුද්දක් සීනියර්."

"අනේ ඇත්තද, එහෙනං අපි දෙන්නා එක කාලේ නේ!"

"ආ ඇත්තද? එතකොට ඔයා මොනවාද කලේ කැම්පස් එකේ?"

"මං නං කෙරුවේ අහවල් ස්පැෂල් එක."

"ආ ඇත්තද? එහෙනං ඔයා ලක්සිරිව දන්නව ඇතිනේ. පොරත් කලේ අහවල් ස්පැෂල් එක තමයි. ඒ දවස්වල මගේ හොඳ යාළුවෙක්."

"ඔව්, ඔව්, මං දන්නවා ලක්සිරිව. එයා කෙරුවේ නං ඉංග්ලිෂ් මීඩියම්, හැබැයි, මං ලක්සිරිලා ගේ කට්ටිය එක්ක එකටම තමයි හිටියේ. මං හොඳට දන්නවා."

"හොඳයි, හොඳයි, මට පොරව අන්තිමට හම්බ වුනේ, පොර පී.එච්.ඩී. එක ගහලා ආවට පස්සේ කොළඹදී."

"ඉතිං කතන්දර මොනවද කෙරුවේ කැම්පස් එකේ? කම්මල් වැඩ නේද?"

"ඔව්, මං කම්මලේ තමයි හිටියේ."

"එහෙනං ඔයා කුමාරි පෙරේරා ව දන්නවා ඇති."

"ඔව්, එයා අපිට ජූනියර් බැච් එකේ."

"එතකොට කුමාර පෙරේරා ව දන්නවාද?"

"ඔව් මං දන්නවා, පොර අපිට වඩා අවුරුද්දක් සීනියර්."

"එතකොට කුමාරි ෆර්නැන්ඩෝ?"

"එයා මට වඩා අවුරුදු දෙකක් ජූනියර්."

"එතකොට කුමාර ෆර්නැන්ඩෝ?"

"පොර මට වඩා අවුරුදු දෙකක් සීනියර්."

"අයියෝ ඇත්තද?

අපේ යසෝදරා නෝනට හරි දුකයි. මොකද එයා දන්න, දන්න කම්මලේ හිටපු කොල්ලෝ කෙල්ලෝ එකෙක්වත් මං අඳුණනවා වුණාට මගේ බැච් එකේ නෙමේ නේ. මගේ බැච් එකේ එකෙක් ව වත් යශෝදරා අඳුණන්නේ නෑ.

ඉතිං, යසෝදරා මෙහෙම ඇහැව්වා.

"කතන්දර, ඉතිං කවුද ඕගොල්ලන් ගේ බැච් එකේ හිටපු හැමෝම වගේ දන්න අය?"

"ඔයා ඔය අහන්නේ, අපේ බැච් එකේ පොර කවුද කියලනේ. ඕකත් අහන්න දෙයක්ද? අපේ බැච් එකේ පොර තමයි මං!"

යසෝදරා නෝන ලැජ්ජාවෙන් මුකුලිත වෙලා ගියා.

හොඳ වෙලාවට එවෙලෙම එනවුන්ස් කළා, කෑම කන්න පුළුවන් කියල බුෆේ එකෙන්.

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
තමන්ගේ ක්ලාස් එකේ, බැච් එකේ, ගෲප් එකේ පොර කවුද කියල ලියල යන්න පහලින්.

(image: http://www.bowdoin.edu/isle/current-recent-programs/2008-fall-program/fall2008-session1.shtml)