රත්නායක මහත්තයාගෙන් රමණී නෝනා ට වැදගත් උපදෙසක් - Ramani gets an important advice

අර තිලොවට තිලක වූ, ශාඛ්‍ය සිංහ වූ, සමන්ත භද්‍ර වූ, කරුණා නිධාන වූ, මෛත්‍රී නිවාස වූ, ත්‍රිභූවන චුඩා මාණික්‍යයක් බඳු වූ අප මහා බුදුරජාණන් වහන්සේ සැවැත්නුවර ජේතවනාරාමයේ වැඩ වසන කාලේ ඒ පළාතේ හිටිය එක්තරා කෙල්ලෙකුට කසාද බඳින්න කලින් දවසේ තමන්ගේ තාත්තණ්ඩිගෙන් "ඇතුලත ගිනි පිටත නොදෙනු, පිටත ගිනි ඇතුලත නොදෙනු!" කියලා මොලේ කොලොප්පං වෙන ක්‍රිප්ටික් උපදෙසක් ලැබුණු බව කියවෙන පුරාණ කතන්දරේ බුද්ධාගම පාඩමක දී වගේ අහලා තියෙනවාමතකද?

මතක නං කියන්න බලන්න, කවුද එහෙම ඒ උපදෙස් ලැබූ කෙල්ල?

විශාකා ද,
නැත්තං බන්දුල මල්ලිකා ද?

ඔය දෙන්න ගෙන් කෙනෙක් මිස අපි අඳුණන රමණී නෝනා නම් නෙවෙයි.

මොකද රමණී නෝනාට ඕකම නොවුණත් ඔයිට ලඟින් වගේ යන ජාතියේ උපදෙසක් දුන්නේ ඇත්තටම ඇගේ පෙම්බර රත්නායක මහත්තයා යි. ඒ මොහොතේ මේ ලියන මාත් එතන හිටියා.

මෙන්න මේකයි සීන් එක.

ඔන්න දැන් කාලෙකට ඉස්සර දවසක හවස් වරුවේ ගෙවල් ලඟ කඩමණ්ඩිය පැත්තට ගියා හාමිනේයි, අපේ දෝණියි, මායි. හරියටම ඒ වෙලාවේම රත්නායක පවුලත් කඩේ ඇවිල්ලා. ඒ මදිවට අපි දෙගොල්ලම අඳුණන දම්මිත් ඇවිත් හිටියා.

ටවුමේ සතොසේ හරියේමයි දම්මි ලා ගේ ගෙදර තිබුණේ. යන ගමන් තේකක් බීලා යන්න කියලා එයාගෙන් ආරාධනාවක් ලැබුණා.

"ඇනි ටයිම් ටී ටයිම්!" කියල කිව්වනේ ඩිල්මා-මා. ඉතිං ඔන්න අපි දෙගොල්ලොම ගොඩ වැදුණා දම්මි ගේ ගෙදරට.

ඉස්සෙල්ලාම මාරී බිස්කට්. ටිකිරි එක නෙමේ හොඳ ලොකු සයිස් එක.

ඊට පස්සේ නයිස් බිස්කට්. ඇතුලේ සීනි මදිවට උඩිනුත් සීනි දාලා තියෙන නිසා කන කොට හරිම නයිස්.

දැන් ඔන්න තේ හදන වෙලාව ආවා.

"ඕගොල්ලෝ සීනි කොහොමද බොන්නේ අඩු සීනි ද, සාමාන්‍යද, වැඩි සීනි ද?" දම්මි ඇහැව්වා. අපේ කාල් අංකල් වගේ තමයි දම්මි ගේ කතාව.

අපි සේරටමත් එක්ක උත්තර දුන්නේ රමණී නෝනා.

"රත්නෙටයි මටයි සීනි හැඳි එක ගානේ දාන්න දම්මි. කතන්දර ජෝඩුවට නම් දෙකහමාර ගානේ දාන්න."

කතන්දර හාමිනේට මොනවා හිතුනද මන්දා. මට නම් හිත යටින් හොඳටෝම හිනා ගියා. ඒත් අපි මොකුත් කීවේ නෑ.

කතා කළේ රත්නායක මහත්තයා විතරයි.

"මේ රමණී, අනුන්ගේ සීනි ගණං බලන්නේ නැතුව ඉන්නවද ඔයා?"

රමණී නෝනා ඊට පස්සේ කට ඇරියේ තේ එක බොන්න විතරයි!

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මං නං රමණීගේ වැඩේ දැන් ඇනෝනිමස් ලා ට දීලයි තියෙන්නේ!

(image: http://gordonbruce-modernartwork.com/ANITA-INVERARITY-ARTIST)