ලව් පලහිලව්වක අවසාන සිතුවිල්ලක් - Terminal thoughts

ලව් කියන ඒවා විවිධාකාරයි.

සමහර වෙලාවට මෙන්න මේ වගේ.

දැක්ක ගමන් හිත බැඳුණා,
වාසනාවේ දොර ඇරුණා,
දැන් මට තේරේ,
හා හා තේරේ
ආදරේ තේරේ
සොයා සොයා ආවේ ඒ සෙව්ව මැණික හමුවුණා
ඔයා තමයි බඹා කෙටූ එක්කෙනා
සොයා සොයා ආවේ ඒ සෙව්ව මැණික හමුවුණා
ඔයා තමයි බඹා කෙටූ එක්කෙනා

ඒ කියන්නේ ලව් ඇට් ෆස්ට් සයිට්. නමුත් බොහොමයක් වෙලාවට මෙහෙමත් වෙනවා.

කවට කමට ඔබෙයි මගෙයි නම කියා
යහළු ළමයි විහිළු තහළු මට කියා
ඔබ ආදරේද ඇහැව්වා
මං දන්නේ නැතැයි කිව්වා

පාසල් යන කාලෙදී ඔබ හැංගිලා
බැලු හැටි මට මතකයි නෙත් හරවලා
ඔබත් බැලූ නිසයි දෙනෙත් හමුවුනේ
මිතුරන් හින්දයි පෙම් සිත් ඇතිවුනේ
ඔබ ආදරේද ඇහැව්වා
මං ආදරෙ යැයි කිව්වා

තවත් විවිධාකාර සංසිද්ධි නිසාත් ලව් පලහිලව් ඇතිවෙනවා.

මොනවා වුනත් සියළු සංස්කාර ධර්මයෝ අනිත්‍යයි කියලා කියනවා වගේ ලව් පළහිලව් වුනත් ඒ නියාම ධර්මයට අහුවෙලා චක-බ්ලාස් වෙලා යනවා.

හැම ලව් එකක්ම තන්හාධික සිතුවිල්ලක් නේ. වෙනත් පුද්ගලයෙක්ව තමන්ටම අයිති කරගන්න එකයි ලව් එකේ අවසාන අරමුණ.

ඉතිං සමහර වෙලාවට ඒ ලව් එකට කෙලවෙලා ගියත් කොනක ඉතුරුවෙලා තියෙනවා අර කියපු තන්හාවේ කෑල්ලක්. අන්න ඒ කේස් එක නිසා තමයි මෙන්න මේ වගේ කවි ලියවෙන්නේ.

නිමාව

කෙදිනක හෝ මේ කුරිරු ලෝකයෙන්
සමුගෙන මා සදහට නිදනා කල
කොතැනක හෝ ඔබ සිටිනා තැනකින්
මා වෙත එනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
මා සිප ගනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ

සුසිනිදු මුදු ඔබගේ තොල්පෙති සුව
සීතල මා දෙතොලට නොදැනේවී
මිය ගිය මා හද ඔබ වෙනුවෙන් පිපි
සෙනෙහස් මල ඔබ හට නොපෙනේවී

ඔබ හමුවෙන්නට ආ පෙර සවසක
ඔබට තිළිණ කල මල් පෙති සිහිකර
මිය ගිය මා දෑතේ මතුපිට
මලක් තබනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ
මිය ගිය අතීතය සිහිපත්වන්නට
මලක් තබනු මැන ප්‍රිය ලඳුනේ

(පේරාදෙනිය ඉංජිනේරු පීඨ කලාකවයේ නිර්මාණ පුවරුවේ මුලින්ම පල විය. පසුව මවිසින් හස්තද්වාරයෙන් ප්‍රකාශ කරන ලද හන්තානේ කඳු පාමුල කෘතියට අඩංගු කරන ලදී)

ඒ වගත් මෙසේම,

-කතන්දරකාරයා

ප/ලි:
මුලදි ඔහොම වුනාට පස්සෙන් පහු ලියවෙන්නේ මෙන්න මෙහෙමයි.

ලින්ක් ටු කේන්ති කවිය - http://kathandara.blogspot.com.au/2010/07/blog-post_13.html


(image: http://www.facebook.com/no.love.x?sk=app_4949752878)