බැන්දට පස්සේ අසරණ කොල්ලන්ට වෙන දේවල් - You figure it out!

මැරෙන එකත් පණ යන වැඩක් ය කියන කතාව අහලා ඇතිනේ? ඒ වගේම කතාවක් තමයි බඳින එකත් පණ යන වැඩක් ය කියන එක. හැබැයි ඒ කොයි පණ ද කියලා නම් අහන්න එපා!

අපේ බැච් එකේ අවුට් වුණාට පස්සේ ඉස්සෙල්ලාම බැන්ද පොරව (අවුට් වෙන්න කලින්ම බැඳපු එකෙකුත් හිටියා!) මට උගේ වෙඩිමෙන් පස්සේ මුණ ගැසුනේ සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙයි. ඊලඟට බැඳපු එකාව නම් උගේ හෝම් කමින් එක දවසේ මුණ ගැසුණා. එදා පොර කීවේ "මචං, දන්නවා නම් මීට කලින් බඳින්නේ!" කියලායි.

නමුත් ඉතිං බැන්ඳායින් පස්සේ ජීවිතය කොහොමද කියලා හරිහැටිම දැන ගන්න නම් බැඳලා බලන්නම ඕනෑ.

කොහොම නමුත් මං බඳින්න කලින් බැන්දායින් පස්සේ ජීවිතය ගැන පේන්න තිබුණේ නම් එච්චර හොඳ පෙර නිමිති නොවෙයි.

මේ ඒ වගේ කේස් එකක් ගැන හින්නිකිත්තර කතාවක්.

ඔන්න යුනිවසිටියෙන් අවුට් වෙලා, මගේ තුන්වෙනි ජොබ් එක බොසී යටතේ කරමින් ඉන්න කාලේ තමයි මං සෙට් වුනේ පස්තාච්චි කුපාඩි එකට තායිලන්තයේ ඒඅයිටී (AIT) කියන ආයතනයේ.

ඔතන වැඩි හරියක් හිටියේ තනිකඩ කොල්ලෝ කෙල්ලෝ. නමුත් ලංකාවෙන් ගිය අය අතර කීප දෙනෙක් හිටියා බැඳපු අයත් දෙපාර්ශවයේම. ඒ සමහරුන්ගේ කලත්‍රයෝත් හිටියා කැම්පස් එකේම නතරවෙලා. නමුත් ලංකාවේ වැඩ කරන බොහෝ දෙනෙක් කෙරුවේ විටින් විට ආව-ගිය එකයි.

මං කලින් දවසක කියපු අර "විජේකෝන් නාන්න යයි" කතාවේ ප්‍රධාන චරිතය ඒ ආකාරයේ විවාහක ශිෂ්‍යයෙක්. වයිෆරේ ලංකාවේ දාලා තමයි පොර මෙහේ ඇවිත් හිටියේ, මොකද ඒ වෙන කොට ඒ දෙන්නා ගේ බබා තාම අත දරුවෙක් හින්දා.

ඔය කියන කාලේ අපි හයදෙනෙක් සෙට්වෙලා, තායි කුක් කෙනෙක් ලවා උයවාගෙන කන්න පොඩි චමරියක් දාගෙන තමයි හිටියේ. අපේ විජේකෝනුත් ඒ චමරියටම සෙට් වුනා.

ඒ නිසා ඒ දවස්වල තිබුණු පොඩි පොඩි පාටිවලදී එකට බියර් එකක් වගේ බොන්නත්, නොමිලේ ලැබුණොත් විස්කි බොන්නත් අපි සෙට් වෙනවා.

තවත් කාලයක් යනකොට විජේකෝන් ගේ වයිෆ් ලංකාවේ ඉඳලා ආවා විජේකෝන් එක්ක සති කීපයක් ගතකරලා යන්න.

මේ කාලේ දවසක් අපි කෂ්ටිය කතා වුණා, ඔය කැම්පස් එකේ ඉස්සරහා තියෙන පපා ෂොප් නමින් හැඳින්වුණු පොඩි අයිල කඩේට ගිහින් බියර් එකක් බොන්න.

ඉතිං අපේ එකෙක් විජේකෝන්ටත් කතා කළා, "යමු, අසංක බියර් එකක් බොන්න" කියලා.

විජේකෝන් බැලුවා තම ප්‍රියාදර බිරිඳ දිහා, නිකං, "සොඳුර මට අවසර දෙන්න ප්ලීස්!" වගේ බැල්මකින්.

තත්පර කීපයක් බැරෑරුම් විදියට කල්පනා කරපු විජේකෝන් ගේ බිරිඳ සචී කට ඇරියා.

"හොඳයි, ඔයා අර ඇසයින්මන්ට් කරලා ඉවර නං යන්න පුළුවනි!"

අපි තනිකඩ කොල්ලෝ ටික මං හිතන්නේ බොහොම අමාරුවෙන් තමයි හිනාව නවත්තාගෙන හිටියේ ඒ කතාව ඇහිලා.

"ඕගොල්ලෝ යන්න මචංලා, මං වෙන දවසක සෙට්වෙන්නම්!" විජේකෝන් අසරණ විදියට කීවා.

අන්න, එදා තමයි මට තේරුණේ "යකෝ! බඳින එක කෙසේ වෙතත් බැඳලා ජීවත්වෙන එක නම් ලේසි පාසු වැඩක් නොවේ" කියලා!

-කතන්දරකාරයා


(image: http://www.someecards.com/usercards/viewcard/MjAxMy0xNzJlZTY1MTAwMmRkNzAy)